En dan, dan begint alles weer van voren af aan. We tellen de dagen vanaf dag 1 dat ik ongesteld ben geworden en gaan testen vanaf dag 10. Het is wat vroeg, gezien de vorige ovulatie op dag 18 zat, maar je weet maar nooit. We willen niet te laat zijn. Iedere ochtend en avond hang ik boven het toilet met een klein drinkglas. Het drinkglas staat voortaan rechts in een apart kastje zodat duidelijk is dat dat het glaasje is waar ik iedere maand in plas. *Hier niet uit drinken* Hij gaat uiteraard wel in de vaatwasser, maar toch. Hoeveel maanden nog? Hoeveel maanden zouden we dit glas nog moeten gebruiken?
Soms moet ik hoognodig plassen en zit het glas tot aan de nok vol omdat het me dan niet goed genoeg lukt om mijn plas in te houden. Heerlijk om Joyce onverwacht te verrassen met zo’n glas vol gele vloeistof. We gaan dan aan de eettafel zitten, dopen het strookje erin, tellen tot 15, halen het er weer uit, leggen het plat op tafel en dan, dan wachten we drie minuten. We testen twee maal per dag omdat we extra zekerheid willen en exact goed willen zitten qua timing. Later zou blijken dat dit tegen het beleid in is van de babyfabriek en dat dit ons enkel gezeur zal opleveren.
Dag 16: ’s avond testen we opnieuw. Het linker streepje op het strookje lijkt even sterk aanwezig als het rechter strookje. Oh spannend! Die spanning, die thrill, voelen we volgens mij beiden. Toch overtuigen de streepjes ons nog niet volledig. We besluiten morgenochtend, net voordat ik naar mijn werk moet, opnieuw te testen. Als het dan ook positief is, bellen we de kliniek om voor die avond een afspraak te maken. Ik moet dan misschien wel ietsje eerder van mijn werk weg, maar als het verkeer een beetje meewerkt, komt dat vast wel goed. “Als het verkeer een beetje meewerkt”, Right. Natuurlijk werkt het verkeer niet mee als je haast hebt! Werkt het verkeer ooit mee als je haast hebt? Rijdt er niet altijd een trage auto voor je als je haast hebt?
De test was duidelijk positief. Terwijl ik onderweg was naar mijn werk belde Joyce naar de kliniek. Ze vertelde over de test gisteravond en vanmorgen. “Ja, we zitten vandaag al helemaal vol en u had gistermiddag moeten testen en als het dan nog niet positief was, vanmiddag weer en dan kunt u een afspraak krijgen voor morgen”. Ja, legt Joyce uit, dat begrijp ik, maar we hebben gisteravond getest en toen was de test positief, dus als we morgen pas komen zijn we misschien te laat. De vrouw aan de andere kant van de lijn zegt dat ze niet weet of ze wel een afspraak mag maken. Dit is nu eenmaal hun beleid en ze zitten al heel erg vol. Ze zal het navragen en terugbellen.
Joyce is duidelijk aangeslagen en geïrriteerd. Ze stuurt me drie sms berichten achter elkaar met gefrustreerde woorden en uitroepen. Ik bel haar direct terug en stel voor nog even te bellen. Ik kom namelijk graag voor mezelf op. Ik geef de dames nog 20 minuten de tijd om Joyce terug te bellen en bel dan zelf. Ik krijg iemand aan de lijn en leg onnozel de situatie uit in 1 zin. “Mijn partner belde vanmorgen om een afspraak te maken voor vanavond, omdat onze test gisteravond positief was, maar nu kreeg ze te horen dat we maar morgen moesten komen?” Ik had het idee dat het droog uitspreken van deze zin al voldoende aangaf hoe slecht de service was. De dame aan de andere kant van de lijn wist direct waar ik het over had en zei me nog even te moeten navragen of ze een afspraak voor vandaag mocht inplannen. *tuut tuut tuut tuut* verbinding verbroken.
Ik bel direct weer. Ik sta in de wacht, er zijn wachters voor me. Zo’n 10 minuten verder word ik uit de wacht gehaald. Opnieuw zeg ik waarvoor ik bel met daarbij de onvriendelijke woorden “ja, de hoorn werd er opgegooid”. Ja, ik was geïrriteerd en ja ik snap best dat ze niet met opzet de hoorn erop gooiden. Hoe dan ook, het is geregeld, we kunnen komen om 17:50 uur bij dokter X. Ik denk op dat moment nog dat dokter X de vrouw is waar we eerder op zaterdag zijn geweest en die we beiden niet erg vriendelijk vonden. Ik probeer nog even of we niet bij de fijne arts kunnen, maar nee. Nu moet je stoppen Scarlet, denk ik bij mezelf, we hebben tenslotte de afspraak kunnen regelen en dat is al heel wat. Goed, 17:50 uur it is. Het is een uur rijden en vanaf mijn werk naar huis is ook een uur rijden. Ik moet dus half 4 weg van mijn werk.
