Samenwonen met mijn ex-man en mijn vriendin

Samenwonen met mijn ex-man en mijn vriendin… Hoe dan? Mijn naam is Lonneke, 25 jaar oud en moeder van de liefste peuter op de hele wereld, James. Hij is momenteel 2,5 oud en wij wonen samen in één huis met zijn vader & mijn nieuwe partner, een vrouw. Gezien mijn heterogeschiedenis, getrouwd en een kind, hoe kan het dan dat ik verliefd ben geworden op een vrouw? Ik wil samenwonen met deze vrouw. Ik wil naast haar in slaap vallen. Ik wil haar zoenen, niet één maar veel meer keer.

Ik voel me niet aangetrokken tot Lisa omdat ze een vrouw is, maar omdat ze Lisa is. Als Lisa een man was geweest, dan zou ik hem hoogstwaarschijnlijk net zo leuk vinden als ik haar nu vind. Het klinkt gek, maar ik heb mezelf nooit afgevraagd of ik wel hetero was of niet. Ik had homoseksuele mensen in mijn omgeving en bij ons werd hier thuis ook gewoon over gesproken, maar het was voor mij niet relevant. Ik had een relatie met de vader van James, tien jaar lang en was hier gelukkig mee.

Dat ik op vrouwen zou kunnen vallen was voor mij al wel snel duidelijk. Hoewel ik nog nooit écht verliefd was geweest op een vrouw, kon ik een vrouw wel aantrekkelijk vinden. De bekende vlinders kwamen pas bij Lisa. Logisch eigenlijk, als je in een goede relatie zit dan sluit je jezelf hiervoor af. Dat deed ik dus ook!

Het moment dat wij besloten om te gaan scheiden was heftig. De ins en outs ga ik jullie besparen. Een scheiding is nooit gezellig maar we proberen er alles aan te doen om het zo gezellig mogelijk te laten verlopen. We slaan elkaar de hersenen niet in, we hebben geen ruzie en we doen nog steeds leuke dingen samen met James. Wij kozen ooit voor een mooie en grote verantwoordelijkheid om een kind op de wereld te zetten en ondanks we uit elkaar gaan, blijven we dit samen doen. Dat is onze plicht, vinden wij.

Het is vervelend, nee gewoon klote dat het plaatje dat we beiden altijd in ons hoofd hadden niet meer werkt en dat we op een andere manier samen verder moeten. Hij is de beste vader voor James die ik kan wensen. Dit zal ik altijd blijven benadrukken, ondanks er nog genoeg tranen zullen vallen. Het is niet niks. We hadden afgelopen september tien jaar samen geweest waarvan we vijf getrouwd waren.

We wonen nog steeds in hetzelfde huis. We hebben goede afspraken gemaakt omtrent de kleine grote lieve man, slik…, en dat gaat tot nu toe prima. Een koopwoning doe je niet zomaar de deur uit in deze tijd en daarnaast wil ik heel graag met James hier blijven wonen. De vader van James gaat rustig opzoek naar een woning. Een leuke, het moet wel meteen goed zijn. Ook voor James natuurlijk en dat kost tijd!

Ik kreeg gevoelens voor Lisa, een vrouw. Dit bracht een hoop spanning met zich mee en weet je aan wie ik het als eerst heb verteld? Tegen de vader van James. Hij stond er niet van te kijken. Ik had het al weleens vaker benoemd en zij was hier van harte welkom. De zolder is helemaal ingericht tot zijn domein en wij slapen op de eerste verdieping.

De eerste weken wilde ik uitzoeken of ik echt verliefd was op Lisa of dat het alleen de spanning was. Ik vond haar zo’n leuk mens dat ik haar niet wilde gebruiken om te kijken of het bij mij alleen spanning was of dat er meer achter zat. Ik vertelde dit, zij begreep het, maar wilde mij deze kans geven. Dit vond ik in eerste instantie niet prettig, want ik dacht dat we anders nooit goede vrienden konden blijven en ik wilde haar niet kwijt, ook niet als ‘gewone’ vriendin.

Geen contact bleek al snel geen optie te zijn. We werden op een of andere manier naar elkaar toe gezogen en het werd voor mij steeds duidelijker. De gevoelens die ik voor haar had, waren om haar als persoon. Tja, daar sta je dan energie voor tien, doordat de vlinders door mijn lichaam gieren maar aan de andere kant met een steen in mijn maag omdat ik dit ooit aan mijn familie moest vertellen.

Ik had nooit verwacht dat ik ooit zo sterk zou zijn om het tegen mijn ouders en broers te vertellen. Dat was ik trouwens ook niet, want mijn moeder zei op een middag out of the blue: ‘En nu ben je verliefd op Lisa. Ik ben niet gek, hè Lon’. Dikke krokodillen tranen natuurlijk, wat een opluchting! Ze belde Lisa op om haar te feliciteren met haar relatie met mij én vroeg of ze langskwam.

De reactie van mijn oudste broer was: ‘Ja dus? Boeie. Wil je wat drinken?’. We hebben eigenlijk nog geen negatief woord gehoord in onze omgeving maar op een of andere manier vind ik het zelf soms vreemd om met een vrouw te zijn. Ik moet er aan wennen om anders te zijn, hoewel men zegt dat iedereen gelijk is zijn dat vaak maar praatjes. In de praktijk is het anders.

Lisa en ik gingen laatste naar een keukenzaak waarin ze onze gegevens wilde invullen en toen kwamen we niet verder omdat er geen kopje ‘Mrs en ‘Mrs’ was te vinden in het systeem. Wij lopen het meest van de tijd hand in hand, maar op sommige momenten laten we automatisch onze handen los. Je zit nou eenmaal niet te wachten op een klets voor je kanis als je lekker loopt te winkelen toch? Daar hebben jullie hetero’s minder last van!

Ik vond het de eerste tijd moeilijk om op James zijn peuterspeelzaal te vertellen dat we gaan scheiden én dan ook nog dat je een vriendin hebt. Mijn kind wordt voor mijn gevoel direct in een hokje geplaatst: ‘Dat is weer een kind van gescheiden ouders’. Lisa en ik zijn nu 8 maanden samen, maar ik heb het vorige week pas tegen de peuterspeelzaal verteld. En ik zit nu al met de gedachte over de toekomt. Hoe gaan zijn klasgenoten reageren als ze zien dat er twee vrouwen aan het schoolplein staan om James op te halen?

Ik weet het. Het is een tekortkoming van hen om hier vervelend op te reageren maar goed, James is daar de dupe van. Ik wil niet dat hij er op afgerekend wordt dat bepaalde kinderen niet met hem willen spelen. Dit is vooruit lopen op de feiten, maar wel gedachtes die door mijn hoofd spoken waardoor het voor mij moeilijker was als moeder om uiteindelijk echt mijn gevoel te volgen en voor Lisa te gaan.

De quote van mijn blog is: Volg je hart, want dat klopt! Ik kwam erachter dat ik dit nooit deed. Nu wel en dat voelt heerlijk. Ik ben van mening dat James ook het gelukkigst wordt als wij als ouders dat ook zijn met wie of wat dan ook!

James staat voor ons als ouders op nummer 1. Dat verandert niks aan het feit dat we elkaar kwijt zijn op verschillende vlakken. We hopen James het gevoel te geven dat hij nooit hoeft te kiezen tussen zijn vader of moeder. Dat we er altijd zijn op de momenten die voor hem belangrijk zijn en ik weet zeker dat dit ons gaat lukken….

Lonneke ♥

….ook een gastblog schrijven voor Ik Vrouw van Jou? Leuk! Mail ons: ikvrouwvanjou@gmail.com