Mag je baby tv kijken? | Pamperpraat

Mag je baby tv kijken? Nu Scarlet en ik samen actief bezig zijn met onze kinderwens, praten we ook regelmatig over allerlei toekomstige zaken die de opvoeding van een baby aangaan. We zien bepaalde dingen om ons heen én op social media en vragen ons af of we dit op eenzelfde manier zouden doen en wat onze mening hierover is. Zo vragen we ons af of het goed is om een baby tv te laten kijken. Natuurlijk mág je baby tv kijken, maar is het ook verstandig om te doen en zouden wij er beiden achter staan om onze (hopelijk toekomstige!) baby tv te laten kijken?

Om uit te vinden hoe we beiden over allerlei opvoedkundige thema’s denken, leek het ons leuk een soort blog reeks te maken met daarin allerlei vragen die we elkaar stellen: Pamperpraat. Zo komen we er met elkaar over in gesprek, leren jullie ons beter kennen op dit vlak. Ook kunnen we op deze manier nu al mooie middenwegen vinden én we horen jullie mening en advies natuurlijk ook graag over zaken waar we geen duidelijk antwoord op hebben….

We starten de reeks graag met het thema: televisie kijken. Mag je baby tv kijken? Samen hebben we een aantal vragen bedacht waar we van elkaar benieuwd naar zijn. Deze hebben we vervolgens onafhankelijk van elkaar beantwoord.

♥ Mag jouw baby TV kijken? (baby tv en Disney films)
Scarlet: als ik die keuze nu moet maken, zou ik direct zeggen: Nee. Ik vind een baby veel te jong om al afgeleid te worden door en te verdwijnen in een televisie. Natuurlijk weet ik niet of ik van gedachten verander als ik daadwerkelijk een baby zou hebben, maar nu kan ik me niets voorstellen bij baby tv. Het voelt gewoon niet goed ofzo. Misschien ook omdat ik een soort van onschuldig, puur gevoel heb bij een baby. Ik wil een baby niet te snel beïnvloeden door allemaal beelden van buitenaf en afhankelijk maken van die vorm van afleiding. Ik denk dat het ook heel erg ten koste kan gaan van de creativiteit van het kind. Liefst zou ik dit daarom zo lang mogelijk uitstellen.

Joyce: Ik denk dat direct voluit NEE zeggen wat te voorbarig en idealistisch is. Er zullen vast momenten komen waarop je toch even snel iets wilt of moet doen en je kind hééél even voor die buis schuift. Wel denk ik dat jonge kinderen tegenwoordig te makkelijk en te lang voor de tv zitten. Ik dacht eerder zelf eigenlijk ook dat ze er misschien wel wat van kunnen leren, maar las laatst dat uit onderzoek blijkt dat dit helemaal niet het geval is bij kinderen onder de twee jaar. Het is zelfs schadelijk en kan juist voor leerachterstand zorgen. Ik zal in ieder geval mijn best doen om de tv zo lang mogelijk uit te stellen. Geen standaard dagelijkse baby tv dus. Gelukkig kijken we zelf ook vrij weinig televisie, op ‘s ochtends het journaal na.

♥ Vanaf welke leeftijd TV kijken?
Scarlet: Jeetje, dat is een goede en ingewikkelde vraag. Ik zou eigenlijk niet weten wat normaal is. Daarom ben ik hier maar even online naar gaan zoeken, zodat ik er een betere mening over kan vormen. Ergens las ik toen de volgende vraag:

“Is het slecht om je kind van 16 maanden ongeveer 3 uur per dag tv te laten kijken? (baby tv, teletubbies, bumba)” (bron: oudersvannu)

Ik was totaal verbaasd toen ik deze vraag las. Drie uur per dag?! Dat is toch bizar veel! Ik mocht als jongere van 15 nog niet eens zoveel televisie kijken, laat staan toen! Ik denk dat ik minstens zou wachten met voor de televisie zetten tot een leeftijd van 2 jaar. Ja, natuurlijk kan het zijn dat ik een keer zelf tv kijk en het kindje hier toevallig bij zit, maar meer dan dat vind ik niet nodig. Ik denk dat er anders binnen no-time dit soort taferelen ontstaan:

