Ik ben een echte piekeraar. Mijn hoofd is nooit stil. Er razen dag in dag uit gedachtes doorheen en er gaat bijna geen moment voorbij dat ik me niet ergens, al is het maar iets heel kleins, druk om maak. Ja, dat is vermoeiend, heel vermoeiend. Piekeren zorgt voor onrust, chaos en vermoeidheid en toch blijf ik het doen. Waarom? Het gaat automatisch en als ik het niet doen ben ik bang zaken over het hoofd te zien of té naïef te leven. Overmatig piekeren doe ik al bijna mijn hele leven. Ik kan me nog goed herinneren dat ik het als kind vervelend vond dat ik altijd iets had waar ik me zorgen om maakte.
Gelukkig sta ik niet alleen in mijn piekerpraktijken. Met mij leven er nog heel wat andere piekeraars op deze aardbol en speciaal voor hen heb ik een blog samengesteld met 10 herkenbare zaken voor mensen die piekeren.
Waar maak je je druk om als piekeraar, welke situaties zijn echt killing voor piekeraars en hoe gaan we als piekeraars om met bepaalde situaties? In deze blog lees je 10 x situaties die herkenbaar zijn voor mensen die piekeren.
1. Ik kan niet kiezen!
Als echte piekeraar is het maken van en keuze een echte crime. Ik blijf in mijn hoofd nadenken over de voor -en nadelen van beiden. Ik durf niet voor het ene te kiezen omdat mijn hoofd dan alweer als een razende tig argumenten voor de andere keuze heeft verzameld. En wat als het niet de juiste keuze is? Wat als ik de verkeerde keuze maak, wat dan? Ik blijf piekeren over de mogelijkheden en met een beetje pech heb ik na een dag piekeren over mijn keuzes in plaats van de in eerste instantie twee keuzes, ineens 10 keuzes. Wat moet ik nou? Wat vind jij? Kies jij maar! Iemand anders laten kiezen is soms dé oplossing voor de piekeraar, al pieker je dan weer of dat nou wel de beste oplossing is, want wat als die ander toch niet zo goed in kiezen blijkt te zijn? Het maken van een keuze duurt bij geboren piekeraars dus regelmatig heel lang en gaat met heel veel horten en storen.
2. Ik ben iets vergeten, zeker weten
Als piekeraar heb ik voortdurend het gevoel dat ik iets ben vergeten. Geen idee waarom eigenlijk. Wellicht staat het ook een beetje in verband met het willen hebben van controle. Ik wil het huis verlaten en nét voordat ik de deur achter mij dicht trek, vliegen er alweer een shit load aan gedachtes door mijn hoofd: Is het raam wel dicht? Staat de kachel wel laag? Heb ik het fornuis wel op slot gezet? Nooooo! Zo vreselijk irritant. Ik moet dan regelmatig weer even naar binnen om het piekeren te kunnen stoppen. Check ik het niet, dan blijf ik namelijk het volgende uur piekeren over het wel of niet dichtdoen van het raam…
3. Altijd zorgen in je hoofd
Al van jongs af aan had ik altijd iets in mijn hoofd waar ik me druk om maakte. Ik piekerde altijd wel ergens over. Was het ene probleem opgelost, dan diende zich binnen enkele uren wel weer een ander probleem aan. Natuurlijk zaten die problemen vooral in mijn hoofd. Ik maakte kleine zaken in mijn hoofd groot door er tot in den treuren over te gaan piekeren. Hierdoor verlang ik vaak zo naar rust in mijn hoofd. Gewoon even stilte in mijn hoofd zonder al die malende gedachtes. Als piekeraar is er helaas altijd wel iets om over te piekeren. Holladijee.
