De plog van Sjors III

Het is weer zover! Ik mag de boel vandaag weer eens overnemen. Voor diegenen die me nog niet kennen, ik ben Sjors, ook wel bekend als Snorreman. Don’t ask me why. Ik ben in ieder geval het ‘schattige hondje’ van die twee vrouwen waarmee ik samenwoon en die hier normaal gesproken hun overschot aan foto’s met jullie delen. 

Ik weet het, een beetje too much, en daarom laat ik af en toe subtiel doorschemeren dat ik het wel overneem, zodat ze een beetje kunnen dimmen met al die selfies.

♥ Maandag
Op maandag moeten de vrouwtjes vroeg opstaan omdat ze dan weer moeten werken, maar dat wil niet per se zeggen dat ik dan ook al wakker moet worden. Helaas lijken ze dit nog steeds niet helemaal te snappen en word ik altijd bruut gewekt in de vorm van een knuffel aanval. Ach ja, schattig is het wel. Ik laat ze maar.

Nu ik dan toch wakker ben, ga ik er ook maar uit. Na het ontbijt nemen we plaats aan de grote computertafel. Eigenlijk zitten we het grootste deel van de dag op deze bank achter onze computers. Ik heb mijn eigen laptop waarop ik dan wat afleveringen van Cesar Millan download en een shitload aan YouTube video’s met allerlei rare honden kijk. Na deze video marathon valt ik veelal op de bank in slaap en word ik weer wakker als mijn vrouwtje klaar is met werken.

Aan het einde van de dag gingen we nog even iets leuks doen om weer een beetje wakker te worden. Autorijden! They see me rollin’, they hatin’.. Ik vind het heerlijk om in de auto te rijden met de ramen naar beneden. Hoofd naar buiten en lekker wapperen met die haren.

♥ Dinsdag
Vandaag werd ik door mijn vrouwtjes verrast met een vreemd cadeau. Zij waren samen razend enthousiast, zeker toen ik het eenmaal aan had. Ikzelf was persoonlijk een stuk minder enthousiast. Het was een soort vreemd stuk stof wat helemaal rond mijn beharing zat. Bovendien zat het ook over mijn je-weet-wel, waardoor ik me naarstig af ging vragen hoe ik zo kon plassen. Anyway, het ding voelde vreemd en ik durfde me nauwelijks meer te bewegen. Ik ben daarom maar een tijdje zo blijven staan en hierna in m’n mand gaan liggen.

Tot groot plezier van mijn vrouwtjes die ongegeneerd achter elkaar foto’s van me namen, terwijl Poes me op de achtergrond uit aan het lachen was. Volgens mijn vrouwtjes was dit gekke ding trouwens tegen de pukkels die ik op dit moment overal op mijn huid heb. Ik zit er voortdurend aan en dat mag niet van hun.

Gelukkig gingen we tegen het einde van de dag, zonder dat idiote pak, lekker het bos in. Wel een beetje jammer was dat mijn vrouwtje halverwege de wandeling moest gaan bellen. Zo had ze ineens minder aandacht voor mij.

♥ Woensdag
Vandaag begon mijn dag goed. Ik ging opnieuw heerlijk wandelen bij de weilanden en het bos. De zon gaf mijn vacht een mooie glans. Dat geeft mijn eigenwaarde toch altijd weer een flinke boost. Helaas veranderde dit toen ik tegen de middag even met het vrouwtje ergens langs een winkeletalage liep….

Ik stond daar te wachten en zag in de etalage zo’n dunne hond! Ik werd er helemaal akelig van. Ik voelde me, terwijl ik naar die etalagehond keek, met de seconde dikker worden. Ik voelde me een dikke papzak hond. Mijn eigenwaarde kreeg een flinke deuk en ik voelde me ineens niet meer zo blij.

Die ervaring met de dunne etalage hond in combinatie met de blaadjes die op het moment van de bomen af vallen zorgde voor een depri stemming. Bah, wat een hondenleven heb ik. Ik heb een uurtje over mijn leven en toekomst nagedacht bij een groot, donker meer. Het was een zware dag….

