Tien jaar geleden wandelde je mijn leven binnen. Je stond op me te wachten op het station van Zwolle in een te wijde spijkerbroek van Esprit en een korte bruine jas met te veel zakken van Protest. Je haar kwam tot net boven je schouders en stond wijd naar buiten. Toen ik je voor het eerst via de webcam zag vond ik je een beetje lijken op Anne Frank. Mooi, puur en bijzonder. Met je grote bruine kijkers zag je hoe ik in een te grote Volvo stationwagon met achterin een konijn aan kwam rijden. ‘Hoi! Leuk je eindelijk in het echt te zien, stap maar in!’
Ik was heel onzeker, bang dat je me in het echt minder mooi of leuk zou vinden. We reden samen naar een grote plas in Heerde, zaten bij het water in de regen, wandelden over een begraafplaats en de heide en jij won twee schapen voor me op de Kermis in Epe. Het moment waarop je me voor het eerst knuffelde, daar bij die grijpautomaten, zal ik nooit vergeten. Jij gaf me de liefde en warmte waar ik al 25 jaar naar verlangde. Jij werd mijn vrouw.
Ondanks dat je bijna 2 uur met de trein van me vandaan woonde, zagen we elkaar ieder weekend. Meestal kwam ik naar jou, jij had immers twee honden en twee katten. Soms kwam je naar mij en aten we samen pizza en keken we oude films in mijn huisje met een veel te groene inrichting. We leerden elkaar goed kennen en er ontstond een enorm hechte relatie. Het enige probleem was de afstand tussen ons. Tot op de dag waarop je moeder op bezoek kwam. Ik weet het nog precies. Jouw moeder was (nog steeds) jouw alles. Ze wandelde mijn huisje binnen, keek eens goed rond en uit het raam en zei toen, voor mij, totaal onverwacht “Hier kan je toch prima en leuk samenwonen, Joyce?” Een maand later woonde je bij me mét mijn tweede grote liefde: Bob.
Bob was jouw hond, maar werd binnen no-time ook mijn hond. Mijn hele jeugd had ik bij mijn ouders om een hond gezeurd en toen had ik van de ene op de andere dag ineens een hond. Bijna 25 jaar lang heb ik me met regelmaat ongelukkig, eenzaam en minderwaardig gevoeld. Door jou werd mijn leven eindelijk beter. Een paar jaar ervoor was ik de hoop op een leuk leven, een toekomst bijna volledig verloren.
Ik had al mijn hoop gevestigd op een hulpinstantie die me zou moeten steunen bij mijn slechte zelfbeeld, mijn eetstoornis en depressie. Ze hielpen me ja, van de wal in de sloot. Mijn vertrouwen in mensen was door pesterijen, een scheiding van mijn ouders en ander verdriet al heel laag, maar hier werd mijn vertrouwen zo vreselijk geschaad, dan ik geen idee had hoe er ooit nog bovenop te komen.
Als je zelfs in de steek wordt gelaten door een hulpinstantie die betaald krijgt om voor je te zorgen, wat blijft er dan nog over? Ik was één hoop ellende, maar ik vocht me eruit, met alle ambitie, passie, kracht en gevoel voor rechtvaardigheid die ik nog in mijn lijf had. Ik ging studeren, werken en verhuisde naar een betere woning, maar mijn leven bleef leeg aanvoelen. Tot ik jou ontmoette. Jij liet me voelen wat liefde en warmte was. Jij gaf me weer hoop. Jij maakte alles beter. Jij was er altijd voor me.
Jij, wij, voor altijd.
In de afgelopen zeven jaar hebben we samen vreselijk veel meegemaakt en heel veel gedaan: Jouw weg naar een nieuwe baan, mijn gevecht met de weegschaal, ons verdriet om Bob, samen verhuizen, ons verleden, familie, onze eerste vakantie naar Tunesië, een baby eend in de gootsteen, huizen zoeken, Curaçao, De grote knip, 15 IUI pogingen en de hoop op een kindje, jou helpen met wiskunde, naar school in Tiel, borstoperatie, samen een bedrijfje opzetten, roadtrip naar Frankrijk, Sjors, La Place in Laren, Noordwijk, Follow the sun…. en zoveel meer.
Ons leven, onze relatie was niet alleen maar geweldig. Er waren ook ruzies en diepe dalen. Er was soms onbegrip en irritatie. Toch vonden we elkaar keer op keer weer en gingen we verder. Iedere relatie kent problemen, geen relatie is perfect. Het ruim drie jaar geleden starten van ik Vrouw van Jou, ons eigen bedrijfje was bijzonder, maar tegelijkertijd zonder dat we het door hadden niet goed voor ons. Binnen no-time waren we alleen nog maar aan het werk en was er geen tijd meer voor elkaar.
