Een driehoeksverhouding. Ik ben sinds 3 jaar samen met mijn fantastische vriendin Sophie. We hebben elkaar leren kennen en we waren opslag verliefd. Nu, drie jaar verder, is dit nog steeds het geval. De liefde die wij voor elkaar voelen is enorm; ik kan Sophie lezen en Sophie kan mij lezen. Woorden zijn niet eens nodig. We kennen elkaar zo door en door dat alles bespreekbaar is, omdat anders de ander het toch wel merkt. Sophie en ik doen veel samen. We werken beide veel en zijn blij met alle vrije tijd die we samen hebben. Ons sociale leven is best druk, maar we vinden het ook best lekker om samen op de bank te zitten. We hadden ons leven prima op de rit en toen liep Emma ons leven binnen.
We hebben Emma leren kennen via een vereniging waar we alle drie lid van zijn. Vanaf moment één was ik onder de indruk van Emma. Haar vlotte babbel, mooie koppie én prachtige figuur maakte indruk op me. Ik durfde niet echt contact met haar te leggen, bang dat ze me niet leuk zou vinden. Een gekke gedachte; waarom zou ik per se willen dat Emma me leuk zou vinden? Sophie had ook meteen een bijzonder gevoel bij Emma. Na een vergadering belandde we met een groepje op het terras. We raakten met Emma aan de praat en het klikte meteen. Een gezellige avond volgde en we besloten om binnenkort iets leuks te gaan doen.
Een gezellige activiteit werden er al gauw twee, en voor we het wisten waren we bijna dagelijks bij elkaar. Ik zag aan Sophie dat ze op een bijzondere manier naar Emma keek. Een manier waarop ze ook naar mij kon kijken. Ik kreeg het idee dat ze Emma leuk begon te vinden op een manier waarop ze mij ook leuk vond. Jaloers was ik niet, sterker nog; ik voelde hetzelfde. Om dit bespreekbaar te maken heb ik op een speelse manier aan Sophie gevraagd of ze Emma leuk vond. Sophie kreeg meteen een rood hoofd maar ontkende het niet. Wel vertelde ze er meteen bij dat ze mij daardoor niet minder leuk vond en dat ze niet twijfelde aan onze relatie. Ik moest ook aan Sophie bekennen dat Emma mij ook niet koud liet. Er was een bepaalde chemie tussen ons drie; een spanning die niet te beschrijven is.
We bleven afspreken met Emma en na een tijdje konden Sophie en ik er eigenlijk niet meer omheen. We waren beiden verliefd geworden op Emma, maar we waren ook nog steeds verliefd op elkaar. Omdat onze relatie gebaseerd is op eerlijkheid en openheid besloten we om dit ook te zijn naar Emma. Ik ben op een avond met Emma gaan wandelen en heb de situatie voorgelegd. Althans; niet in zijn geheel. Ik wilde Sophie in bescherming nemen en wilde eerst pijlen hoe Emma er zelf instond. Ik gaf aan dat ik gevoelens voor haar had en dat me dat wel in de war bracht. Emma wist niet hoe ze erop moest reageren en wilde het allemaal even laten bezinken. De volgende dag zagen we elkaar weer en het was gezellig zoals het altijd was geweest.
We besloten de stad in te gaan en het werd laat. Na het thuis afzetten van Emma bespraken Sophie en ik de situatie. ‘Waarom vragen we haar niet mee naar huis?’. Zo gezegd zo gedaan. Tot onze verbazing stemde Emma via Whats-App in met het idee. We zaten al in de auto onderweg naar huis maar hebben toen het stuur onmiddellijk omgegooid. We pikten haar op en reden samen naar ons huis.