♥ Donderdag
Na de zware dag van gisteren wist ik het allemaal niet zo goed meer en had uit frustratie zelfs mijn matras uit mijn mand gehaald om…. ja geen idee eigenlijk waarom. Het lag wel oké, maar in de mand was het wel fijner. Kortom: ik was in de war en kon wel wat steun gebruiken!

Gelukkig kwam mijn kleine vriendinnetje Pebbles bij me langs. Zij hielp me terug in mijn mijn en kwam bij me in mijn mandje zitten en vrolijkte me met haar gesnurk en drukke karakter weer helemaal op.

Als klap op de vuurpijl zorgden mijn vrouwtjes er ook nog eens voor dat ik me nóg positiever over mijzelf ging voelen. Ik mocht aanwezig zijn bij de opnames van hun nieuwste video én ik mocht op de foto met wat attributen en één van de hoofdrolspelers: John! Wat een toffe peer is die gast. Lekker nuchter en eindelijk een vent in huis. Dat mis ik soms wel hoor!

♥ Vrijdag
Ik verheug me altijd op de vrijdag, want dan mag ik met het andere vrouwtje mee. Op deze dag hoef ik niet saai achter mijn laptop te zitten, maar mag ik mee naar de praktijk. Dat is op zich al leuk, maar nog leuker is dat we om 13:00 al klaar zijn en we dan altijd lekker gaan spelen bij een grote plas. Een selfie maken met een stok in haar hand om mij te laten kijken is een beetje flauw, maar goed, ik neem het maar voor lief. Ik weet dat ik hem toch wel krijg.

Bij die plas staan ook altijd een aantal hele gekke grote honden. Ze willen nooit spelen, maar laten vaak wel iets achter waar ik erg dol op ben. Aardig is dat van ze. Soms eet ik het op en soms doet het wonderen voor mijn vacht. Even laten intrekken en dan uitspoelen in de plas. Mijn vrouwtje geeft vaak met een vies gezicht even aan wanneer ik de plas in moet. Handig toch?

Na een leuk speeluurtje bij de plas moest ik naar mijn therapiesessie. Het is een exposure therapie voor mijn grootste angst: Luchtballonnen. Ik moet dan naar kaarten kijken met allemaal van die grote ronde dingen. Hele invasies. Het gaat de goede kant op, maar soms wordt het me nog steeds allemaal even te veel. Ik moet nog niet denken aan de dag waarop we bewust die dingen gaan opzoeken.

♥ Zaterdag
Oeh, een vet spannende dag was dit! Ik ging namelijk logeren bij vrienden van de vrouwtjes. Ik was een beetje bang dat dit niet heel grappig werd, omdat mijn vrouwtjes niet streng zijn en ik vreesde dat ik me hier wel aan de regels moest houden…. Ook ging ik voor het eerst bij ze overnachten.

Gelukkig was het vet gezellig en kon ik ze met mijn zielig kijkende kop ook lekker inpalmen. Ik deed het zo goed dat ik zelfs op schoot mocht en in een heus logeerbed mocht slapen. Geweldige mensen, ik ga hier zeker nog een keertje logeren.

♥ Zondag
Vandaag ga ik met de vrouwtjes een dagje naar het strand. We gaan heel soms met z’n drietjes met de trein. Dat vind ik altijd erg leuk. Wat ik minder leuk vind zijn die bewegende trappen op stations. Ik vind die dingen eng. Ik weet niet waarom die trap beweegt. Mijn sterke vrouwtje tilt mij, dik 20 kilo, dan altijd snel op en tilt me totdat die gekke trap voorbij is. In de trein is het leuk, want ik mag dan op een kleedje naast het andere vrouwtje zitten. Zo kan ik de hele reis lekker uit het raam kijken.

Strandlucht maakt moe! Rond 21:00 uur houd ik het voor gezien en verdwijn ik in mijn uppie naar de slaapkamer om daar op één oor lekker te knorren.

….en dat was alweer mijn weekje. Ik hoop dat je het leuk vond om te zien. Laat gerust ook even weten hoe jouw week was en of je nog toffe tips voor me hebt.