“Ik zie dit bij zo’n jongetje van 6.  Hij eet niet zonder tv, speelt weinig buiten en als er geen tv aan mag als ze op visite zijn, moet op zijn minst zijn Nintendo DS of iPad mee anders zit hij de hele tijd te mokken.” (bron: oudersvannu)

Joyce: Jeetje, geen idee eigenlijk hoe dat werkt. Na twee jaar dan en zo beperkt mogelijk. Ik zal er voor proberen te zorgen dat mijn kind niet het idee heeft dat het standaard voor de buis mag hangen bij verveling en dat er leukere alternatieven zijn. Sowieso zo veel mogelijk samen doen, ook al is de tv in sommige gevallen een makkelijkere optie. Misschien eens per dag één kort filmpje (geen idee wat er is voor kinderen van die leeftijd).

♥ Televisie tijdens het eten?
Scarlet: Weer zo’n vraag waar ik in principe best snel een antwoord op heb: Nee. Suf eigenlijk hè, want tv kijken tijdens het eten doe ik nu wel, dus waarom dan ineens met een kind niet meer? Is dat antwoord wel zo betrouwbaar. Ik ben vroeger ook nooit opgevoed met een televisie tijdens het eten. Dat vond ik heel normaal. Ik kon wel jaloers zijn op vriendinnetjes die dit wel mochten, maar kan nu ook wel begrijpen dat het eten juist een belangrijk moment is om samen te zijn en met elkaar in gesprek te komen. Als ik nu samen met Joyce gezellig aan tafel eet, zonder televisie, merk ik direct dat ik meer ontspan en nader tot elkaar kom. Daarom vind ik het juist zo belangrijk om dit met een kindje ook te doen.

Misschien dat ik na verloop van tijd wel voor een soort middenweg ga kiezen: af en toe 1 dagje in het weekend wél. Tegelijkertijd weet ik ook dat het soms beter werkt om 1 lijn te trekken…. wil je niet in ellenlange discussies terecht komen: “Ahhhhhhh, mogen we vandaag alsjeblieffffftttt op de bank etennnn, pleassssss”

Joyce: Nee liever niet. Hoewel wij zelf ons best moeten doen om vaker aan tafel te gaan zitten in plaats van makkelijk op de bank te eten met een Netflix serie, wil ik wanneer er een kind is echt aan tafel eten met zijn allen. Het is juist een belangrijk “samen” moment en dat moet je niet half gehypnotiseerd voor de tv op de bank doen. Je bent dan ook helemaal niet meer bewust aan het eten. Gewoon aan tafel dus, met heel af en toe een kleine uitzondering. Gewoon af en toe voor de leuk iets simpels eten op de grond aan de salontafel, met iets grappigs op tv. Gewoon omdat het af en toe ook wat losser mag en deze momenten dan juist worden gewaardeerd. Dat deden wij vroeger thuis zelf ook.

♥ Naar welke programma’s mag jouw kind kijken?
Scarlet: Het is in eerste instantie nog maar de vraag in hoeverre kinderen tegen die tijd nog televisie kijken. Misschien is er tegen die tijd alleen nog maar interesse voor YouTube en Netflix. Toen ik jong was, mocht ik altijd pas tv kijken als ik mijn huiswerk af had en dan niet meer dan een uurtje per dag. Ik mocht niet kijken naar soaps als GTST of Medisch Centrum West.

In eerste instantie zou ik mijn kind vooral laten kijken naar dingen als het Jeugdjournaal… maar dat is misschien wel kei ouderwets. Oh jee, zijn dit dan toch de tekenen van een ‘moeder op latere leeftijd’?! Ik zou tegen die tijd denk ik eerst zelf bepaalde dingen kijken, alvorens ik het goedkeur richting mijn kindje. Daarbij zou ik denk ik ook in gesprek gaan met andere moeders, want ik kan wel niks goedkeuren, maar als 90% van de klas er wel naar kijkt, is dat ook niet prettig voor het kind.

