Als ik 18 ben is het zover. Dan mag ik het weten. Vroeger kreeg ik heel vaak vragen of ik benieuwd was naar wie hij is en hoe het kan dat ik ben opgegroeid met 2 moeders maar zonder vader. Ik ben opgevoed door twee moeders. Mijn vader is een donor. Dat betekent dat hij mijn moeders en andere gay/alleenstaande vrouwen wil helpen met het krijgen van een baby. Mijn moeders hadden een kinderwens en met behulp van deze man is die wens uitgekomen.
Op mijn 18e mag ik weten wie mijn donor is en dan mag ik hem ontmoeten. Ik ben heel benieuwd naar hoe hij eruit ziet en of ik op hem lijk. Ik ben ook benieuwd of hij meer donorkinderen heeft en of hij die al heeft ontmoet. Dat zijn dan half broers/zussen van mij en dat lijkt me heel leuk! Een van mijn moeders is ooit een meisje tegengekomen die sprekend op een oudere variant van mij leek. Het idee dat er half zussen en broers van mij rondlopen vind ik heel grappig.
Toen ik naar school ging kreeg ik wel vaker vragen van vriendinnetjes of vriendjes naar waar mijn vader was. Dit vond ik helemaal niet lastig om te vertellen. Of ik mijn vader mis? Nee, want ik heb er nooit een gehad dus ik weet niet precies hoe het is om er wel een te hebben in mijn leven. De plek van hem is opgevuld door 2 moeders. Zo knutselde ik bijvoorbeeld met Vaderdag iets voor mijn moeders. Nooit heb ik het gevoel gehad dat ik anders was dan andere kinderen. Ik was juist best wel jongensachtig en ik hield van in bomen klimmen en voetballen en mijn vriendinnetjes in die tijd vonden dat ook heel leuk.
Op mijn 4e gingen mijn moeders uit elkaar. Vanaf toen woonde ik in 2 huizen. Mijn ene moeder kreeg meteen een nieuwe vriendin en mijn biologische moeder woonde alleen. Ik had in mijn thuissituatie alleen maar vrouwen om me heen, aangezien ik enig kind ben.
Ik werd wat ouder en ging naar de middelbare school. Soms vond ik het best moeilijk om te reageren op vragen die me gesteld werden. Een simpele: Wanneer is jouw vader jarig? zorgde ervoor dat ik niet zo goed wist wat ik moest antwoorden. Ik had soms geen zin om aan een klasgenoot mijn hele levensverhaal te moeten vertellen. De klasgenoten waarmee ik veel omging die wisten het natuurlijk wel. Gelukkig heb ik nog nooit negatieve reacties gehad en ben ook niet gepest.
Of ik zelf op vrouwen val? Geen idee! Ik heb op dit moment een relatie met een jongen en heb nog nooit gevoelens gehad voor een meisje. Ik sta er voor open en ik weet in ieder geval dat het geen probleem zou zijn om het te moeten vertellen aan mijn familie en vrienden.
Het idee dat er nog steeds mensen in Nederland zijn die moeite hebben met mensen die gay zijn vind ik soms lastig. Ik kan niet begrijpen wat er fout is aan iemand lief hebben ook al is die persoon van hetzelfde geslacht. Ik hoop dat het niet meer als ‘anders’ wordt gezien en dat er meer tolerantie voor komt.
Sommige mensen vinden mijn gezinssituatie bijzonder, maar ik ben er zo aan gewend dat het voor mij meer dan normaal is geworden. Inmiddels ken ik steeds meer mensen die ook een donorvader en 2 moeders hebben. Dat geeft mij het gevoel dat ik niet de enige ben. Niet dat ik me ervoor geschaamd heb ooit, maar dat er mensen zijn die in dezelfde situatie zitten en dat vind ik fijn.
Liefs, Pleun
Zou jij ook een gastblog voor ikVrouwvanJou willen schrijven? Dit mag gaan over alles rondom lesbisch zijn. Denk bijvoorbeeld aan jouw coming out, jouw geloof, lesbische ouders of kinderwens. Mail ons gerust even op ikvrouwvanjou@gmail.com. Verder praten over dit onderwerp of gewoon zin om een potje te kletsen? Meld je dan aan op ons forum.
