Vorige week plaatsen we een blog met introductie video waarin we je vertelden dat we de komende tijd ook video’s gaan maken voor het YouTube kanaal van FEMME. Om de week uploaden we hier op woensdag een nieuwe video. Vandaag delen we onze eerste echte video voor FEMME. We starten lekker serieus met het bespreken van onze angsten en we zijn ook benieuwd naar JOUW angsten. In de video delen we 5 angsten en we geven wat tips hoe met angsten om te gaan. We hopen dat je de video leuk vindt om naar te kijken. Misschien herken je er wel iets in. Laat gerust een reactie achter.
Veel plezier met kijken, vergeet je niet te abonneren op ons YouTube kanaal als je op de hoogte wilt blijven van onze video’s die we iedere dinsdag en vrijdag uploaden en maak er een fijn weekend van!
[videos file=”https://www.youtube.com/watch?v=AGBXnBdqFR0″ width=”100%” height=”350″][/videos]
Meer van ons zien? Volg ons dan op: Bloglovin’ , Twitter, Instagram of Facebook
Liefs, Joyce & Scarlet
Wij, Joyce en Scarlet, zijn de twee vrouwen die deze blog bijhouden. We hebben sinds 2007 een relatie. We houden van het leven, maar tegelijkertijd is het onze grootste uitdaging.
13 Comments
Marijke
Ik heb mensenmassa angst. Dat is vervelend als je alleen met de trein moet of uit eten gaat.
Wen90
mooie vlog!
Ik heb veel last van faalangst (het denken dat ik dingen niet kan, maar ook het bang zijn om niet aan de verwachtingen van anderen te voldoen en/of anderen teleur te stellen, en ik ben bang voor spinnen, ik heb enorme hoogtevrees, ik ben bang om de controle over dingen te verliezen en ik ben bang voor de dood (dit heeft denk ik ook wel te maken met dat ik bang ben voor controle verlies, omdat ik dus niet weet wat er gaan komen als je dood gaat)
Minola_x
Hey, die angst om over te geven herken ik heel erg goed. Het maakt ook dat ik best wel sociale angst heb en dingen moeilijk durf te doen. Bijv naar plaatsen of evenementen waar meer mensen zijn. Ik weet ook niet goed wat je eraan kan doen… Relativeren misschien.
Liefs Minola_x
Claire
Mijn aller grootste angst: Spinnen!!!!!
Of ze nou groot of klein zijn, ik raak gewoon in paniek als ik er 1 zie.
Het is zelfs zo erg dat ik ook in paniek raak van foto’s en filmpjes van spinnen!!
Bah!!!
Waar ik ook bang voor ben is voor een grote groep mensen spreken, misschien heeft dat iets te maken met faalangst. Ik vind het gewoon erg dat ik heel makkelijk rood wordt, waardoor ik me ga schamen en daardoor nog roder wordt!
Stephanie
Goed artikel, tof dat jullie hier een video over gemaakt hebben. Zelf heb ik al heel wat jaren last van verlatingsangst 🙁 ben daar wel voor in therapie, want de paniekaanvallen zijn erg lastig.
Jo
Ik ben heel bang voor kippen, pauwen en kalkoen( dit laatste vind ik zelfs eng om op te schrijven 🙁 )
Het is wel een generatie probleem. mijn oma en moeder waren er ook allebei bang voor !
verder ben ik wel onzeker als ik bijv. grote ruimte binnen ga met veel mensen. hebben jullie dat ook?