4. Op reis gaan is dodelijk
Op reis gaan is zowat dodelijk. Voor piekeraars is het op reis gaan echt vreselijk omdat je maar blijft piekeren over a. of het wel goed is om op reis te gaan en b. of je niets bent vergeten. Ik vind het heel fijn om samen met Joyce op reis te gaan, maar het weggaan van huis is altijd een drama. De week ervoor pieker ik al uren over of het wel goed is om weg te gaan, of ik niet beter thuis kan blijven en of ik wel aan alles gedacht heb. Ik pieker over de vlucht door mijn vliegangst, ik pieker over de bestemming, over de accomodatie, over het achterlaten van onze huisdieren, over ons huis, over het op tijd komen op schiphol, over welke kleding mee te nemen, over,…over,…over EVERY F*CKING ALLES. Eenmaal onderweg naar Schiphol is de piekerzooi het grootst in mijn hoofd. OMG OMG ben ik niks vergeten? OMG OMG moeten we dit wel doen? etc etc. Al dit gepieker komt natuurlijk ook voort uit angst, maar omdat ik mijn leven niet wil laten leiden door angst, ga ik wel op reis en probeer ik in te gaan tegen al dat gepieker.
5. 100 keer herhalen in je hoofd
Voor of na een belangrijke afspraak of een belangrijk gesprek heb ik als piekeraar de neiging om de hele conversatie vooraf al 10 keer te voeren in mijn hoofd of naderhand 10 keer te herhalen. Ik bereid me op zo’n gesprek voor door in mijn hoofd het gesprek, wat ik ga zeggen, al tig keer te bespreken. Ik weet exact, tot in de komma’s wat ik ga zeggen en hoe. Na het gesprek gaan de besproken zinnen nog minstens 10 keer door mijn hoofd. Wat werd hiermee bedoeld? Heb ik dit wel juist verwoord? Hoe reageerde ze eigenlijk op wat ik toen zei? Eindigde het gesprek wel echt goed? Waarom zei ze dit eigenlijk? Had ik het beter kunnen verwoorden? …en ga. zo. maar. door.
6. De verborgen boodschap
Als piekeraar pieker ik regelmatig over verborgen boodschappen in gesprekken. Oké dat klinkt wel heel paranoia, maar ik bedoel vooral dat als iemand wat zegt, ik hier soms langer over pieker dan een niet-piekeraar. Ik vraag me dan bijvoorbeeld af of die persoon niet ergens iets anders mee bedoelde, of dat hij het op een bepaalde manier zei omdat… Hier kan ik dan een flink tijdje over piekeren, wat niet altijd even goed is. In de meeste gevallen bedoelt iemand namelijk gewoon precies wat hij zegt en heeft deze geen 10 achterliggende en verborgen boodschappen. De intonatie, de manier van praten en het gebruik van bepaalde worden kan bij een ware piekeraar al een heel eigen verhaal oproepen. Ook op Facebook op via Whatsapp kan ik soms blijven piekeren over hoe iets wordt gezegd. Als piekeraar weet ik daarom dat het belangrijk is om mijn verzonnen verhalen en verborgen boodschappen even te checken bij degene die iets tegen me zei. “Bedoel je misschien eigenlijk dat…?” Dit zorgt nogal eens voor verbaasde blikken.
7. Ja, sorry…. Het spijt me
Omdat je als piekeraar nogal eens piekert over of je iets wel of niet fout hebt gedaan, is het soms veiliger en eenvoudiger om maar gewoon alvast je excuses aan te bieden. Dan weet je in ieder geval zeker dat mocht je het toch niet goed hebben gedaan, je hiervoor sorry hebt gezegd. Dat voorkomt nog meer piekerwerk en zorgt voor wat rust in je hoofd. Al pieker je dan nog wel over het het aanbieden van je excuses niet zwak, raar, overbodig of overdreven was….
8. Spontaan je mening geven, haha
Van huis uit ben ik eigenlijk best heel spontaan, maar door allerlei dingen die ik heb meegemaakt ben ik minder spontaan geworden en meer gaan piekeren. Even spontaan, bijvoorbeeld online, mijn mening geven gaat hierdoor een stuk minder makkelijk dan vroeger. Ik haal dan al snel hele scenario’s in mijn hoofd van wat het gevolg zal zijn van het geven van mijn mening. Ik pieker over of mijn mening wel correct is, of deze wel netjes is en niet te eenzijdig of veroordelend en ga zo maar door. Als ik mijn mening uiteindelijk toch geef, kan ik nog uren piekeren over of het wel echt correct is en of ik niets verkeerd heb gezegd.