Joyce: Iets inhoudelijks waar het kind iets van leert. Prima om beperkt een favoriete tekenfilm te kijken, maar verder programma’s zoals het jeugdjournaal, klokhuis (bestaat dat nog?) en volgens mij zijn er tegenwoordig wel meer interessante informatieve, maar toch leuke, programma’s.

♥ Wanneer en hoeveel tijd per dag televisie kijken?
Scarlet: Ik zou toch wel zo min mogelijk proberen, zeker als het kind nog erg jong is. Om te beginnen zou ik gaan voor maximaal een half uurtje en dan pas tegen de avond, zodat overdag televisie kijken geen gewoonte wordt. Als het kind wat ouder is, dan kan het een uurtje worden en nog weer later 1,5 uur. Veel meer dan 1,5 uur per dag zou ik liever niet toestaan. Dat is vast best pittig om voor elkaar te krijgen, maar ik denk dat het je leven echt kan verrijken om niet zoveel tijd aan televisie e.d. te besteden. Logisch hè, als je zelf YouTube video’s maakt… Nope, I know.

Misschien zou mijn droom ergens ook wel zijn om een kindje in een boerderij op het platteland in Frankrijk groot te brengen, zonder al te veel moderne invloeden, zodat het kind zo lang mogelijk puur en creatief blijft. Tegelijkertijd is dat niet realistisch in onze huidige maatschappij.

Joyce: Na schooltijd en nadat het huiswerk is gedaan. Alhoewel ik me ook kan bedenken dat het goed kan zijn om direct na school even iets anders te doen, omdat je anders niks meer opneemt. Zelf was ik vroeger na schooltijd eigenlijk voornamelijk buiten te vinden, Afhankelijk van de leeftijd dan maximaal 1 tot 1,5 uur per dag.

♥ …en what about YouTube?
Scarlet: Ja jeetje, nu moet ik zeker gaan zeggen naar welke vloggers hij of zij wel mag kijken en naar welke niet? Nou, iemand als Enzo Knol zou ik wel oké vinden. Hij is zich volgens mij heel bewust van zijn invloed op zijn kijkers, komt tussendoor met wijze lessen en laat zien hoe hard hij werkt voor zijn geld. Dat vind ik mooi. Ik zou wat meer moeite hebben met vloggers die echt grenzen overgaan zoals StukTV en die extreem veel bezig zijn met hun uiterlijk en voortdurend met nieuwe, dure spullen kopen en krijgen. Dat geeft het echte leven niet weer, het maakt oppervlakkig en zorgt er denk ik voor dat de lat onrealistisch hoog wordt gelegd.

Ik zou hier goed over in gesprek willen gaan met mijn kind, zodat we samen kunnen bespreken wat wel en wat niet te kijken. Middenwegen. Ja, ik begrijp dat dit ‘perfecter’ klinkt dan het waarschijnlijk zal gaan. Logisch dat er discussies over komen of ruzie om kan ontstaan, zolang we er maar over in gesprek blijven en elkaar begrijpen.

Joyce: GEEN YOUTUBE! Nee, dat lijkt me vrij lastig in de huidige maatschappij. Hoewel ik me kan bedenken dat ik mijn kind liever niet laat beïnvloeden door bepaald gedrag in bepaalde filmpjes, krijgen ze dit soort activiteiten vaak toch mee van vriendjes en vriendinnetjes op school die dit wel bekijken. Het is denk ik prima om aan te geven wat de grenzen zijn en wat ze niet mogen kijken, maar daarin is het misschien nog wel belangrijker dat je probeert uit te leggen waarom je dit niet wilt. Wat jouw gedachten zijn bij de filmpjes. Dat werkt uiteindelijk denk ik beter dan enkel iets verbieden.

Mag jouw (toekomstige) baby tv kijken?