Daar zijn we gaan praten, veel gaan praten. Toen Sophie besloot om naar bed te gaan kwamen Emma en ik dieper in gesprek. We bespraken samen wat ik gisteren had opgebiecht (Emma wist trouwens alleen van mijn gevoelens en niet van die van Sophie) Al snel kwam het hoge woord er bij Emma uit: ze was niet alleen verliefd op mij geworden, maar ook op Sophie en ook op de band die Sophie en ik met elkaar hadden; zo sterk, zo liefdevol en zo oprecht. Emma was bang dat het nu het einde zou zijn, ze wist immers alleen maar van mijn gevoelens af. Toen ik vertelde dat Sophie ook verliefd op haar was, was ze dan ook stomverbaasd. Die had ze absoluut niet zien aankomen. Ze was blij maar ook totaal uit haar doen. Hoe kon het dat we alle drie verliefd op elkaar waren? Omdat het al héél diep in de nacht was besloten we om te gaan slapen. De volgende dag zouden we verder praten, met zijn drieën.
De volgende ochtend hebben we uitgebreid gesproken. Hoe nu verder? We waren er al snel over uit dat we het niet moesten wegstoppen, maar het idee dat we met zijn drieën verder zouden gaan was nog heel ver weg. Emma ging nog 2,5 week op vakantie en daarna zouden we kijken hoe we het zouden voortzetten en of we het überhaupt wilden voortzetten. Emma wilde er zeker van zijn dat, als het tussen ons drie niet zou werken, Sophie en ik niet uit elkaar zouden gaan. Dat zou ze zichzelf nooit vergeven. Dit waren woorden waar we natuurlijk over na moesten denken. Zou het Sophie en mij uit elkaar drijven?
De 2,5 week dat Emma weg was leek wel een eeuwigheid. Hoewel ze aan de andere kant van de wereld zat spraken we elkaar dagelijks. Facetime, Whats-App en ouderwets SMS-en als er geen Wi-Fi was. Al snel was duidelijk dat we eigenlijk niet zonder Emma wilden en Emma wilde niet zonder ons. Sophie en ik besloten, na veel praten, dat we graag ‘het risico’ wilden nemen. Onze basis voelde zo sterk dat deze sprong voor ons goed voelde.
Toen Emma terug kwam van vakantie hebben we besloten om vooral veel leuke dingen te plannen en om met elkaar te gaan ‘daten’ zodat we op een luchtige manier konden gaan kijken hoe we het zouden vormgeven. Na 4 weken daten besloten we om er voor te gaan; samen een avontuur aangaan en kijken waar het schip zou stranden. We zijn inmiddels een tijdje verder en het gaat supergoed. In het begin is het wennen; Sophie en ik zijn al drie jaar een stel en Emma heeft een deel van onze ‘geschiedenis’ niet meegekregen. Maar deze ontdekkingstocht is hartstikke leuk en , hoe saai het ook klinkt, leerzaam. Je leert veel over jezelf en je kijk op de liefde. Je partner is een spiegel, zeker als je er twee hebt. Confronterend, maar ook heel erg leuk. Als persoon ben je altijd in ontwikkeling en we proberen alle drie elke dag een betere versie van onszelf te worden. Het feit dat we werken aan onszelf en aan onze relatie zorgt voor een hele open en eerlijke sfeer, en die sfeer is heel belangrijk.
En dan ga je als lesbienne eigenlijk opnieuw de kast in. Een driehoeksverhouding is niet onwijs maatschappelijk geaccepteerd en we hebben besloten het niet aan de grote klok te hangen. Alleen vrienden en familie weten hoe de vork in de steel zit en die reageerden allemaal best positief. De liefde kun je nou eenmaal niet in hokjes duwen en je moet het leven nemen zoals het komt. Dat onze naaste omgeving er oké mee is maakt het allemaal een stuk makkelijker. Zo kun je open zijn en hoef je voor je dierbaren geen geheimen te bewaren.
Nu hoor ik je denken: hoe werkt dit in het dagelijks leven dan precies? Nou, eigenlijk precies hetzelfde als een monogame relatie, alleen dan met eentje meer, zeg maar. We slapen samen, we staan samen op en we doen leuke dingen samen. En als we moe zijn, dan hangen we samen op de bank voor de tv. Dat we een driehoeksverhouding hebben betekend niet dat we een ‘open’ relatie hebben. We zijn alleen van elkaar en delen elkaar niet. (Dat klinkt best raar, want eigenlijk delen we elkaar met elkaar) Het is dus niet zo dat we hippies zijn die de ‘vrije liefde’ willen promoten. Iedereen moet doen wat hij/zij zelf wil en wat goed voelt.
