Het klinkt misschien wat raar en onlogisch, getypt door de handen van een dierenartsassistente, maar ik heb een verschrikkelijke hekel aan bellen. Vier dagen per week word ik contant gebeld door allerlei mensen en toch heb ik last van bel angst. Gek genoeg merk ik er op mijn werk weinig van, maar word ik privé gebeld of moet ik iemand voor privé zaken bellen, dan wordt het een heel ander verhaal.
Ik vind het vreselijk, kan me er ongelofelijk druk om maken en zelfs wakker van liggen. Het liefst schuif ik de telefoon bij enig gerinkel of getril zo snel mogelijk richting Scarlet. “Pak jij maar op”. Vooral de beller ‘onbekend’ jaagt me angst aan. Wie zou het zijn, wat moet ‘ie van me en wat moet ik in vredesnaam zeggen?
1. Mailen, mailen, mailen…
Waarom bellen als we tegenwoordig allemaal van die handige email adressen hebben? Het eerste waar ik naar op zoek ga wanneer ik bijvoorbeeld een bedrijf of instantie moet bellen, is dan ook het kopje ‘contact’, in de hoop daar een email adres te vinden. Heel erg vervelend en irritant wanneer er vervolgens enkel een telefoonnummer vermeld staat. Grrrrrrr! Het liefst mail ik nog naar de huisarts om een afspraak in te plannen. Wat ook erg annoying is, is wanneer mensen je ineens gaan bellen na mailcontact. Ik mail toch niet voor niets?! Mail me gewoon terug….
2. Heb je ook WhatsApp?
En waarom mailen, als we ook gewoon Whatsapp hebben? Ik kan toch prima met je praten door een berichtje te typen? Oké, misschien niet heel geschikt voor langere verhalen, maar een stuk fijner voor mijn gemoedsrust. Moet ik iemand bereiken met een mobiel nummer, dan check ik gewoon even of diegene toevallig ook Whatsapp heeft. Als excuus zeg ik dan vaak dat ik gewoon niet in de gelegenheid ben om te bellen, dus dat dit even makkelijker uitkomt.
3. Oh sorry, telefoon net gemist!
“Oh sorry, helemaal niet gehoord, hij zat in mijn zak en het geluid stond er niet op. Daarnaast moest ik werken, was ik druk druk druk, dus helemaal geen tijd om op mijn telefoon te kijken. Zag het net pas, dat u me gedurende de dag wel zes keer geprobeerd heeft te bellen”. Met opzet je telefoon die gewoon naast je ligt of je zelfs in je hand hebt, niet opnemen en excuses bedenken waarom je niet kon opnemen. Been there, done that. Hoe fout het ook voelt om niet op te pakken, de stress die het met zich mee brengt, die trillende telefoon en persoon aan de andere kant van de onzichtbare lijn, is gewoon te groot.
4. Voicemail, spreek dan in.
Waarom überhaupt zes keer bellen, als je aan het einde van de ‘tuut tuut tuut tuut tuut, er pakt niemand op tuut tuut tuut’, gewoon de voicemail krijgt en een berichtje kunt achterlaten? Liever zeg je dus gewoon even wie je bent, waarvoor je belt en laat je even je mailadres achter of een mobiel nummer waarop ik je kan Appen…
5. Google die nummers
Dat je de telefoon niet durft op te pakken, houdt niet in dat je niet nieuwsgierig bent naar wie je nou steeds probeert te bellen. Even checken op Google dus. Zo fijn wanneer je ziet wie het was en kan bedenken of je bij het volgende belletje wel of niet op zal pakken. Ik weet wie je bent! Soms heb je van die bedrijven die je maar blijven lastig vallen. Heb je met moeite een keer opgepakt en gezegd dat je geen interesse hebt, laten ze je nog niet met rust. Wat doe je dan? Juist! Het nummer in je contactenlijst zetten met een leuke naamsvermelding. Een van die contacten in mijn lijstje heette “niet oppakken, het is die dure sportschool weer”. Inmiddels staat hij op geblokkeerd…..
