Deze week plaatsten we op onze Facebook pagina een oproep voor het verhaal achter de tatoeage. We vroegen wie er mee zou willen werken aan een nieuwe blogreeks over tatoeages. We kregen al snel een enorm aantal e-mails met mooie en interessante verhalen. Eigenlijk zou Joyce als eerste haar verhaal doen over de betekenis van de tatoeage die op haar pols staat, maar omdat het vandaag Vaderdag is en we één van de inzendingen wel heel bijzonder vonden, hebben we ervoor gekozen die als eerste, vandaag op Vaderdag, te plaatsen. Joyce haar blog kan je dus volgende week verwachten.

Heb jij een tatoeage met een bijzonder, mooi of interessant verhaal en wil je ook meedoen aan deze blogreeks? Stuur ons dan een e-mail: ikvrouwvanjou@gmail.com. Het eerste verhaal – op basis van 5 vragen – is dat van Manon. We waren beiden erg geraakt door de tatoeage en daarom vinden we het mooi dat we deze mogen delen op onze blog ♥

Wie ben je?
Ik ben Manon, 22 jaar. Ik ben afgestudeerd SAW’er jeugdzorg (sociaal agogisch werker) en ben nu 1e jaars studente maatschappelijk werk en dienstverlening op de NHL. Ik houd van schrijven over van alles en nog wat, ik schrijf graag over mijn gevoelens en gedachten, dingen die ik meemaak en mooie mensen die mij inspireren. Verder vind ik het fijn om series te kijken, te lezen en af te spreken met mijn vrienden/familie. Ik heb al 8 jaar een prachtige vriendin waar ik sinds kort mee samenwoon in een eigen huis.

Wanneer heb je jouw tatoeage laten zetten en hoe ging dit?
Op 1 november 2013 liet ik mijn tatoeage zetten. Het werd ik mis je in het handschrift van mijn vader. Ik kreeg deze tatoeage van mijn moeder voor mijn verjaardag. Misschien een beetje gek dat ik mijn tatoeage liet zetten voor mijn vader, maar gelukkig vond mijn moeder dat geen probleem. Een week van te voren was ik er al geweest en ik had hem de brief met mijn vaders handschrift erop gegeven. We hebben toen samen de grootte van de tatoeage besloten en de prijs. Van het stukje uit de brief heeft de tattoo artist een stencil gemaakt.

Een week later kon ik terecht voor mijn tatoeage. Op de tijd van de afspraak was de zaak dicht. Ik werd hier een beetje bang van en vroeg mij af of ik deze meneer wel moest vertrouwen. Ik belde hem en hij vertelde dat hij in de file stond. Een kwartier later kwam hij aanrijden. Omdat mijn tatoeage maar heel klein was duurde het zetten maar zo’n 15 minuten. Het zetten op zich vond ik niet zoveel pijn doen. Mijn andere tatoeage (op mijn pols) deed mij meer pijn. Na een kwartier was ik klaar, hij smeerde de tatoeage in met crème, plastic erover heen en op naar huis!

de betekenis van mijn tatoeage papa, ik mis je

Waarom heb je jouw tatoeage laten zetten?
Mijn vader was al een hele lange tijd ziek, hij had de ziekte van crohn (chronische darmontstekingen) en was alcoholist. Toen ik klein was, was ik bang voor mijn vader. Regelmatig dronk hij teveel en in combinatie met zijn medicatie voor de crohn ging dat soms fout en moest hij overgeven. Ik werd bang voor mijn vader en bang voor ziek zijn. Dit was traumatisch en ik ontwikkelde emetofobie. Hoewel ik pas jaren later besefte dat mijn angst voor overgeven en ziek zijn een naam had, was dit wel al aanwezig sinds ik een jaar of 5,6 was. Op 24 april 2005 overleed mijn vader, ik was toen 12. Ik ben nooit een papa’s kindje geweest, ik hing veel aan mijn moeder omdat mijn vader me angst bezorgde.

In 2013 liet ik ik mis je in mijn vaders handschrift op mijn linker onderarm zetten. Ik weet niet goed hoe het is om een vader te hebben en ik mag dan bang voor hem zijn geweest vroeger, hij is wel de man die er mede voor zorgde dat ik op deze aarde terecht kwam. En daar ben ik hem hoe dan ook dankbaar voor. Hoe ouder ik wordt, hoe meer ik soms besef dat ik hem graag nog bij me had gehad. Uit verhalen die ik hoor van mijn familie, klinkt hij als een wijze man. Een man die heeft geweten wat pijn is en verdriet, maar ook iemand die intense vreugde en geluk heeft gekend. Ik had nog heel graag van hem willen leren en had gehoopt dat hij mij had zien op kunnen groeien. Ik koos ik mis je omdat dat de waarheid is. Natuurlijk houd ik van mijn vader, maar missen doe ik hem soms het meest. Ik mis hem als vader, als leermeester, als raadgever en als beschermer.

de betekenis van mijn tatoeage papa, ik mis jeWaarom een tatoeage?
Toen ik mijn eerste tatoeage liet zetten wist ik zeker dat er meer zouden volgen. Ik vind dat tatoeages iets magisch hebben. Je kunt ze zo abstract en moeilijk te ontcijferen maken als je zelf wil. Mijn vader was ook liefhebber van tatoeages. Voor mijn gevoel kon ik hem niet beter vereeuwigen dan door zelf een tatoeage te nemen. Hoewel mijn tatoeage redelijk voor de hand liggend is, is het iets dat er voor altijd staat. Ik liet een tatoeage zetten voor een man met wie ik via bloed voor altijd verbonden zou zijn. En nu ook via inkt.

Hoe sta je nu in het leven?
Hoe ik in het leven sta? Kwetsbaar, vastberaden, angstig, ambitieus, soms een beetje wiebelig, vol verwondering, liefdevol en soms heel verdrietig. Het leven op dit moment is vallen en opstaan. Er gebeuren hele mooie en fijne dingen maar ook mindere. Mijn leven wordt nog gedomineerd door angst. De emetofobie, gegeneraliseerde angststoornis en sociale angst spelen nog een grote rol. Daartegen over staat echter dat ik een fantastische studie doe met hele lieve mensen in mijn klas waar ik heel dankbaar voor ben. Ik heb een hele lieve vriendin, schatten van vrienden, een fijne familie en fantastische nichtjes en neefje waar ik heel erg van geniet. Het leven is tenslotte niet alleen maar eng 😉

Heb jij een tatoeage met een bijzonder, mooi of interessant verhaal en wil je ook meedoen aan deze blogreeks? Stuur ons dan een e-mail: ikvrouwvanjou@gmail.com.