Een belangrijk aspect van onze relatie is communiceren. Als je niet praat, dan gaat een driehoeksrelatie niet werken. Gelukkig heb ik het hart op de tong liggen en leren Emma en Sophie ook steeds meer om hun gevoel te ventileren. Misverstanden worden eigenlijk hetzelfde uur nog uit de wereld geholpen en zo houden we onze relatie ‘schoon’. Dat we veel met elkaar praten is de succesformule van onze relatie, daar ben ik echt van overtuigd.
Gek genoeg is er bij ons in de relatie geen jaloezie. Wellicht omdat we praten, maar ook omdat we alle drie niet heel jaloers zijn aangelegd. Natuurlijk zijn er wel eens momentjes dat er een licht jaloers gevoel door je heen flitst. Als Sophie & Emma bijvoorbeeld een dag vrij zijn en ik naar mijn werk moet, dan had ik er liever bij blijven liggen, maar dat is absoluut geen ‘gemene’ jaloezie. We hebben zelfs sinds kort een heel groot bed waar we alle drie makkelijk inpassen. Gezellig hoor, wakker worden naast twee vrouwen.
We zijn gelukkig met hoe het allemaal is gelopen; voor ons werkt het. De toekomst ziet er voor ons rooskleurig uit; we wensen alle drie dat we nog lang samen zullen blijven, maar dat weet je natuurlijk nooit. Voor ons voelt het nu ontzettend goed en worden er leuke toekomstplannen gemaakt. Ik hou ontzettend veel van Sophie en ook van Emma. En ik vind het een fantastische ervaring om te voelen dat het delen van liefde zo leuk is. Als je liefde deelt, wordt het meer. Ik gun iedereen de rijkdom die ik voel; of dat nou als single, monogaam, polygaam of als driehoek is, dat maakt niet uit. Zolang je je zelf goed voelt bij wat je doet en je er niemand pijn mee doet, kan ik het alleen maar stimuleren.
Wij houden van elkaar, dat is alles wat telt.
Zou jij ook een gastblog voor ikVrouwvanJou willen schrijven? Dit mag gaan over alles rondom lesbisch zijn. Denk bijvoorbeeld aan jouw coming out, jouw geloof, lesbische ouders of kinderwens. Mail ons gerust even op ikvrouwvanjou@gmail.com. Verder praten over dit onderwerp of gewoon zin om een potje te kletsen? Meld je dan aan op ons forum. / Bron foto 1
20 Comments
Anouk
Wauw wat bijzonder!! Ik vind het heel knap als mensen hun leven zo kunnen delen.
Malou
Mooi geschreven, en wat een mooi verhaal! Ik wens jullie al het geluk van de wereld <3
Danielle
Wat bijzonder dat jullie elkaar zo gevonden hebben! Dat kan ik alleen maar mooi vinden, je kan liefde inderdaad niet in hokjes drukken.
ArcanaSilva
Ik moet eerlijk toegeven dat ik een driehoeksrelatie altijd maar een wat vreemd idee vond, maar ik vond dit een ontzettend mooie, eerlijke en open blog. Het klinkt ergens gewoon wel heel logisch, want als je alle drie van elkaar houdt, waarom dan niet? Bedankt voor jullie eerlijkheid en openheid, wat een fijne blog om te lezen!
Alexandra
Dit lijkt wel een hoofdstuk uit een boek, zo lekker en vlot geschreven! En zo open! Zoals al aangegeven in de blog zelf, het is maatschappelijk gezien niet echt iets wat gemakkelijk geaccepteerd wordt, en daarom vind ik het net zo knap dat er zo open over geschreven wordt! 🙂 Super dat jullie gelukkig zijn met elkaar, en zoals er in de blog staat ”wij houden van elkaar, en dat is alles wat telt”! Houd dat gevoel vast, meiden! Hopelijk blijven jullie nog lang bij elkaar! X
Eilish (artisticstateofmind)
Wat is dit bijzonder. Ik zou eerlijk gezegd wel even ‘gek’ opkijken als ik dit hoorde van iemand. Maar dat is de 1e reactie, daarna zou ik het meteen accepteren. Hoewel ik er niet aan zou moeten denken, omdat ik wél heel jaloers ben aangelegd en echt niet wil ‘delen’, vind ik niet dat daardoor niemand dit zou ‘mogen’ doen. Ik heb er alleen maar heel veel respect voor! En ik hoop oprecht dat jullie met zn drietjes gelukkig blijven!