6. Sorry, vergeten terug te bellen
Soms zie je het zo niet zitten om de telefoon op te nemen, dat je hem laat gaan en besluit later wel terug te bellen. Het probleem is alleen dat je dat terugbellen al helemaal niet ziet zitten als het erop aankomt. Het resultaat is dat je niet opneemt en ook niet terugbelt. Als je vervolgens voor de 3de keer wordt gebeld door die persoon neem je uiteindelijk maar op en zeg je snel dat je helemaal vergeten bent om terug te bellen,… wat natuurlijk volslagen onzin is.
7. Schone kleding nodig
Nog vervelender is dat wanneer je al je moed bij elkaar hebt geraapt om te bellen, je zweetklieren zich ook nog eens tegen je keren. Na 5 minuten lijkt het alsof je zojuist onder de douche hebt staan bellen. So far voor de schone kleren die je vanochtend hebt aangetrokken. Dan maar hopen dat je deo bij je hebt wanneer je niet thuis bent.
8. Resterende belminuten
Ik App en internet me suf over mijn MB’s heen, maar moet je bellen en zijn je belminuten bijna op? Pak gerust de mijne. Ik heb namelijk gemiddeld nog zo’n 290 van de 300 belminuten over aan het einde van de maand. Mijn telefoon mag je eigenlijk geen telefoon noemen. Het is meer een draagbaar internet apparaat met camera.
9. Noooooooooooooo
Het klinkt niet heel aardig, met opzet je telefoon niet oppakken, maar het voelt ook best naar wanneer je diegene bent die hem niet durft op te pakken. Je wilt het wel, maar op een of andere manier lukt het gewoon niet. Het scenario in je hoofd is te groot en je hand is met geen mogelijkheid richting die telefoon te krijgen. Je rent nog liever naakt over straat dan dat je dat ding tegen je oor moet houden en er ook nog tegen moet praten. Just no…
10. Laat dan maar
Soms staan mensen er echt op dat je ze belt. Zo kon ik een tijdje geleden met iemand meekijken bij iets wat ik wel leuk vond. Ik mailde heen en weer met de betreffende vrouw tot het moment waarop ze me vroeg haar even te bellen om daadwerkelijk af te spreken. Dat was volgens haar wat handiger. Yeah right… Ik nam me voor de dag erop te bellen, maar de dag erop zag ik dat niet zitten en zo bleef ik het bellen uitstellen. Totdat ik dacht: Ja laat ook maar, ik ga wel gewoon niet mee, want ik ga toch nooit bellen.
Heb jij bel angst?
43 Comments
Susan
Geweldig . Ik herken letterlijk alles! Terwijl ik er op mijn werk weer totaal geen problemen mee heb. Gek is dat.
Manon
Hahahahaha ooooh dit is zooo herkenbaar. Ik HAAT bellen, stuur gewoon een Whatsappje haha
Saskia
Ah jammer dat je daar last van hebt. Wist helemaal niet dat dit zo naar kan zijn voor mensen. Helpt het niet om te bedenken dat diegene je niet ziet en dat je dus niet iets genants kan doen o.i.d.? 🙁 naja wel fijn dat je daar op je werk minder moeite mee hebt.
Groetjessss 🙂
Danique Krol
Haha, erg leuk geschreven weer.
Jiska
Hèèl herkenbaar! Op mijn werk idd ook geen last van, ik bel de hele dag met instanties om dingen te regelen voor anderen maar zodra ik voor mezelf naar iets moet bellen schiet ik in de stress, en als mijn privé telefoon af gaat neem ik hem 9 van de 10 keer ook gewoon niet op. Echt stom!
Marianna
Ja ik heb enorme bel angst! al sinds kind.. daarom doe ik het niet of nauwelijks. Als ik b.v wel echt moet bellen zit ik misschien wel een kwartier lang met de telefoon in mn handen om te bedenken wat ik moet zeggen en of dat dan niet dom over komt..dat had ik jaren geleden ook al heel erg:( Sowieso het contact hebben met mensen hou ik al niet zo van..zit eigelijk meest van mn tijd in huis ( naast het hond uitlaten, kinderen naar school brengen en boodschappen doen) En zo zijn er wel meerdere dingen wat ik zo kan opnoemen
Meta
Zo herkenbaar! Ik heb ook onwijze last van bel angst al heel mijn leven.