9. Tikkeltje pessimistisch
Je kunt er als piekeraar helaas niet omheen: Je bent een tikkeltje pessimistisch. Dat komt simpelweg omdat je alles wat positief is ook tig keer in je hoofd overdenkt. Is het wel echt goed, leuk, mooi, gezellig etc? Een geboren piekeraar zal helaas bij ieder positief iets ook wel iets negatief weten te verzinnen en dat is best jammer. Overal over piekeren maakt het leven een stuk minder eenvoudig en soms ook een stukje negatiever dan nodig.
10. Wat vind jij?
Piekeraars kunnen nogal eens blijven twijfelen over bepaalde situaties, keuzes en conversaties. Eén van de manieren om hiervan af te komen is door iemand anders te vragen naar zijn mening. Stiekem hoop je dan dat die persoon hét antwoord heeft en jou van al het piekeren verlost. Vragen als “Hoe denk jij er dan over? Wat vind jij ervan? Vind jij het nou niet raar dat ze dat zegt? Hoe denk jij dat ze dat bedoelt?” ..en ga zo maar door, zijn zinnen die ik dus ook al regelmatig HEEL ERG VAAK uit heb gesproken.
Ben jij een piekeraar?
24 Comments
Jacoline
Oh piekeren is zo vervelend! Heel herkenbaar. Ik heb het ook vanaf dat ik kind was, het lijkt in je aard te zitten. Het was een tijd minder maar door gebeurtenissen kan het weer erger worden. Zo erg dat je angstig wordt. Een verkeerde kant krijgt te veel macht, terwijl je ook andere, voor jezelf prettigere en mildere kanten hebt die je kunt inzetten.
Gelukkig krijg ik het inmiddels redelijk goed onder controle. Juist door los te laten; een van de lastigste dingen als je juist overal controle over wilt, en alles goed wilt doen. Maar iedereen kan het.
Er zijn gelukkig veel technieken om met piekeren om te gaan. Jullie zullen er vast al heel wat geprobeerd hebben. Ik ben, onder begeleiding van een ervaringsdeskundige (lees therapie) flink met wat technieken aan het oefenen en daarmee lukt het aardig om bijvoorbeeld sneller in slaap te komen, meer te ontspannen en minder angstig te zijn iets te vergeten, niet te kunnen of niet goed te doen. Zeker in tijden van aanstaande veranderingen ligt het weer op de loer en dan moet ik opletten en tijdig met technieken aan de gang.
En inderdaad: gelukkig zijn we niet alleen! Laatst sprak ik een vriendin die een zorgenvriendje heeft gekocht… Kun je op internet vinden. Het is een knuffelmonster die je zorgen opeet… Echt heel schattig. En ja ze is bijna dertig en toch helpt dit beestje haar Hihi.
Veel succes met minder piekeren!
Renske
Heel herkenbaar dit! Nou moet ik wel zeggen dat ik graag op reis ga en daar ook geen moeite mee heb – op het schrijven van een waslijst aan spullen die mee moeten en deze lijst 1000x checken voor vertrek -, maar de rest is zeker herkenbaar! 😉
Bernice
Woah! Piekeren is echt super rot. Héél.
Ik herken me wel in heel wat je schrijft.
Soms zou ik zó graag willen dat er een leven is zonder piekeren.
Kim | Kimsbloglife
Wauw, dit is best wel heftig als je echt zo erg piekert over allerlei dingen. Ik ben ook een piekeraar en denk ook veel te veel na over allerlei dingen waardoor ik soms ook moeilijk rust in mijn hoofd kan vinden en eeuwig kan twijfelen over kleine dingen, dus sommige dingen zijn wel herkenbaar, maar gelukkig heb ik het niet zo erg.
Janneke
Ik herken me hier volledig in. Blij dat ik niet de enige ben die zo piekert, ook al is piekeren natuurlijk helemaal niet leuk. Misschien kan het helpen om dat waar je over piekert van je af te schrijven/tekenen/schilderen enz..
Lara
Ik ben ook een enorme piekeraar..
Zou echt mijn hoofd wel eens stil willen krijgen dan kan ik misschien meer genieten, piekeren is ook een vorm van druk maken. En druk maken en piekeren over iets lijkt je controle te geven terwijl het niks aan de situatie veranderd.. Eigenlijk is piekeren best wel nutteloos haha, stoppem met piekeren.. Goede voornemens voor dit jaar!!
