We wilden geen bekende donor… Wij zijn Laura (27) en Nina (25) en wij wonen sinds november 2016 samen in ons prachtige huis in Zaandam. Onze ontmoeting is een leuk verhaal, zo één die altijd leuk blijft om te vertellen. Ik volgde Laura al heel lang op Instagram. Ze heeft behoorlijk veel volgers en is voor veel lesbische meiden een groot voorbeeld, omdat ze altijd zichzelf is en kan zijn. 

Ik was één van de vele duizenden volgers waarvoor ze een voorbeeld was. We zaten allebei in een relatie dus ik heb nooit meer gedacht dan: Wat een mooie inspirerende vrouw. Een hele tijd later waren onze relaties voorbij. We zaten allebei op Tinder en daar was ze ineens. Laura Cramer kwam voorbij. Ik was eigenlijk best in shock, want ik wist niet dat haar relatie ook voorbij was. Ik veegde het scherm naar de goede kant en toen kwam naar voren dat we een match zijn!

De gesprekken begonnen en zijn nooit meer gestopt. Dit gebeurde allemaal op 19 maart 2016. Op 1 april was onze eerste echte ontmoeting in levende lijven. Samen met haar beste vriendin kwam ze langs bij mijn werk (lunchroom). Het was gezellig, we hebben gepraat en gelachen. Toen haar vriendin even naar het toilet ging keek ze naar me, ze lachte en ik was eigenlijk op slag verliefd.

We wilden geen bekende donor | Gastblog

Sinds dat moment is het allemaal heel snel gegaan (wat is snel?). Laura woonde toen nog vlak bij Rotterdam, dus als we elkaar wilde zien moesten we een uur heen en een uur terug reizen. Niet dat dat ons tegenhield, maar het was een behoorlijk eindje. Zeker als je elkaar elke dag wil zien. We hadden toen al besloten dat we elke dag samen wilde zijn, dus  hebben we besproken dat we nadat Laura terug kwam van vakantie opzoek zouden gaan naar een huisje voor ons samen in Zaandam (waar ik geboren en getogen ben).

Laura kwam terug van vakantie en we zijn gaan rondneuzen. We vonden een nieuwbouw project in Zaandam, er kwamen ongeveer 60 huurwoningen. De open avond vond plaats op een avond waarop Laura moest werken. We hadden besloten dat ik er dan met mijn moeder langs zou gaan. Gewoon even wat informatie inwinnen en vragen stellen.

Toen we daar waren konden we ons ook inschrijven voor een loting op deze huizen. Als we de foto’s van het project zagen werd het echt prachtig. We hebben ons ingeschreven. Wie niet waagt, wie niet wint. Twee weken later kregen we een mail. We waren eerste kandidaat voor nummer 7! Ineens hadden we een huis samen. Oké de verbouwing was nog in volle gang, maar we hadden een huis! De oplevering zou plaats vinden in oktober. Dat maakte dat we nog tijd hadden om meer te sparen en alles met Laura haar huisje goed en netjes af te sluiten. Oktober 2016 kregen wij de sleutel van ons paleisje. We zijn er ziels gelukkig.

We wisten van elkaar dat we allebei een hele grote kinderwens hebben. Ik ben informatie gaan zoeken op internet over de opties die er zijn voor lesbische stellen. Eerlijk gezegd werd ik er niet veel wijzer uit. Uiteindelijk kwam ik terecht bij een voorlichting avond bij Medische Centrum Kinderwens in Leiderdorp. We zijn er heen geweest en daar werd een hoop duidelijk.

De verschillende opties, de wachttijden, prijzen etc etc. Voor ons was al snel duidelijk dat we geen bekende donor wilden. Simpelweg omdat WIJ de ouders zijn en niet willen dat de donor op wat voor manier dan ook betrokken is in de opvoeding van ons kindje. Dit is natuurlijk voor iedereen anders, maar wij willen dit niet. Dit betekent overigens niet dat het kindje geen contact kan zoeken met zijn/haar donor op oudere leeftijd. De donor is voor ons onbekend, maar het kind mag op een bepaalde leeftijd wel zijn gegevens opvragen. Mocht het kind daar behoefte aan hebben, dan zullen we er alles aan doen om de donor op te sporen. De overige keuzes die we hadden waren: De kliniek donor of een Deense donor.

We wilden geen bekende donor | GastblogTijdens de voorlichting avond kregen alle stellen (stuk of 15!) een inlog code mee voor de Deense donor website. Hiermee hadden we een half jaar toegang tot de volledige profielen van de donoren. We wilde ons sowieso inschrijven voor de kliniek donor, maar keken ondertussen ook op de site van Denemarken. Uiteindelijk hebben we onze donor gevonden. Een Deense donor.

De rietjes zijn besteld en inmiddels ook binnen bij MCK. Er werd een inwendige echo gedaan en een standaard bloedtest op Chlamydia. Hiervan waren de uitslagen allebei goed. Dus kregen we een GO om te beginnen met insemineren! Inmiddels zijn we druk in de weer met ovulatie testen (Clearblue, Action en Etos eigen merk). Ergens rondom deze dagen zou ik moeten ovuleren. Zodra we een positieve test hebben moeten we meteen bellen naar MCK om een afspraak in te plannen voor de volgende dag. De dag van de inseminatie.

Vanaf nu is het vooral veel wachten, wachten en nog eens wachten!

Liefs Nina en Laura!


Wil je ook een gastblog schrijven voor onze blog? Dat kan! Mail je gastblog, liefst mét enkele foto’s, naar ikvrouwvanjou@gmail.com