Dina
En ik maar denken dat ik de enige was met dit vage probleem ik moet voor mijn werk ook regelmatig bellen met artsen en familie van mijn bewoners en dat gaat zo vanzelf, hoe kan het dan toch dat ik thuis bijna nooit bel of opneem. Zeker niet als ik het nummer niet herken, hell no!!! Leuke blog weer
Xx
Melissa
Haha, heel herkenbaar! Vreselijk is het gewoon! 😉 Ik stel het ook zoveel mogelijk uit… maar soms moet het helaas
xxx
Myrthe
Bel angst to THE Max hier Ik probeer echt al vanaf 10 januari met iemand te bellen maar ik blijf het uitstellen brrr
Moet er niet aan denken
Rowan
OMG ik herken dit zo goed. Ik dacht echt jaren dat ik ‘raar’ was omdat ik telefoonangst heb. Ik vind het zo vervelend om mensen te bellen (bijvoorbeeld de dokter ofzo) en stel dat altijd zo ver mogelijk uit. Bij mijn ouders of zusje heb ik het niet, maar bij relatief onbekende mensen kan ik heel erg op zien tegen een telefoontje plegen. Wat fijn dat ik niet de enige ben!
Nienke
Heel herkenbaar! Ook hier ontzettende belangst. Ik wil er ook al een hele tijd een blogpost over schrijven maar het is me nog niet gelukt om het goed op te kunnen schrijven haha. Leuke post weer! 🙂
Anouk
Ik weet niet of de app in Nederland ook goed werkt, omdat ik hier zelden gebeld word door onbekende nummers. Maar in India is de app “truecaller” echt een lifesaver omdat deze vaak de naam waarmee een nummer geregistreerd is laat zien.
gerhilde maakt
‘niet oppakken, het is die dure sportschool weer’ Schitterend! Ik mail ook liever, maar gelukkig ga het bij mij niet zo ver. 🙂
Lisa
Zo herkenbaar! Maar ik heb er prive geen moeite mee, maar juist op mijn werk! Ik werk in de zorg en daar moet ik constant bellen met familie leden en doktoren, verschrikkelijk vind ik dat! Helaas kan ik de telefoon niet laten gaan en neem ik altijd weer met zwetende handen op.
Fleur Sophia
Zo herkenbaar! En ik vind het altijd stom als mensen uit mijn omgeving tegen mij zeggen dat ze dat niet begrijpen, omdat je ‘mensen aan de telefoon niet kunt zien en zo weer kunt ophangen’..
Ilona | inspiration for you
Sommige dingen zijn zo herkenbaar. Ik voel me op een andere manier altijd zo awkward aan de telefoon
Diana en Ellis
Ik schrik er een beetje van hoe herkenbaar dit is. Want ik doe precies hetzelfde. Uitstellen, nooit terug bellen, liever mailen of appen. Waarom moet die persoon nou per se bellen? Ik ben absoluut geen beller. Eigenlijk ook niet met bekenden. Ik hou er niet van en vind het vreselijk om door zo’n ding te praten. Ik heb er de rust niet voor. Maar ook regeldingen doe ik liever niet per telefoon. Ik heb zelfs geen voicemail want stel dat iemand iets inspreekt enik moet terug bellen….Dat levert zoveel stress op. Onbekende nummers google ik ook en prive nummers neem ik niet op. En als ik dan toch moet bellen omdat ik er echtechtecht niet onderuit kom dan is het met knikkende knieen. Hoe kan dat toch he?
dominique
Precies dit! Onbekende nummers neem ik niet op enzo. Op werk bel ik veel maar dan bel je als werknemer en niet als jezelf. Denk dat dat daarom minder eng is
Sandra
Dit is zo herkenbaar! Ook sommige reacties hierboven/onder..
Gebeld worden vind ik geen probleem. Helemaal prima zelfs, want zelf bellen, noooooope! Brrr.
Afgelopen dinsdag ook: Ben ik gebeld geworden door een 06 nummer. Mja, ik was aan het werk. Zag het pas toen ik klaar was en toen dacht ik: terugbellen? Waarom? Ik ken het nummer niet, dus laat maarrrr!
