Kinderlijke dingen die wij als volwassenen nog doen

Welke kinderlijke dingen wij als volwassenen nog doen? Als je volwassen bent kan je je toch niet meer als kind gedragen? Volwassen worden. Ineens alles zelf moeten kunnen en doen. Voldoen aan de verwachtingen van de grote mensen wereld. Belasting betalen, je eigen geld verdienen, een huis kopen. Nooit meer klein en naïef kunnen zijn. Hoe gaat me dat in hemelsnaam allemaal lukken? Joyce en ik vonden het vroeger best eng om volwassen te worden. Liefst bleven we gewoon nog een aantal jaartjes langer 17 jaar oud. De toekomst, het leven en al onze eigen eisen die hiermee samenkwamen, jaagden ons angst aan. Wat als we dat niet kunnen? Wat als we mislukken als mens? Wat als ik iets niet durf? Wie raapt me op als ik val?

Inmiddels heel wat jaartjes later begrijpen we deze angst nog wel, maar kunnen we ook zeggen dat de overgang van kind naar volwassen niet zo zwart wit is. Volwassen worden betekent niet dat je ineens alles zelf moet kunnen doen of dat je nooit niet meer klein mag zijn. Het betekent niet dat je altijd serieus moet zijn of jezelf overal als ‘de volwassen vrouw’ moet presenteren. Volwassen worden is spannend en niet altijd leuk, maar het is ook bijzonder, een uitdaging en het zorgt voor vrijheid, onafhankelijkheid en zelfvertrouwen. In deze blog delen we een aantal ‘kinderlijke’ dingen die wij als volwassene nog doen. We zijn uiteraard benieuwd welke dingen jij herkent. Do let us know….

♥ Kinder eieren
Als kind konden wij helemaal blij worden als we een kinder ei kregen of van ons kleine beetje zakgeld kochten. De chocolade was de meest lekkere chocolade die we kenden én in ieder ei zat een leuke verrassing. Soms zat er een bepaalde collectie in het ei en die spaarden we dan met veel enthousiasme. Tegenwoordig kopen we nog steeds af en toe een kinder ei. Ja hoor, dat kan en mag ook best als je volwassen bent. We kunnen nog steeds lachen om het prul dingetje wat ín het ei zit en we vinden dit, samen met Milka Oreo, nog steeds de lekkerste chocolade die er bestaat!

♥ Zielig doen
Als kind wil je nog weleens huilend op bed, de bank of de grond vallen om bij je vader of moeder aan te geven hoe zielig je wel niet bent. Tranen met tuiten. Pap of mam moet je troosten en de situatie oplossen. Als je volwassen bent kan je dit ook nog best doen hoor. Nou ja, je moet natuurlijk niet jankend in de supermarkt op de vloer gaan liggen als je partner weigert die dure fles witte wijn voor je te kopen, want dan is de kans op een enkeltje psychiater vrij groot,…. maar je kunt af en toe best zielig doen. Gewoon je pijn of negatieve bui even extra aandikken. Als je je ziek voelt, doen alsof je 45 graden koorts hebt zodat de ander voor je gaat zorgen… en ga zo maar door.  Uhmm ja, dat doen wij dus. Een herkenbare zin binnen onze relatie is bijvoorbeeld: “Schatje, ik ben sssssssiek….” met zo’n kinderstemmetje 😉

♥ Elkaar laten schrikken
Als kind haalden wij graag de nodige geintjes uit. Ik liet mijn broer bijvoorbeeld regelmatig schrikken en hield mijn moeder nogal eens voor de gek. Ik verstopte me in een kast en kwam er dan plotseling uit met een grote schreeuw of stond ergens achter een boom. Nou ja, je herkent dit soort dingen vast wel van je eigen kindertijd. Als je volwassen bent kan je dat soort zaken ook nog prima doen. Dat voelt misschien niet zo als je sommige volwassenen op straat of op tv zwaar serieus en zonder enige humor ziet, maar het gebeurt echt hoor. Ik houd Joyce nog regelmatig voor de gek en laat haar ook graag schrikken. Zo hield ik haar laatst nog voor de gek met een extreem hete peper die zogenaamd naar peer smaakte en kwam ik op mijn verjaardag plotseling uit de kast in de slaapkamer, terwijl zij dacht dat ik in bed lag. Ik beleef daar echt de grootste lol aan… yup, ook als volwassene.

♥ Gillen in een tunnel
Kan je je nog herinneren dat je met de fiets door een tunneltje fietste en dan de meest gekke gil geluiden ging maken? Yup, dat willen wij vandaag de dag nog steeds weleens doen voor de lol, ondanks dat we allang volwassen zijn.

♥ Te lang tv kijken of in bed liggen
In bed blijven liggen tot je moeder je eruit sleept. Uren tv kijken, terwijl je eigenlijk maar een uurtje tv zou kijken. Allemaal dingen die wij als kind weleens hebben gedaan en als volwassenen ook écht nog weleens doen. Joyce houdt ervan om veel te lang in bed te liggen en ik kan eenvoudig vastgeplakt zitten aan het beeldscherm van de laptop met daarop een goede Netflix serie. Ja hoor, ook als volwassene kan je soms lekker ‘onverantwoordelijk’ uren iets doen, terwijl je eigenlijk iets anders zou moeten doen.