Er was steeds minder aandacht voor elkaar, echte liefde voor elkaar. We werkten van 9 tot 17:00 uur en moesten dan van 19:00 uur tot 00:00 uur verder met werken aan ik Vrouw van Jou. Het sloopte ons psychisch en fysiek. Mijn hoofd draaide overuren, 1001 gedachtes, zorgen en plannen raasden erdoorheen.
Maar opeens, op een vrijdagavond was het stil. Stil in mijn hoofd. Stil om mij heen. Het leek wel of de aarde even stil stond, alsof alles om mij heen stopte. Er was een ander. en je wist niet hoe verder. Je was niet eerlijk tegen me geweest. Ik ging kapot. Kapot van verdriet. Je was mijn alles. Mijn liefde, mijn leven, mijn toekomst.
Alles stortte voor mijn ogen in. Ik kon me niet voorstellen dat je alles wat wij hadden, in één klap wilde opgeven. Ik kon er met mijn verstand niet bij. Het maakt me hopeloos en boos. Mijn hele leven stond op losse schroeven. Alles waar ik in geloofde; liefde en vertrouwen, werd in twijfel getrokken. Ik heb dagen alleen maar kunnen huilen. Het enige dat me op de been hield, was Sjors.
Ik hoopte met heel mijn hart dat wat kapot was gemaakt nog te helen viel. Dat alles waar ik zoveel jaren voor had gevochten nog toekomst had. Ik hoopte met heel mijn hart dat liefde overwint, dat ónze liefde overwint.
We zijn inmiddels twee jaar verder. Twee zware, ingewikkelde jaren van angst, hoop, verdriet en paniek. We hebben gevochten, gepraat, gehuild, geleefd. We hebben gewerkt aan dat wat er wél was en hebben veel over onszelf en elkaar geleerd. We zijn dichter bij elkaar gekomen, maar de liefde, het leven blijft een uitdaging. Iedere dag opnieuw. Niemand kan ons vertellen waar ons schip zal stranden of waar het heen zal varen. Voor nu, leven we nu en voor morgen mogen we dankbaar zijn.
Vandaag zijn we precies 10 jaar samen. Twee jaar geleden had ik niet durven dromen dat we deze mijlpaal zouden halen. Het is ons gelukt schatje. Ik hou van je en wat er ook gebeurt, je hebt een enorm kavel met een kast van een liefdevol huis erop in mijn hart.
Scarlet ♥
Een deel van deze tekst schreef ik twee jaar geleden. We hebben de blog toen echter nooit gepubliceerd.
26 Comments
Romy
Wauw, kippenvel hier! Wat een ontzettend mooie en open blog. Wat goed dat jullie naar je gevoel hebben geluisterd door jullie bedrijf op een lager pitje te zetten. Ik hoop dat jullie na deze moeilijke jaren van knokken in iets rustiger vaarwater terechtkomen en echt kunnen genieten van de liefde en van elkaar. Gefeliciteerd met dit jubileum!
Naomi
Met een brok in mijn keel dit verhaal gelezen. Ik vind jullie een prachtig power koppel. Iedereen weet dat elke relaties struggles heeft, maar ook mooie dingen. De kracht zit hem in het samen doorkomen en meemaken van deze dingen.
Ik wens jullie heel veel liefde en kracht om van die tien jaar er twintig te maken.
Danique
Prachtig geschreven <3. Ik heb er geen woorden voor.
Sandra
Wauw, heel mooi geschreven. Ik vind jullie zo geweldig samen, door alles wat jullie meemaken lijken jullie me steeds sterker te worden. Geloof in elkaar en geniet van het leven <3.
Justme
Hele mooie blog, zo puur.
Dappere vechters.
Veel geluk en liefde wens ik jullie toe.
SK
<3
Jacoline
Gefeliciteerd! Ontroerende en mooie blog. Wat kan een relatie toch ingewikkeld zijn,juist als deze al zo lang duurt. Je deelt zoveel samen. En als er twijfels zijn bij een van de twee.Blijf je bij elkaar of ga je weg?Wij zijn na 10 jaar samen in therapie om vragen te beantwoorden. Super knap dat jullie die tijd toch zijn doorgekomen samen.Dat geeft een beetje hoop in deze onzekere tijd.
Tim Traas
Ik heb dit artikel met liefde gelezen omdat het ook liefde uitstraalde. Blijf van elkaar houden en genieten. Jullie zijn een geweldig koppel. Die door dik en dun zijn gegaan. Ik zou zeggen op naar de 20 jaar.
Gr. Tim
Nicki
Lieve meiden!
Van harte gefeliciteerd met jullie 10 jarig samen zijn!!
Onwijs lief geschreven, echt uit het hart.
Nergens bestaat er een relatie met 100 procent leuk en gelukkig, ik vindt jullie een erg leuk stel.
Knappe meiden ook, Scarlet zo mooi opgedroogd : p
Voor de rest ben ik niet jaloers ofzo haha…
Heel veel geluk voor de toekomst !!