Saskia
Wat een mooi, oprecht en openhartig artikel! Ik kan me niet voorstellen om met twee partners te leven. Ik denk dat ik te jaloers zou zijn en het me niet zou lukken om mijn vriend met een ander te delen. Maar ik vind het mooi om te lezen dat jullie met z’n 3-tjes zo gelukkig zijn. Wat bijzonder!
Anouk
Ik vind het mooi om te lezen dat jullie op deze manier gelukkig zijn.
Geluk staat natuurlijk voorop!
Ik zou het daarin tegen niet kunnen.
Geniet van jullie toekomst samen.
debby
Wauw respect wat een bijzonder mooi ‘verhaal’. Hoe mooi is dit voor jullie dat jullie dit kunnen en voelen.
Mary
Wauw, wat een bijzonder verhaal! Ik moet toegeven dat ik er ook nooit op deze manier over na heb gedacht en het meestal een beetje vreemd vond, maar het klinkt heel logisch en het is eigenlijk een normale, mooie relatie. Ik wens jullie heel veel geluk en hoop dat jullie deze relatie mogen behouden.
Marijke
Wow, mooi “verhaal” als ik het zo mag noemen.
Liva
Wat bijzonder! Ik wens jullie heel veel liefde en geluk met elkaar,
Ilona | inspiration for you
wauw mooi verhaal, ik hoop dat jullie nog lang gelukkig blijven samen <3
Sophie
Wauw wat onwijs bijzonder!
Marlief
Wat een fijn verhaal! Ik ben blij om hier ‘eindelijk’ ook eens iets over te lezen. Het lijkt me heel fijn (samen)leven op jullie manier. Prachtig en bijzonder dat jullie dit avontuur zijn aangegaan.
Het lijkt me niet fijn om niet echt open te zijn naar de buitenwereld. Persoonlijk begrijp ik er dan ook weinig van dat mensen altijd veel vinden van alles, niet iedereen hoeft hetzelfde te leven om een prettige samenleving te hebben.
Ik vind het een prachtig en inspirerend verhaal, en ben blij om te lezen dat ik niet alleen deze mogelijkheid als mogelijkheid zie.
Ruth
Echt een bijzonder verhaal! Alleen ik zou er niet aan moeten denken, omdat ik heel jaloers ben aangelegd en zij ook. Ik ga wel er graag op uit met vriendinnen. Ik vind het heel gezond dat je in een relatie dingen samen doet, maar ook zo nu en dan alleen met je vrienden bent. Daar moet je een goede balans in vinden. Want balans in een relatie is super belangrijk.
Ik wens jullie heel veel liefde en geluk samen!
Ines
Wauw wat bijzonder!! Wens jullie ontzettend veel geluk met zn drieën!
Nadia
Wat bijzonder! Het klinkt heel mooi en fijn zo.
Anoniem
Goh wat bijzonder.
Vooral dat er veel wordt gecommuniceerd lijkt me belangrijk inderdaad.
Jammer dat het niet stand heeft gehouden, maar soms loopt het zo.
Emma lijkt me een tof persoon
Liefsssss
Evy
Ik kon mijn in het verleden ook niet voorstellen hoe het was een relatie met 3 !!! Toevallig ben ik en mij man verlieft geworden op dezelfde vrouw en nu hebben we al 4 jaar een relatie met ons drietjes , ik moet zeggen we zijn enorm gelukkig samen en ik wil niet meer terug!!!! Enkel is het spijtig dat sommige in onze omgeving ons en onze kinderen het ons enorm moeilijk maken gezien onze situatie!!