Het is vandaag 11 oktober en dat betekent dat we hier in Nederland meedoen aan International Coming Out Day. De Verenigde Staten begon in 1988 met de allereerste Coming Out Day. Inmiddels wordt het in meerdere landen gevierd, en zo ook sinds 2009 in ons kikkerlandje. Vandaag hebben 37 gemeenten de regenboogvlag gehesen op hun stadhuis. De Internationale Coming Out day staat, zoals de titel je al doet vermoeden, in het teken van homo’s, lesbiennes, biseksuelen en transgenders. Er wordt op deze dag aandacht besteed aan de sociale acceptatie hiervan. Iedereen mag voor zijn of haar seksuele voorkeur “uit de kast” komen, want iedereen moet gewoon zichzelf kunnen zijn. Speciaal voor deze dag maakten wij een video, een video waarin Scarlet een bijzondere brief voor haar ouders voorleest.

Onder de video vind je de tekst, mocht je deze nog eens willen nalezen ♥ We horen natuurlijk graag wat je ervan vindt.

[videos file=”https://www.youtube.com/watch?v=mM04t3eVCI4″ width=”100%” height=”350″][/videos]

 

Lieve mama, lieve papa,

wat dacht je toen je voor het eerst hoorde dat ik een vriendin had? Je keek niet geschrokken, enkel wat bedenkelijk. Dacht je dat het wel over zou gaan, dat het enkel een fase was en ik over een paar maandjes wel zou lachen om mezelf. Lachen om mezelf omdat ik weer eens iets geks moest doen, iets dat anders was, iets dat nét even over de grens ging? Over een een jaartje zou ik de stap waarschijnlijk wel gewoon weer zetten richting de mannen en dan was alles weer bij het oude. Ik zou dan misschien eerst thuiskomen met een jongen waarmee je niet zoveel had, maar hierna met een man die je erg zou bevallen. We zouden samen gaan wonen, ons na een paar jaar verloven en we zouden trouwen. Een paar jaar erna zouden we ons eerste kindje krijgen. Ik zou stoppen met werken en hij zou het geld binnenslepen, liefst voldoende, zodat we binnen weer een aantal jaar zouden verhuizen naar een mooie groot vrijstaand huis in het bos. Daar zouden we ons tweede kindje krijgen. Een beetje zoals jullie.

Lieve papa, lieve mama, ik vond het naar om je te vertellen dat ik een vriendin had. Ik vond het naar om je teleur te stellen. Ik wist heus wel wat je in gedachten had voor mij. Waarschijnlijk zou ikzelf ook, als ik ooit een kindje mag krijgen, een toekomstbeeld voor haar in mijn hoofd hebben. Ik wilde voor jou graag met die knappe piloot thuiskomen en samen met hem dat mooie kind krijgen. Ik wilde dat best voor je doen, omdat ik wil dat je trots op me bent, zoals ieder kind wil dat haar ouders trots zijn. Ik wilde niet onderdoen voor mijn broer die al getrouwd was en een kindje had. Ik wilde niet teleurstellen, maar tegelijkertijd wilde ik gelukkig zijn. Tegelijkertijd liep mijn leven, zoals altijd, anders dat ik had gepland.

Lieve mama, papa, toen ik haar ontmoette voelde het goed. Ik voelde me veilig en op mijn gemak. Er was ook twijfel, want was dit wel werkelijk wat ik wilde? Viel ik wel werkelijk op vrouwen? Ik maakte mezelf gek met 1000 vragen, tot het moment dat ik gestopt ben met vragen en naar mijn hart ben gaan luisteren. Toen had ik ook direct een antwoord op de vraag: Val ik op vrouwen. Nee, ik val niet op vrouwen, ik val op Joyce. Ik val op een persoon, op iemand die mij gelukkig maakt, iemand die ik vertrouw. Toevallig is Joyce een vrouw, maak dat iets uit?

Lieve Papa, lieve mama, ja, dat maakte iets uit, maar niet meer voor jou. Je weet dat ik  nu ruim zeven samen ben met Joyce. Je bent niet meer geschrokken, je hebt het geaccepteerd. Soms voelt het nog alsof ik je teleurstel. Zo doet het me verdriet dat ik nog steeds niet voor nageslacht heb gezorgd. Tegelijkertijd weet ik dat dit verdriet meer bij mij ligt dan bij jou. Het is mijn leven en ik moet met mijzelf verder. Uiteindelijk gaat het jullie erom dat ik gelukkig ben, of dat nou met John is of met Joyce.

Liefs, Scarlet