En ik ben die dag gebeld geworden door de woningbouw, ik wéét dat ze me nog zouden bellen. Hebben ze dus gedaan, maar terugbellen.. ho maar! Oh en om ‘t even helemaal af te maken was er dus óók nog eens een privénummer wat me 2x belde. Dan heb je het helemaal gemaakt bij mij, want dan KAN ik dus niet terugbellen. Woehoeoe
Maar goed, als ik echt MOET bellen, wil ik helemaal alleen zijn zodat niemand zich ermee kan bemoeien of me af kan leiden. Het moet ook echt stil zijn, vind ik het prettigste. Soms zit ik dan inderdaad ook minutenlang met die telefoon in mn handen, te bedenken: Wat moet ik zeggen? Wat wil ik kwijt? Hoe moet ik beginnen?
Pfff
En inderdaad, mailen/appen is zoooo makkelijk, doe ik vééél liever dan bellen 🙂 Hendiggg!
Lilian (ikwordvrolijkvan)
Vroeger had ik dit wel heel erg! Inmiddels heb ik zo veel instanties moeten bellen dat de grootste angst eraf is maar het zal nooit mijn hobby worden…
Kim
Héél herkenbaar! Bellen lukt me wanneer ik precies weet hoe het zal gaan. Als ik een duidelijke vraag heb en een antwoord op die vraag nodig heb. Anders… Niet.
Kim
Leuke blog. Heb ook niets met bellen.
Maar laat ik nu net heel veel moeten bellen.
Vind het nog steeds niets, vooral als je een koekiemonster aan de lijn krijgt.
Floor
Ik heb precies hetzelfde. Als de huistelefoon gaat en ik ben beneden en mijn vader, moeder of zusje is boven, ren ik gerust met de telefoon in mijn hand de trap op om iemand anders op te laten nemen. Ik kan me ook niet meer herinneren wanneer ik met mijn mobiel iemand voor het laatst gebeld heb.
Jacqueline
Jep. Zo herkenbaar!! Helaas had ik het op den duur ook op het werk (ziekenhuis), en dat is niet handig als je een arts moet bellen, ook is whatsapp bekijken doodeng nadat mijn baas me ging appen omdat ik de telefoon niet meer op nam. Zeer vervelend, gelukkig nu al een stuk minder 🙂
Esther
Heeeeeeel herkenbaar! Ik dacht dat ik de enige was.
Minet
Herkenbaar. Terwijl ik bellen, bijv. Met mijn moeder juist wel fijn vind. Maar dat komt vast gewoon omdat ik dan weet WIE DIE PERSOON IS ;)! Maar nummer onbekent neem ik pas na de 3de x ofzo op, of inderdaad, spreek mijn voicemail gewoon in, is er niet voor niks.. En als er dan wel een nummer staat, sssttr, ff google. ;$
kris
Heel herkenbaar. Alleen heb ik er thuis geen last van. Bel gerust voor allerlei dingen. Maar extern bellen op mijn werk doe ik het liefst niet. Brrr ik mail dan liever.
Anne
heel herkenbaar, helaas 😛
Frédérique
Wat grappig, ik weet dat je eigenlijk nooit ‘de enige’ bent ergens in/mee, maar toch heb ik niet veel anderen gehoord hiermee. Ik heb echt precies hetzelfde, vervelende eigenschap maatja. Iedereen heeft wat 😉
Hendrina
Ohhh dit had ik geschreven kunnen hebben! Mijn man lacht me altijd keihard uit erom maar er zijn gelukkig veel meer mensen die er last van hebben! Vooral dat mensen je bellen met allerlei vragen of hypotheek enz nee laat maar….
Terwijl net mijn telefoon is gegaan met een privé nummer en heb net als jij niet opgenomen :).
Trouwens leuk elke keer dat jullie in Epe zijn herken veel want woon zelf in ‘t Harde.
Volg jullie al een tijdje en vind jullie geweldig!
dominique
Wat ook kut is. Dan bel je ondanks je angst toch terug en nemen ze niet op!! Fck!! Haha
Daphne
Heel herkenbaar! Zowel thuis als op m’n werk. Er zijn maar een paar mensen met wie ik het leuk vind om te bellen, de rest vind ik te spannend. En onherkenbaar neem ik al helemaal niet op.