Dina
Wow! Of dit herkenbaar is zeg….ik kan zelfs een half uur voor de kleding kast staan, en nog niet weten wat ik aan zal trekken. Ik maak altijd een lijstje als ik op vakantie ga dat geeft al heel veel rust. Als ik eenmaal op weg ben, kan ik er toch niks meer aan veranderen en gaat het loslaten al wat beter. Misschien dat ook wel een onderdeel is van het vrouw zijn, mannen kunnen beter relativeren. Aan de andere kant is dat vaak ook zooooo irritant! Want ja wat als er van alles mis gaat…. ook pak ik negativiteit makkelijk op van andere mensen. Als mensen om me heen zich rot voelen, voel ik me even later ook zo! Lijkt me voor jullie ook een heel lastig probleem, allebei in een negatieve stemming zijn. Hoe vindt je dan het positieve weer?
Jullie zijn beide van zo ver gekomen, en kijk eens wat er bereikt is. Van wat ik zie en lees, zijn jullie super sterke vrouwen! Vergeet niet te genieten en rust nemen af en toe helpt ook om je geest weer een beetje helder te krijgen. Het zeggen is makkelijker dan het doen, dat weet ik maar al te goed.
Stay strong Girls! Xx
Sophie
Zooo herkenbaar! Alles 3000 keer moeten checken, het zoeken van verborgen boodschappen en zorgen maken over kleine details: je slaat echt de spijker op z’n kop!
Angela
Ohh dit is zooo herkenbaar! Ik herken alles op het reizen na, ik ben dan wel altijd bang dat ik dingen vergeet, maar ik laat mijn vriend vaak alles nakijken en dan kan ik het wel loslaten. Ik kan zo genieten van reizen dat ik dan even niet pieker.
Minet
Oh! Ik ben geloof ik een piekeraar.. Veel dingen komen over heen, dat ik denk dat ik wat vergeten ben, 100 x herhalen in je hoofd enz. Maar ook maak ik me vaak druk over wat mensen nou van mij denken of het wel gezelllig is en of ze het leuk vinden of dat als ik ergens geen zin in heb, eerst minstens 10x ga vragen of het echt maar dan ook echt niet erg is, en dan vervolgens het komende uur me druk maken dat we toch wat had moeten doen… Me druk maken of dit wat ik nu opschikf wel leuk is, en ik denk dat het stom is…. Mij druk maken om onnozele dingen… Hoofd! Stop ermee!!
Minet
* opschijf. Ik kan me ook vaak schuldig over dingen, waar ik me helemaal niet schuldig om hoef te voelen. of 10x dit zinnentje (en de tekst van net) in me hoofd herhalen of het wel klopt en leuk is, en ik ga het weer weghalen hoor, want het is stom. of nee het is niet stom het is juist leuk berichtje…..
Nicki
Aj Aj. ……Ik zou willen dat ik een toverstafje voor je had!
Diana en Ellis
We herkennen het piekeren zeker. Alhoewel ikzelf op sommige gebieden iets makkelijker ben geworden en geleerd heb iets meer “los” te laten.
Diana is momenteel een grotere piekeraar dan ikzelf en ik sta er soms versteld van hoeveel gedachten zij kan hebben op een dag. Ook het invullen en scenario’s maken herkennen we. Ik probeer dan heel bewust te gaan denken: ‘stop, halt want je weet het helemaal niet zeker’. En dan lukt het steeds beter om iets naast me neer te leggen. De zin go with the flow heeft in de afgelopen jaren veel voor me betekent. Klinkt makkelijk maar door te oefenen en heel bewust op te letten lukt het steeds beter.
Ook door ervaringen ben ik wat minder gaan piekeren. Omdat ik onderscheid ben gaan zien in wat er écht toe doet en wat er eigenlijk, als puntje bij paaltje komt, minder toe doet.