Wij, Joyce en Scarlet, zijn de twee vrouwen die deze blog bijhouden. We hebben sinds 2007 een relatie. We houden van het leven, maar tegelijkertijd is het onze grootste uitdaging.
11 Comments
Sophie
Wat een mooi verhaal! Scarlet en Joyce, dit zal jullie vast helpen bij het idee dat als jullie een kind krijgen, dat die snel aan de situatie zal wennen en het als gewoon ziet.
Wendy
Super leuk om jou verhaal te lezen Pleun!
En hoop dat je een leuke eerste ontmoeting met je donorvader zal hebben, en wellicht halfbroertjes en zusjes zal treffen.
Groetjes Wendy
Renske
Wat een mooi verhaal! Ik vind het een mooie gedachte dat twee vrouwen of twee mannen hun kinderwens in vervulling laten gaan. Ook zij verdienen dat! En het feit dat mensen een gezinssituatie met twee ouders van hetzelfde geslacht bijzonder vinden, snap ik ergens wel. Maar hé, is niet iedere gezinssituatie bijzonder? Of kinderen nu opgroeien bij twee mama’s, twee papa’s, een papa en een mama, een alleenstaande ouder of bij familieleden… Het blijft bijzonder om een kind groot te brengen! 🙂
Lilian
Mooi geschreven! Wat fijn ook dat je zelf nooit moeite hebt gehad met het feit dat je twee moeders hebt 🙂
Janneke
Wat een leuke gastblog!! <3
Hopelijk gaan steeds meer mensen zien dat kinderen prima opgevoed kunnen worden door 2 pappa's, 2 mama's, een pappa, een mamma of een pappa & een mama… Of een andere samenstelling. Er is gewoon geen objectief bezwaar tegen…
Stephanie
Mooi verhaal 🙂
Ties
Fijn om je bericht te lezen.
Het heeft mij gesterkt in het realiseren van mijn voornemen om vrouwen zoals jouw moeder en haar vrouw te helpen met hun kinderwens.
Leonie
Leuk om te lezen! Mijn vrouw en ik hebben een dochter van 2,5 en verwachten over zo’n 10 weken opnieuw een dochter. Wij hebben ook gebruik gemaakt van een anonieme donor en zijn altijd benieuwd naar verhalen van kinderen die opgegroeid zijn bij twee moeders. Onze dochter is nu nog veel te jong om daar natuurlijk een uitspraak over te doen. Voor haar is het nu heel normaal dat ze met twee moeders opgroeid en dit verteld ze aan iedereen, haha! Heel leuk om te lezen dit! Heb je met beide moeders goed contact? Ik ben heel benieuwd of je biologische moeder voor jou anders is dan je niet biologische moeder ( als ik het vragen mag)
Groetjes Leonie
Mirjam
Wat een mooi verhaal 🙂 toevallig laatst bij “I’m having their baby” op TLC een aflevering gezien van een vrouw die haar kind per de aan een homokoppel af wilde staan, omdat dat nog zo weinig geaccepteerd werd en zij die mensen ook een kans wilde bieden 🙂
Quinte
Wat leuk om je verhaal te lezen Pleun! Ik ben ook opgevoed door twee moeders die op mijn 4e zijn gescheiden. Ik vind het ook heel normaal, omdat ik niet anders gewend ben! Al moet ik wel zeggen, dat ik soms benieuwd ben naar hoe het is om een echte vader te hebben (eentje die voor je zorgt) ik ken mijn vader en halfzusjes wel, maar zie ze niet zo vaak. Soms wou ik dat ik in een ”standaard” gezin geboren was. Maar dat is meer omdat ik het vervelend vind dat mijn ouders gescheiden zijn.
Sofie
Heey Pleun,
Ik heb zelf ook twee moeders en ik vind het super leuk om je blog te lezen omdat ik alles herken! Ik zit nu in de derde klas van de middelbare school en vond het ook best moeilijk om het er met mensen over te hebben. Ik schaamde me er niet voor ofzo maar ik was gewoon bang dat mensen moeilijk gingen doen of me gingen pesten (is niet gebeurt hoor). Ik wilde gewoon even zeggen dat ik het fijn vind om te lezen dat er iemand in dezelfde situatie zit!
xxx Sofie