Daphne
Daniëlle
Haha, dit is echt heel herkenbaar! Ik zou echt graag wat makkelijker zijn met bellen, maar helaas…
conchita
OMG ik heb ook een erge….ik durf mijn oma niet terug te bellen omdat ik dan moet vragen hoeveel het rijbewijs mag gaan kosten. Yup, ik mag mijn rijbewijs gaan halen en mijn oma betaald…en dit is bijna 1,5 jaar geleden. Nu denk ik de hele tijd, telt het nog? Straks is ze er niet meer…O.O
will
Wat grappig dat horende mensen hier last van hebben. Ik ben mijn hele leven al slechthorend en heb sinds een paar jaar een ci. (Cochleair implantaat) Ik vind het heerlijk dat ik nu kan bellen. Van onbekende nummers wordt ik nog niet echt blij maar neem ze wel op. Sinds ik kan bellen is mijn telefoonrekening tot ongekende hoogte gestegen ;). P.s Jullie schrijven mooie blogs! Ga zo door !
Maura
Helaas herkenbaar, behalve dan dat ik het juist voor mijn werk heb. Ik moet als docent geregeld met ouders bellen en dan is er vaak iets aan de hand. Hun kind heeft iets gedaan of juist niet en daar moet je het met ouders over hebben. Ouders die ik meestal helemaal niet ken en die mij alleen maar kennen uit de verhalen van hun kind. Je begint op 1-0 achterstand en telefonisch werk ik me daar zo moeilijk uit. Echt zakelijke telefoontjes vind ik geen probleem, maar de oudertelefoontjes vind ik een rotonderdeel van mijn werk.
Thuis houd ik ook niet van telefoon, maar echt bang ben ik er dan niet voor. Ik vind wel dat telefoontjes alles onderbreken en ik vind ze ook niet leuk. Zelfs bellen met mijn moeder vind ik een hele onderneming. Jij ook succes! En je hebt groot gelijk: waarom bellen als het ook anders kan?!
danielle
Omg zo herkenbaar! Terwijl ik gemakkelijk een praatje maak in stiltes van wachtkamers in ziekenhuis of vd huisarts
Ik verklaar t zelf bij mij dat ik mensen moet kunnen aankijken in de ogen
Maar t blijft irritant zo’n belangst , helemaal met daten, ben blij dat de meeste dates t bellen achter weeg lieten maar ja ben nog single en wie weet wil die ene vrouw die ik leuk vind toch eerst bellen
Judith
Zeker herkenbaar, maar wat ik zelf pas echt doodeng vind is het volgende:
Er staat iemand voor mijn deur. En die persoon wil dus graag binnengelaten worden en/of moet iets (wat???) van mij.
Als ik niemand verwacht of als ik geen idee heb wat diegene wil van mij, dan laat ik deze persoon vaak net zolang staan totdat hij of zij vanzelf weer weggaat.
Ik voel me er best lullig over, en toch doe ik dit vaak zo.
ik weet niet wat ik moet zeggen, ik wil me verstoppen, enz.
Eigenlijk een beetje het telefoonverhaal, maar nu met een deur. Mijn deur.
Charlotte
Ik ook :’)
Charlotte
Jeetje! Dat er zoveel mensen zijn met bel angst. T voelt altijd alsof ik de enige ben! Ik herken t allemaal.
DiaborMagics
Ook heel herkenbaar voor mij. Nog erger wordt het wanneer mensen je gaan vertellen dat je vaker moet bellen.
En vrijwel elke dag tijdens het eten bellen dezelfde 2 mensen en elke keer is het van “o, ik wist toch niet dat je aan het eten was?” Dat was alleen de laatste honderd keer het geval om deze tijd!
Ik heb het ook op mijn werk hoor. Sorry collega’s….
Shannon
Hoi,
Ik herken mijzelf hier wel in hah!
Ik durf niet de telefoon op te nemen (bij onbekende nummers) en ik durf ook niet zelf te bellen. Komt omdat ik slechthorend ben en wanneer ik met iemand praat dan wil ik een gezicht zien. Ik probeer bellen altijd te omzeilen met mailen of appen. Voor mijn werk belt mijn teamleider wel vaker en dan neem ik nooit op. Nu denk ik: er komt vanzelf wel een mail…