Val je op meiden? Maar je was toch christelijk? Dat mag toch niet van je geloof? Ik kan niet meer bijhouden hoe vaak ik die vraag wel niet heb gehad. Het kan toch gewoon? 100% gay zijn en 100% christen? Ik ben christelijk opgevoed. Mijn ouders, broer, zus en ik gingen iedere zondag braaf naar de kerk. Liever zat ik thuis, maar toch moest ik mee.
Terwijl ik ouder en ouder werd, arriveerde de middelbare school. “Goh wat is dat een knap meisje”, dacht ik. Mijn hele leven veranderde vanaf dat moment. Ik merkte dat ik meisjes leuk vond, terwijl ik dat zelf niet wilde. Ik dwong mijzelf om jongens leuk te vinden. Terwijl ik ging slapen, probeerde ik te fantaseren over die éne speciale jongen waarmee ik op een pier liep, hand in hand. Lachend keken we elkaar dan aan, maar er zat geen gezicht op het idee van de perfecte jongen. Het was eigenlijk één grote waas of was het geen jongen?
Op een gegeven moment lukte het dwingen niet meer en begon ik mezelf te accepteren. Na een tijdje kwam ik uit de kast bij m’n ouders, broer en zus. In het begin vonden ze het moeilijk, maar nu staan ze achter me. Ook al vinden ze het moeilijk om te weten dat ik van plan ben om met een vrouw te trouwen en zullen ze altijd ergens hopen dat ik met een jongen thuis kom.
Maar nu, nu begint de ellende pas. Nadat ik er achter kwam dat ik op vrouwen viel, legde ik de link met mijn geloof. Ik ben christelijk. Zelf geloof ik sterk in God, en ga daarom ook vrijwillig iedere zondag naar de kerk. Toentertijd, heb ik mijn eerste vriendinnetje altijd verborgen gehouden. Niemand mocht van haar weten. Hoe zouden ze wel niet reageren als ik het vertelde! Ik wilde er nog geen eens over na denken.
Ik had al geruchten gehoord over iemand anders die niet meer mocht zingen in een koortje, omdat hij homo was. Maar bij mijn tweede vriendinnetje wilde ik het heel anders aanpakken. “Ik ga mezelf zijn!’’ Aldus vertelde ik het in mijn kerk. Stilletjes deed het de ronde, en werd ik op gesprek gevraagd. Ze zeiden verder niet van tevoren dat het hier over ging, maar dat ging het uiteindelijk wel.
Doordat ik een belangrijke taak heb in mijn kerk, ligt dit punt erg gevoelig. Ze willen dat ik achter de principes sta van mijn kerk. Hoe kan ik daar achter staan, als zij niet achter het homohuwelijk staan. Dat er duidelijk staat dat een relatie hebben met hetzelfde geslacht een gruwel is? Als ik niet écht mezelf kan zijn..? “Als je blijft denken op de manier hoe je nu denkt, dan moet je misschien overwegen om een andere kerk te gaan zoeken’’.
Duidelijk mijn eigen mening geven hebben ze liever ook niet. Dat gaat tegen de principes in. Het doet best pijn, om te horen dat mensen je willen veranderen, terwijl je jezelf eindelijk hebt geaccepteerd en zelf zo hard hebt geprobeerd om te veranderen. Ook merk ik dat ik mijzelf steeds meer distantieer van de kerk. Is dat goed? Nee, dat zou alleen komen door dit deeltje. God wil mij toch ook gewoon gelukkig zien? Hij wist al wie ik zou worden toen ik nog in mijn moeders buik zat. Waarom doen ze zo?
Een tijdje terug las ik een artikel van een meisje die gay is en ook christen. Zij vertelde dat ze in 2 werelden leeft die elkaar niet begrijpen. Ik ben het geheel met haar eens. Sommigen denken dat het een ziekte is waarvan je genezen kan worden, maar wij weten wel beter.