♥ Glijbanen
Het leukste aan het zwembad vind ik de glijbaan. Als ik vroeger naar een zwembad ging, ging ik het liefst 100 keer van de glijbaan. Nu ik volwassen ben is daar eigenlijk niets aan veranderd. Ik ga nog steeds tig keer van de glijbaan, of er nu wel of niet 20 kleine koters voor en achter me staan: Ik glij me suf en geniet ervan. Joyce gaat meestal trouw met me mee, al is zij het na 5 keer vaak wel zat. Zij gaat daarentegen vandaag de dag nog graag naar een groot pretpark en kan niet genoeg krijgen van de meest angstaanjagende achtbanen.

♥ Gewoon gek
Als kind voerden Joyce en ik graag de nodige gekke stukjes op. We hielden van het toneel en acteren was een droom van ons. Ik zat een blauwe maandag op de theaterschool, speelde in Man Bijt Hond en Joyce voerde de nodige toneelstukjes voor haar moeder op. Tegenwoordig doen we nog steeds graag gek. Daarom vinden we het ook zo leuk om bijvoorbeeld sketches te maken voor ons YouTube kanaal. Daarnaast kan ik in een gekke bui ook regelmatig Joyce verrassen door ineens een vreemde rol te gaan spelen. Yup, ook als we gewoon samen in de supermarkt lopen. Ik kan er echt van genieten als Joyce zich op zo’n moment verbaast over mijn schaamteloosheid en tegelijkertijd lacht om het typetje dat ik speel of de rare actie die ik uithaal. Oh en gewoon gekke dingen doen die je vroeger ook deed, zoals met een matras van de trap af glijden. Ja, ook dat hebben we een tijd geleden nog een keer gedaan.

♥ Klusjes voor je laten opknappen
Ja, natuurlijk kan ik best zelf mijn band plakken en weet ik best hoe ik mijn bloes moet strijken, maar het is soms gewoon makkelijker en fijner als iemand anders het voor me doet. Vroeger liet je weleens iets doen door je ouders of broer, vandaag de dag vraag je het gewoon aan je partner of aan een goede vriendin. Als je volwassen bent hoef je niet ineens alles zelf te doen, je kan prima hulp vragen, ook als je het zelf kan. Zo vraag ik Joyce echt weleens een bloesje van me te strijken en vraagt zij me regelmatig om Sjors even uit te laten omdat ze echt zoooooooo moe is.

♥ Verjaardagen en Sinterklaas
Als kind konden wij weken voordat we jarig waren of voordat Sinterklaas arriveerde in het land enthousiast en gespannen zijn. Verjaardagen en feestdagen waren zo leuk! Wat zouden we allemaal krijgen en wat zouden we allemaal op ons verlanglijstje zetten. Die dikke Intertoys gids die op de deurmat viel een aantal weken voor Sinterklaas was minstens zo’n feestje. Nu we volwassen zijn is dit misschien iets minder geworden, maar samen maken we er nog steeds een beetje een (kinder) feestje van. We verrassen elkaar met een shitload aan cadeautjes, hangen de slingers op, halen lekkere dingen in huis en ook met Sinterklaas verrassen we elkaar.

♥ Een knuffel in bed
Als kind had ik een shitload aan knuffels. Er lagen er zeker meer dan 10 op mijn bed en als ik ging slapen nam ik er minstens 4 mee onder de dekens. Mijn meest favoriete knuffel, een hond, heb ik heel lang overal met me mee naar toe genomen. Zelfs toen ik volwassen was, was deze knuffel nog belangrijk voor me. Hij stond tot een aantal jaartjes geleden ook standaard bij mijn bed. Dat gaf toch een soort vertrouwd en veilig gevoel.

Ook kreeg ik rond mijn 25ste van een bijzondere vrouw een klein knuffeltje. Ook dat was, ondanks dat ik geen kind meer was, heel belangrijk voor me. Op reis gebruikten Joyce en ik de hond knuffel, die inmiddels al zeker 20 jaar oud was, als geheime plek om ons geld in te stoppen als we de hotelkamer verlieten. De hond had dan allemaal briefjes in zijn hoofd. No way dat iemand het daar zou zoeken!

♥ Tekenfilms
Als kind keek Joyce graag naar tekenfilms en zelfs toen ik haar leerde kennen vond ze het nog steeds erg gezellig om ‘s ochtends in bed te ontbijten met tekenfilms waarvan ik het bestaan niet eens wist. Door haar leerde ik Phineas & Pherb kennen. Een grappige tekenfilm waarin 2 broertjes tijdens de zomervakantie allerlei creatieve plannen bedenken, hun geweldige secret agent vogelbekdier huisdier altijd pleite is en hun uiterst irritante zus hun altijd willen verlinken. We vonden het altijd erg leuk om dit samen te kijken. “Hey, waar is Perry?” ….was één van de bekendste zinnen uit de serie en we maakten hier regelmatig grapjes over. Ondanks dat we geen kinderen meer waren, hebben toch flinke tijd samen met regelmaat van deze tekenfilms genoten.

♥ Kleding
….en tenslotte: kleding. We dragen best nette en volwassen kleding, maar vinden het ook leuk om kleding met een knipoog te dragen, zoals de shirtjes in deze blog of deze die Joyce regelmatig draagt.

“For anyone who doesn’t want to join the grown-ups yet”

Dat is de slogan van de Team Unicorn shirts die in deze blog te zien zijn. Op de shirts staat voor -of achterop een kleurrijke unicorn. Hier vind je meer over het Volkswagen busje.

Wat doe jij graag nog als volwassene?