Als ik 18 ben is het zover. Dan mag ik het weten. Vroeger kreeg ik heel vaak vragen of ik benieuwd was naar wie hij is en hoe het kan dat ik ben opgegroeid met 2 moeders maar zonder vader. Ik ben opgevoed door twee moeders. Mijn vader is een donor. Dat betekent dat hij mijn moeders en andere gay/alleenstaande vrouwen wil helpen met het krijgen van een baby. Mijn moeders hadden een kinderwens en met behulp van deze man is die wens uitgekomen.

Op mijn 18e mag ik weten wie mijn donor is en dan mag ik hem ontmoeten. Ik ben heel benieuwd naar hoe hij eruit ziet en of ik op hem lijk. Ik ben ook benieuwd of hij meer donorkinderen heeft en of hij die al heeft ontmoet. Dat zijn dan half broers/zussen van mij en dat lijkt me heel leuk! Een van mijn moeders is ooit een meisje tegengekomen die sprekend op een oudere variant van mij leek. Het idee dat er half zussen en broers van mij rondlopen vind ik heel grappig.

Toen ik naar school ging kreeg ik wel vaker vragen van vriendinnetjes of vriendjes naar waar mijn vader was. Dit vond ik helemaal niet lastig om te vertellen. Of ik mijn vader mis? Nee, want ik heb er nooit een gehad dus ik weet niet precies hoe het is om er wel een te hebben in mijn leven. De plek van hem is opgevuld door 2 moeders. Zo knutselde ik bijvoorbeeld met Vaderdag iets voor mijn moeders. Nooit heb ik het gevoel gehad dat ik anders was dan andere kinderen. Ik was juist best wel jongensachtig en ik hield van in bomen klimmen en voetballen en mijn vriendinnetjes in die tijd vonden dat ook heel leuk.

Op mijn 4e gingen mijn moeders uit elkaar. Vanaf toen woonde ik in 2 huizen. Mijn ene moeder kreeg meteen een nieuwe vriendin en mijn biologische moeder woonde alleen. Ik had in mijn thuissituatie alleen maar vrouwen om me heen, aangezien ik enig kind ben.

Ik werd wat ouder en ging naar de middelbare school. Soms vond ik het best moeilijk om te reageren op vragen die me gesteld werden. Een simpele: Wanneer is jouw vader jarig? zorgde ervoor dat ik niet zo goed wist wat ik moest antwoorden. Ik had soms geen zin om aan een klasgenoot mijn hele levensverhaal te moeten vertellen. De klasgenoten waarmee ik veel omging die wisten het natuurlijk wel. Gelukkig heb ik nog nooit negatieve reacties gehad en ben ook niet gepest.

ik ben opgevoed door moedersOf ik zelf op vrouwen val? Geen idee! Ik heb op dit moment een relatie met een jongen en heb nog nooit gevoelens gehad voor een meisje. Ik sta er voor open en ik weet in ieder geval dat het geen probleem zou zijn om het te moeten vertellen aan mijn familie en vrienden.

Het idee dat er nog steeds mensen in Nederland zijn die moeite hebben met mensen die gay zijn vind ik soms lastig. Ik kan niet begrijpen wat er fout is aan iemand lief hebben ook al is die persoon van hetzelfde geslacht. Ik hoop dat het niet meer als โ€˜andersโ€™ wordt gezien en dat er meer tolerantie voor komt.

Sommige mensen vinden mijn gezinssituatie bijzonder, maar ik ben er zo aan gewend dat het voor mij meer dan normaal is geworden. Inmiddels ken ik steeds meer mensen die ook een donorvader en 2 moeders hebben. Dat geeft mij het gevoel dat ik niet de enige ben. Niet dat ik me ervoor geschaamd heb ooit, maar dat er mensen zijn die in dezelfde situatie zitten en dat vind ik fijn.

Liefs, Pleun


Zou jij ook een gastblog voor ikVrouwvanJou willen schrijven? Dit mag gaan over alles rondom lesbisch zijn. Denk bijvoorbeeld aan jouw coming out, jouw geloof, lesbische ouders of kinderwens. Mail ons gerust even op ikvrouwvanjou@gmail.com.ย  Verder praten over dit onderwerp of gewoon zin om een potje te kletsen? Meld je dan aan op ons forum.