Jo
Brenda
Ik heb zelf ook last van een emetofobie en daarnaast last van een angststoornis/anticipatie angst. Ik ben voor beide angsten in behandeling geweest dus ik het is niet meer zo dat het mijn leven zo beïnvloed dat ik niets meer kan, maar ik denk wel dat het altijd onderdeel blijft van wie ik ben. Je moet er mee om leren gaan, een copingstrategie verzinnen en inderdaad praten. Voorheen vond ik dat een hele nare gedachte hoor, dat het nooit volledig verdwijnt en soms vervloek ik het ook wel eens als ik weer eens moeite heb met uiteten gaan, bang ben dat m’n eten verkeerd is en moeilijk kan genieten en ontspannen maar aan de andere kan, het maakt me wie ik ben. En dat begin ik steeds meer te accepteren. Complimenten voor de video. Montage ziet er tof uit, kan echt zien dat jullie er veel tijd insteken. Ik vind jullie een aanwinst voor Femme!
Jessica
Hey,
Zo zie je maar weer iedereen heeft wel ergens last van.
Op dit moment ben ik in therapie voor sociale angst. Alleen bij mij is het vooral dat ik vaak niet voor mezelf op durft te komen.
Daarnaast ben ik vaak ook bang dat mij iets niet lukt. Vaak ben ik ook bang voor de toekomst, omdat je niet weet wat er gaat gebeuren.
Knap dat jullie dit zo bespreekbaar maken !
groetjes
H.
Ik las in een filosofieboek:
“De dood gaat ons niet aan,” zei Epicurus eenvoudigweg, “want zolang wij er zijn, is de dood er niet. En wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.”
Misschien heb je er helemaal niks aan en wil je er gewoon helemaal niet aan denken, maar misschien geeft het je ook een mooi inzicht. Ik wilde het in ieder geval even delen 🙂
Verder heb ik zelf ook allerlei angsten, waaronder sociale angst en faalangst, dus ik weet hoe lastig het is…
Margot
hey meiden,
Scarlet jou angst voor de dood is voor mij zo herkenbaar, ik wist echt goed plekje te geven tot mijn oma vorig jaar overleed. Nu weer last van paniek aanvallen en het is iets onoverkomelijk dus kan het ook geen plekje geven.
Veder ben in het leven zelf niet echt bang voor veel dingen , ik was altijd heel bang voor de tandarst en dat heb echt hard aan gewerkt en werk nu zelf met tandartsen.
Ook mijn kaak operatie hielp hier erg aan mee, het idee was erger dan dit kan het niet worden. Dus tandarst was ineens peanuts.
Maar hier kon ik aan werken hoe werk ik aan de angst voor de dood ik kom er niet uit, ik wil niet dat het me tegenhoud om te genieten van leven , zonder telkens stil staan dat het leven ooit ten einde komt. Ik heb wel eens gezocht of er therapie is om hier mee te helpen maar ik zou niet weten waar je dat kan vinden. Jullie toevallig een idee.
Groetjes,
Margot
Btw ik kijk echt met veel plezier naar jullie blog en YouTube, heerlijk zoals jullie in leven staan en de lol die jullie maken. Het doet beetje denken aan mij en me vriend.
Samantha
Ik heb dezelfde angst als Scarlet, de angst voor de dood en dat is echt een nare angst ik herken dat heel goed!
Marlou
Naast de inhoud: wat is het filmpje zelf goed geworden! O.a. die shots in het vliegtuig, heel professioneel!
E.
De emetofobie heb ik ook. Ik heb het idee dat het tegenwoordig veel bekender is, ik hoor er veel meer over. Toen het bij mij op m’n hoogtepunt was (zo’n 15 jaar geleden) was er vrijwel niks over bekend en werd ik aangezien voor iemand met anorexia omdat ik niet meer durfde te eten en heel mager was. Na veel moeite en het zoeken naar de juiste therapie en therapeute, ben ik er uiteindelijk “overheen” gekomen. Ik vermijd nu eigenlijk niks meer (dat is gedurende de jaren en nieuwe ervaringen ook steeds meer verbeterd), maar het overgeven zelf zal ik altijd eng blijven vinden. En dat vind ik prima zo. Ik ben ondanks alles arts geworden en nu in opleiding tot patholoog (sorry Scarlet). Daar ben ik best wel trots op, wie had dat 15 jaar geleden gedacht!