Nu ben jij misschien wel gay en christen, of ken je iemand die gay en christen is en heb je misschien wel dezelfde struggles die ik heb. Dan wil ik je één ding meegeven. Niemand kan jou veranderen voor wie je bent. God heeft je zo gemaakt, en dat wist hij van te voren. Hij gaat jou gelukkig maken, maakt niet uit hoe! Hopelijk komen deze twee werelden een keer bij elkaar, gaan ze rond de tafel zitten, spreken het uit en zullen ze elkaar accepteren.
Liefs N ♥
Zou jij ook een gastblog voor ikVrouwvanJou willen schrijven? Dit mag gaan over alles rondom lesbisch zijn. Denk bijvoorbeeld aan jouw coming out, jouw geloof, lesbische ouders of kinderwens. Mail ons gerust even op ikvrouwvanjou@gmail.com. Verder praten over dit onderwerp of gewoon zin om een potje te kletsen? Meld je dan aan op ons forum.
Fotografie: Emma Brown
24 Comments
Ri-19
Wat een mooie blog… Ik zelf struggle erg met deze twee dingen. Sinds een jaar weet ik ook dat ik meer naar vrouwen neig dan naar mannen. Mijn ouders en mijn beste vriendin weten hiervan. Maar aan de andere kant mijn geloof. Nog geen anderhalf jaar geleden was ik actief in onze kerk. Nu ben ik er al maanden niet geweest. Verstop me, bang dat ze erachter komen. En dan vooral bang voor de oordelen die volgen. Want juist in de kerk waar je geleerd wordt om elkaar lief te hebben, geven ze in werkelijkheid het verkeerde voorbeeld. Ik ben er nog niet aan toe om volledig uit de kast te komen. Maar ik geloof zeker dat God van mij houdt. Want hij heeft niks anders dan ond geluk voor ogen!
Do
Ik kan mezelf hier goed in vinden! Gelukkig is het in onze kerk niet zo’n groot ‘probleem’. Er is zelfs een keer een preek geweest over homoseksualiteit en veroordelen. God sluit niemand buiten, Hij houdt van iedereen en zo voelt het voor mij ook precies 🙂
Marloes
Lieve N, ik kan me hier heel erg in vinden.. Sinds drie maanden ben ik ‘uit de kast’ en sindsdien hoor ik van vrienden en familie dat er mensen tegen ze zeggen ‘joh heb je het al gehoord, een meisje uit de kerk is lesbisch.. Ene Marloes..’ De reactie van mn ouders was ook ‘maar God heeft Adam en Eva geschapen..’ Ja maar mij ook! Mijn ouders hebben respect voor mensen die gay zijn en het niet praktiseren, maar willen mij ook gelukkig zien. Maar toch altijd liever niet zo. Ik ben sinsdien ook niet in de Kerk geweest.. Puur omdat mensen stempels gaan drukken. Maar ik ben toch gewoon nog altijd dezelfde, leuke, spontane meid die iedereen altijd aardig vond? Het is zoooo lastig.. Tis de 21e eeuw zou je denken maar het lijkt wel alsof de tijd in de kerk nog altijd stilstaat.
Xx Marloes
N
Hey Marloes,
Het lijkt alsof je het precies in het zelfde scheepje zit , waar ik ook zit. Het is erg jammer dan mensen soms elkaars meningen niet accepteren. Mijn ouders denken ook zo als de jouwe, ze willen me gelukkig zien, maar zouden het moeilijk vinden met een vrouw. Ik heb expres dit geschreven zodat ik misschien meer in contact zou komen met lesbische christenen,hopelijk lukt dat !