Liefst Nicki
Geerdina
Ontroerend, lef, open en eerlijk! Hou vol meiden. Van wat ik kan zien, zijn jullie zo goed samen! Elk met jullie eigen kwaliteiten en eigenaardigheden, zoals het hoort. Ik ken de 7 year itch helaas ook, gevochten voor ons en nu 23 jaar samen! Hang in there…jullie kunnen het!
Vier het hè, jullie verdienen het…Proost op de volgende 10 jaar xxx
C.
Wauw, zo mooi deze blog! Puur geschreven en heel inspirerend hoe jullie de minder mooie dingen in de relatie overwinnen. Maar dat is ook terug te zien in andere blogs en vlogs. Thanks for sharing!
Bernadet Uiterwijk Winkel
Gefeliciteerd met jullie jubileum!!
ik wil even zeggen dat ik enorme bewondering heb voor jullie!! Wat een mooie blog! Zo open en puur!
Ik kijk altijd met veel plezier naar jullie filmpjes! Ik wordt er blij en vrolijk van!
Ga zo door! Jullie zijn toppers !!
Liefs Bernadet
Adinda
Jeetje wat mooi, wat eerlijk en sterk. Ik wens jullie heel veel liefde samen toe.
Trea
Wauw, wat mooi geschreven! Ik krijg er een brok van in mijn keel. Ik hoop dat jullie bij elke hobbel die jullie op je pad tegen komen, er samen weer krachtiger uitkomen. Ehm….ja…..ik omschrijf het nu misschien niet helemaal zoals ik het precies bedoel, maar hopelijk snappen jullie wat ik bedoel. Dikke knuf voor jullie allebei!
Trea
Wauw, wat mooi geschreven! Ik krijg er een brok van in mijn keel. Ik hoop dat jullie bij elke hobbel die jullie op je pad tegen komen, er samen weer krachtiger uitkomen. Ehm….ja…..ik omschrijf het nu misschien niet helemaal zoals ik het precies bedoel, maar hopelijk snappen jullie wat ik bedoel. Dikke knuf voor jullie allebei! En ik hoop idd dat de liefde overwint!
Dionne
Wauw, ik weet niet goed wat ik kan zeggen. Jouw woorden hebben mij geraakt!
Elke relatie heeft ups en downs, dat laten jullie ook zien. Ik hoop dat jullie nu wat rust krijgen en dat jullie liefde blijft groeien
Vajèn
Wat een mooie en vooral eerlijke blog. Ik vind het super knap dat jullie dit online zetten en jullie jezelf zo kwetsbaar opstellen. Daar heb ik echt respect voor. Jullie zijn zulke leuke vrouwen en zo bewust van wat goed voor jullie is en wat niet. Ik gun jullie zoveel geluk samen, maar onthoud ook dat een relatie niet altijd alleen ‘werken’ aan is. Het hoort er zeker bij maar is niet de standaard
Jessica
Allereerst gefeliciteerd met deze 10 jaar! En wauw wat een prachtige blog, kippenvel en ik kon niet stoppen met lezen. Heel veel geluk samen meiden.
S
Gefeliciteerd knapperds en tahnks voor het delen v jullie passies, struggles, liefdes en elkaar. Best is het to come. Op naar de 20 jaar!
Irene
Mooi geschreven, remember het kan niet alleen maar leuk zijn… Maar het moet ook niet alleen maar vechten, werken aan en moeilijk zijn het moet wel natuurlijk blijven verlopen. Hoop dat jullie de rust, het vertrouwen en het inzicht houden door te gaan.
Marije
“je hebt een enorm kavel met een kast van een liefdevol huis erop in mijn hart”
Wauw Scarlet, zo prachtig mooi verwoord dat ik er tranen van in mijn ogen krijg. Gefeliciteerd met jullie tienjarig samenzijn. Ondanks alle stormen die jij/jullie hebt/hebben doorstaan, er toch telkens voor kiezen om te stralen. Dát is met passie leven, dát is kracht.
Kim
Echt heel erg mooi geschreven! En vergeet nooit, be true to who you are ❤ en er is altijd een manier om samen een oplossing te vinden en eruit te komen Keep fighting! Xx
Roxanne
Zo mooi, zo puur geschreven. Dat jullie liefde mag overwinnen ♥
Sanne
Wow. Wat krachtig geschreven! Geen woorden voor..
Ik hoop dat jullie eruit (blijven) komen en doorgaan naar de 20 jaar <3
Rianne
Ik heb het nu net gelezen. Ik zit met tranen in mijn ogen. Zo mooi, zo krachtig, zo liefdevol dat jullie er doorheen zijn gekomen en weer doorgaan. Samen alles delen en samen leren. Ik wens jullie alle kracht, liefde en geluk toe, mogen het nog meer jaren worden♥
Veel liefs
Melissa Klaase
Mooi geschreven, Ik wens jullie samen veel geluk!