Moet je wel uit de kast komen? Waarom is het nodig om een etiket te hangen aan iemands geaardheid? Ik dacht er vroeger nooit zo over na en wist ook eigenlijk helemaal niet of ik hetero, lesbisch of biseksueel was. Waarom moest ik dat per se weten? Waarom wilden mensen mij per se die naam geven? Het was blijkbaar belangrijk om uit de kast te komen, maar ik wist niet eens dat ik in een kast zat. Waarom zit iemand die op het andere geslacht valt niet in een kast en iemand die op het zelfde geslacht valt wel in een kast?
Als kind had ik nogal wat problemen, waardoor ik qua seksuele ontwikkeling laat was. Op de middelbare school was ik nog nauwelijks met jongens (of meisjes) bezig. De liefde, seksualiteit interesseerde me nog helemaal niet. Laat staan dat ik wist wat mijn geaardheid was. Ik werd nooit verliefd en had dus ook geen idee hoe erachter te komen waar ik op viel. De druk vanuit de maatschappij om te weten wat je geaardheid is, kon me wel onzeker maken. Was ik raar dat ik niet wist waar ik op viel? Ik voelde me minderwaardig in de liefde. Er echt over praten deed ik nauwelijks. Ik weet ook niet hoe er was gereageerd op school als ik had geweten en gezegd dat ik lesbisch was. Waarschijnlijk zou ik daarom dan gepest worden. Gewoon omdat het anders was en er niemand in mijn klas zat die openlijk toegaf op vrouwen te vallen.
Pas rond mijn 25ste kwam ik uit die zogenaamde kast. Zelf heb ik dat nooit zo ervaren. Ik ben niet bij vrienden en familie langsgegaan met de mededeling: Ik ben lesbisch. Nee, dat etiket hing ik er voor mijzelf helemaal niet zo duidelijk aan. Ik zei enkel tegen familie en vrienden dat ik een vriendin had. Sommigen hadden het wel verwacht, anderen waren verbaasd en nog anderen dachten dat het een fase was. Ikzelf wist niet wat het was, ik hield gewoon van Joyce.
Of ik er nou wel of geen etiket aan wil hangen, ik ben blij dát ik het er aan mag hangen. En eigenlijk sta ik daar veel te weinig bij stil, simpelweg omdat ik niet anders gewend ben. Los van het feit dat er altijd wel mensen kritiek op je zullen hebben, is Nederland een relatief tolerant land. Vandaag is het internationale coming out day. Een dag waarop we stilstaan bij het feit dat we allemaal onszelf mogen zijn, ongeacht geaardheid, religie of afkomst. Vrijheid.
Jouw geaardheid, religie of afkomst, daar hoef je geen etiket aan te hangen. Zo gauw je er een etiket aan hangt, maak je het anders, terwijl het gewoon bij jou hoort. Je bent niet anders, je bent ‘gewoon’ jezelf. Je ontwikkelt en onderzoekt jezelf door de jaren heen en je wordt, als het goed is, steeds meer jezelf. Neem hier alle tijd voor, je hebt geen haast. Jij bent jij en dat is bijzonder genoeg, daar heb je geen extra etiketten voor nodig ♥
6 Comments
Sabine
Precies dit
Sabine
Precies dit, PRE.CIES DIT! Niks aan te te voegen, er staat wat ik ervaar, denk en vind 🙂
Lilian
Prachtig geschreven! Zo voelt het voor mij ook heel erg en bij mijn “coming out” is het ook zo gegaan. Nooit het gevoel gehad dat ik in een kast gezeten heb en daar ben ik erg blij en dankbaar voor!
Liva
Mooi geschreven! Ik denk er ook precies zo over.
Gerard J Voogd
Ik ben hetero en tot het overlijden van mijn vrouw gelukkig getrouwd geweest. Door mijn kleinzoon kwam ik op you tube en bij Enzo Knol terecht. Via hem bij jullie. Ik volg jullie vlogs en blogs met grote belangstelling en heb er veel van geleerd. Het is goed dat jullie zo openlijk en zorgvuldig omgaan met jullie geaardheid. Deze blog van Scarlet is er weer één om door en ringetje te halen. Ga zo door!
Ilona | inspiration for you
Mooi artikel… En je hebt helemaal gelijk, je hoeft helemaal geen etiket aan jezelf te hangen en je moet gewoon jezelf blijven, no mather what