Anne
Wat fijn om dit te lezen! Volg al een hele tijd deze blog, maar blijkbaar zijn er toch meer dan ik dacht die tegen deze dingen aanlopen en in hetzelfde schuitje zitten. Ik ben nog altijd maar voor 1 vriendin uit de kast gekomen, ben bang voor de reactie van ouders en vrienden. Bedankt voor het schrijven van deze gastblog 🙂
Lilian (ikwordvrolijkvan)
Die vraag heb ik ook regelmatig gekregen… Gelukkig staan ze er in de kerk waar ik baar toe ga gewoon voor open Sterker nog we hebben ieder jaar een roze kerkdienst. Het voelt goed on gewoon jezelf te mogen zijn in je geloof, dat wens ik jou ook toe.
Ilse
Ook ik heb het hier erg moeilijk mee gehad maar op een gegeven moment moet je jezelf gewoon accepteren.
Ik heb het geluk dat ik ben een zeer vrij denkende gemeente hoor. En hierdoor ben ik in 2014 zelfs voor de kerk getrouwd met de vrouw van mijn dromen.
Weet dus dat het kan. God heeft ons gemaakt zoals we zijn. Liefse en respect is het belangrijkste.
En als iemand tegen mij zegt dat ik ervoor naar de hel zou gaan.
Ik zit liever in de hel met mensen die mij begrijpen en accepteren, als in de hemel waar ik mij niet thuis voel.
Laura
Wat heb je dit mooi beschreven. Indrukwekkend stuk.
Heidi
Zelf ben ik Rooms-Katholiek opgevoed en hier staan ze ook niet bepaald open voor het homo huwelijk. Ik heb wel gezocht aangezien ik zelf wel in God geloof alleen niet in de regeltjes die mensen er aan plakken. Je hebt ook oud-kahtoliek en bij deze stroming kunnen homoparen gewoon trouwen in de kerk en de Remonstrantse Broederschap staan hier ook open voor. Hier kan je lezen welke kerken open staan voor LHBT mensen; https://www.chjc.nl/geloof-en-homo/kerk-en-homoseksualiteit
Sofie
Heb je wel eens overwogen om van geloof te veranderen? Er zijn heel veel verschillende stromingen en manieren om in God te geloven, zowel binnen het christendom maar ook katholicisme kan een optie zijn. De paus heeft zich onlangs uitgesproken voor gelijke behandeling van homo’s en dat is een grote verandering. Ik denk niet dat je zwart-wit hoeft te denken van als ik op vrouwen val dan pas ik niet bij de kerk, je ontwikkelt je als persoon en er zijn andere kerken en richtingen die op latere leeftijd misschien beter bij je passen.
Succes!
nynja
Dankje voor het delen. Wij komen zelf ook uit de kerk evangelie gemeenten.
Wij gaan niet naar de kerk meer onze zoon soms samen met opa en oma. Ik mis bet wel maar voel mij er niet meer welkom voor mij staat het lesbisch zijn ook een bertje tussen mij en God in. Ik weet dat hij even veel van mij houd hoor. Alleen vind ik het lastig om mij te geven aan God nu ik heb besloten zo te leven
A
Wow mooi geschreven! Je zegt precies hoe het is!
Ik ben katholiek en gay. Ik weet dit denk ik al een half jaar, maar ik heb nog steeds niet de moed gehad om uit de kast te komen. Mijn ouders denken ook precies hetzelfde als de jouwe: Ze respecteren homo’s, maar dan stopt het ook wel. Het maakt mij zelf niet meer uit dat ik gay ben, maar ik weet dat als ik het m’n ouders vertel, dat ze er heel erg aan zullen moeten wennen en dat ze het ook niet leuk gaan vinden. Heeft iemand tips voor hoe ik het kan vertellen? Ze duidelijk maken dat er niets raar is aan homo zijn?
N
Hey A,
Ik heb het gewoon op een hele rustige manier verteld aan mijn ouders. Zij weten hoe ze jou hebben opgevoed, en dat er aan hun opvoeding dus sowieso niets mis is. Meestal als mensen hun eigen kind gay is, gaan ze heel anders kijken naar de hele homoseksualiteit. Zij zijn namelijk ook een deel van het proces geweest die jou hebben gemaakt!