Hoe dan ook, wel herkenbaar!
xxx
Isabel
Oh, jeetje ja, ik herken me hier heel erg in. Ik ben echt een vreselijke piekeraar, soms word ik er echt gek van. Ik analyseer elk gesprek en als ik dan van school naar huis fiets denk ik na over de dag. Dan denk ik opeens aan een bepaald ding dat ik als grapje of weet ik het wat heb gezegd en dan ga ik mij afvragen of het niet super rot over kwam. Die dag erna zeg ik dan altijd sorry want ik hou niet van ruzie. De meeste mensen reageren zovan huh waar heb jij het over, aaargh het is zó irritant.
Adinda
Woow ontzettend herkenbaar dit. Blij te lezen dat ik niet de enige ben die zich zo belachelijk druk maakt over dingen..!
Inge V.E
nu snap ik waarom ik die verborgen boodschappen in zinnen ga zoeken 😮
dat had ik gisteren nog voor da ik zei tegen mijn man: ik kan heus wel tussen de lijntjes lezen hoor
ik werd dus vervelend om niks :s bang zijn om iets te vergeten, op voorhand men excuzes aanbieden, helaas herkenbaar.
maxine
Wouw, Ik herken dit zo. Zelf ben ik een echte piekeraar. Ik kan er wel uren van wakker liggen. Vaak ben ik nog niet tevreden met mijn keuze en doe ik het opnieuw, of het kan helemaal niet opnieuw. Soms is het erg frustrerend.
Anne
Ja, zo herkenbaar! Piekeren over alles, werkelijk ALLES. Vooral over de dingen die me het meest na aan het hart liggen. Mijn studie, mijn vrienden, mijzelf. Alles wat ik doe wat daarmee te maken heeft, lijkt te kunnen rekenen op een stortvloed aan gedachtes en een verlamming die daarmee gepaard lijkt te gaan. “Hoe heb ik die domme grap kunnen maken? Waar sloeg dat op? Vinden ze me nu nog wel aardig? Heb ik mezelf niet compleet voor paal gezet?” waarna ik de mensen bij wie ik het idee heb dat ik mezelf voor lul heb gezet, ontwijk.
Onzin natuurlijk, want ik zelf heb nog nooit iemand níet willen zien door een misplaatst grapje.
En dan werk en studie: hoe leuk ik alles wat ik doe ook vind, het gepieker over of ik het wel goed doe zorgt ervoor dat ik dingen vaak helemaal niet doe. Frustrerend frustrerend. Gelukkig helpt het om erover te schrijven en te lezen. Bedankt, dus 🙂
Roos
Wauw.. Ik herken mijzelf in alles. Soms kan het best vervelend zijn dat je een piekeraar bent. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor anderen. Mijn vrienden vinden het soms moeilijk om hiermee om te gaan en begrijpen me dan niet, omdat ik heel snel over dingen inzit en er de hele dag aan blijf denken. Heb jij misschien tips om hiermee om te gaan?
Roos
Ik had al zo lang niet op jullie blog gekeken en mistte jullie filmpjes. Nu ik eens op jullie blog kijk besef ik pas weer hoe leuke meiden jullie zijn. Hoe gaat het eigenlijk nu met jullie?
Roos
*miste 😉
Denise
Klinkt inderdaad als iets wat ik heel erg herken!
Mijn vriend laat mij expres eigen keuzes maken, omdat ik anders alles op hem afschuif.
Elsa
Heel erg herkenbaar, helaas. Zou graag een keer m’n hoofd op stil willen zetten maar dat gaat helaas niet.
Vooral keuzes maken is erg lastig, eigenlijk herken ik alles wel
Martine
Ai, dat is herkenbaar, inderdaad. Volgens mij gaat het inderdaad over de angst om controle te verliezen. En in mijn geval hangt het (vaak) samen met mijn autisme. Een oefening die me vaak helpt is om te denken aan een rivier, waarin blaadjes stromen. De blaadjes zijn je gedachten. Je kijkt ernaar – je kijkt ze na, je hoeft niet door de rivier te worden meegesleept. Hetzelfde kun je doen met bijv de lucht waar de wolken langzaam overwaaien. Misschien dat dit jou ook helpt? Veel succes! Oh en ook belangrijk: veroordeel jezelf er niet om, kijk met mildheid en liefde naar jezelf. Want als ga je (tenminste: ik) er straks nog over piekeren waarom je zoveel piekert, lol. 😉 Liefs van Martine