Maandag 14 mei was een bijzondere dag. Niet alleen omdat ons boek die dag werd gelanceerd en we dit met vele van onze fantastische volgers mochten vieren, maar ook omdat zij bij nog een bijzonder moment mochten zijn. Wat veel mensen niet weten is dat trouwen iets is wat we eigenlijk al vele jaren eerder zouden doen. Zo’n zes jaar geleden vroeg Scarlet mij op het allermooiste strand op Curacao ten huwelijk. Terwijl ik uit de zee kwam lopen, zat zij daar in een prachtige witte jurk met een aantal cadeautjes voor zich op ons kleedje. In een van die cadeautjes zat een doosje met allemaal kleine briefjes. Op de briefjes die ik in elkaar moest puzzelen stond de vraag: ‘Wil je met me trouwen?’.

‘Ja, natuurlijk!’ We keken naar jurken en naar locaties, maar niks was goed genoeg. Te duur, te groot, te klein, te rumoerig. We stelden het uit, en uit, en uit, en uit. Het aanzoek is inmiddels al verlopen. We waren er niet klaar voor. Ik in ieder geval niet. Ik wilde heel graag trouwen, maar het idee joeg me ook angst aan. De jaren na het aanzoek hebben we samen veel meegemaakt. We zijn Ik Vrouw van Jou gestart en hebben naast de mooie momenten, helaas ook diepe dalen gekend. Dagen waarop we niet meer zeker wisten of we wel samen oud wilden worden.

Die diepe dalen waren echter niet enkel negatief. Ze hebben ons ook laten zien dat we samen heel erg sterk zijn en elkaar kunnen helpen bij het overwinnen van onze angsten. Ja, ik wil met Scarlet oud worden. Daarom besloot ik op zoek te gaan naar een mooie trouwring en haar opnieuw ten huwelijk te vragen. Onze boeklancering leek me daar een geschikt moment voor. Terwijl niemand iets wist, stelde ik afgelopen maandag 14 mei Scarlet de vraag: ‘Wil je met me trouwen?’ Mijn zenuwachtige woorden kan je vandaag in de video bekijken! En natuurlijk het antwoord… 😉