Heel veel suces!
D
Hey N,
Wat een mooie blog! Ik zit in precies hetzelfde schuitje als jouw, ik ga naar de kerk en geloof in God. Ik weet al een hele tijd voor mezelf dat ik op vrouwen val, mijn ouders weten het sinds kort. Ze accepteren mij wel, hoe ik ben en dat vind ik erg fijn. Ze gunnen mij om gelukkig te worden, maar ze willen dat niet met een vrouw. Of ze hebben liever dat ik alles verstop en dat ik probeer om er van af te komen, zodat ik toch een relatie krijg met een jongen. Mijn vraag aan hun was, waarom heeft God mij dan geschapen? Hij houdt toch van mij zoals ik ben? Daar wisten ze geen antwoord op.
Bedankt voor deze mooie blog die je hebt geschreven, het is erg fijn om te horen dat andere je begrijpen.
Ik las een reactie op iemand, dat je graag contact wilde met mensen die ook in hetzelfde schuitje zitten.
Graag zou ik contact met je willen, maar ik weet niet hoe?
X D
N
Hey D,
Ik zou inderdaad graag contact met je op willen nemen! Zou je jouw email in een reactie hieronder kunnen zetten? Dan stuur ik je een mailtje!
Groetjes, N
D
Hey N,
Super leuk!
Ai, dat is wel vervelend, ik wil niet dat iedereen me email weet haha.
Ik weet niet of jij daar problemen mee hebt? Anders stuur ik jouw wel een mailtje om verder contact te zoeken 🙂
x D
Anne
Als ik me daar dan bij aan mag sluiten? ;p Misschien kunnen Scarlet & Joyce helpen, die hebben immers onze mailadressen 🙂 Groetjes Anne
inge
Ik zou graag met jou in contact willen komen! rainbowsandunicornsilike@gmail.com
D
Hey Anne,
Natuurlijk! Ik weet niet hoe je dit precies wilt doen?
X D
N
Hey Anne en D,
Ik ga een mailtje sturen naar Joyce en scarlet. Ik zet liever niet mijn mail hierop.. Aangezien ik anoniem wil blijven voor de lezers hier!
Zena
Herken me er een beetje in. Zit in een strenge kerk, en heb het mn ouders nog steeds niet verteld. Durf het niet aan 🙁 mn vriendinnen weten het wel en accepteren het gelukkig 🙂
Alleen ga ik juist niet maar de kerk als het ff kan. Ik wil niet in een God geloven die iets maakt, wat er niet mag zijn. Alleen als me ouders dit weten gaan ze flippen :'(
N
Ik dacht dat mijn ouders ook erg zouden flippen, maar dat deden ze uiteindelijk ook niet. Vaak als strenf gelovigen mensen in hun directe omgeving krijgen dje gay zijn, gaan ze er anders tegen aan kijken, dat gebeurde dus bij mij. Jouw ouders hebben jou geheel normaal opgevoed, en niet met dit idee. Zij zullen er ook achter komen dat je er niets aan kan doen, en zij ook niet. Zij zullen het er moeilijk mee hebben, maar zullen ook inzien dat ze geen andere keuze hebben dan je te accepteren, zij zijn tenslotte je ouders.. God die wilt jouw gelukkig zien, maakt niet uit hoe.. T komt goed, praat er met je vriendinnen over !
inge
Ik zou graag met jou in contact willen komen! rainbowsandunicornsilike@gmail.com
Carlijn
Hoi,
ik ben zelf ook lesbisch en ben lid van de Rooms-katholieke kerk. Ik begin mij nu sterk af te vragen waarom ik eigenlijk lid ben van de kerk. De kerk accepteert mijn geaardheid eigenlijk niet en ik vind niet dat je lid moet zijn van iets wat jou niet accepteert zoals je bent. Ik denk er nu ook over om mij af te scheiden van de kerk.
Ik ben alleen uit de kast tegenover mijn vriendinnen..