Ik vertrek door alle drukte op kantoor iets over half 4 van mijn werk richting huis. File. Om 17:00 uur tref ik Joyce ergens in de buurt van ons huis. Ik heb haar maar ergens heen laten rijden, want ik zou anders het laatste stuk nog veel langer in de file staan. Joyce is geïrriteerd, ik probeer er relaxed onder te blijven. Er is nu niets meer aan te doen. Ik ga gewoon rijden en dan zien we het wel. Ik ben trots op mijn volle, doch veilige rijkunst dus vind het leuk als ik die mag uitoefenen. Het eerste stuk gaat vlotjes, totdat…
File.
File.
File.
= stress, heel veel. Zwanger worden en stress gaan volgens mij niet heel goed samen……. Hoeveel maanden moeten we nog testen?
Volg ons ook via Bloglovin’ , Twitter, Instagram, YouTube of Facebook
In deze terugkerende, wekelijkse blog delen we onze ervaringen met het hebben van een kinderwens. Hierin wordt teruggegrepen naar een tijdje geleden.
20 Comments
pauline bos
ik blijf voor jullie duimen!!
Sophie
Elke maandag raak ik weer razend nieuwsgierig als ik in mijn bloglovin lijstje een artikel van jullie zie. Ik hoop elke week weer dat het wat positiefs wordt! Helaas nog even blijven hopen!
Lisanne
ik hoop zo voor jullie dat het allemaal goed komt,
gewoon rustig blijven,
het kan niet altijd meteen goed gaan maar het zal vast wel goed komen!!
ik blijf duimen <3
Elise
Elke week kijk ik vol verwachtig naar mijn scherm. Zou het nu…? Ik leef enorm mee en ik vind het dapper hoe jullie doorzetten. Het lijkt me moeilijk, en ondanks dat het niet altijd even soepel loopt, blijven jullie doorgaan.
Hopelijk binnenkort het nieuws dat het is gelukt!
Saskia
Wat ontzettend frustrerend zeg! Ik duim ook voor jullie!
Tim Traas
Ik ook leef elke maandag met de zelfde hoop als de schrijvers boven mij en ik kan alleen maar de woorden toevoegen dat ik aan jullie denk. Geef de moed niet op. Het wondertje gebeurt op een mooie dag.
Anieke
Spannend! Waren jullie nog op tijd?
Saar
Heel veel succes dames! Ik blijf ontzettend voor jullie duimen en ben elke keer weer verbaasd hoe simpel dokters met mensen omgaan… Hallo, jullie hebben gevoelens. Doe niet alsof je met proefdieren bezig bent (en dan nog hebben proefdieren ook gevoelens die overigens ook veel te weinig gespaard worden)!
Celeste
Het verkeer werkt ook nooit mee als je het nodig hebt.. Ik hoop dat jullie het gehaald hebben, gun het jullie zo!
Floo
fingers crossed! Wat een gedoe, hoop zo voor jullie dat het snel raak is!
Carlijn
Wat zijn ze sympathiek in die kliniek zeg. Not! Is er geen andere optie, die ook wat dichterbij is?
Ik blijf voor jullie duimen
Xaviera
Wat een stressvol gedoe allemaal weer, de communicatie bij die kliniek is echt slecht. Ik hoop dat jullie nog op tijd voor de afspraak waren.
Anneke
Komt goed dames! Echt!
Bij mijn man en mij is alles helemaal gezond etc en desondanks hebben we er ruim anderhalf jaar over gedaan om zwanger te raken (Ondanks alle ovulatietesten en de hele mikmak). Inmiddels 14 weken zwanger en het klinkt misschien heel raar maar alle moeite en negatieve testen lijken al heel lang geleden.. klinkt nu super onwerkelijk voor jullie, dat klonk het ook voor mij. Geniet lekker van elkaar en weer vol goede moed verder :-).
Ik duim voor jullie 🙂
mireille
Wij lopen ongeveer gelijk.. mijn vrouw en ik gaan nu voor poging 3. Wij moeten van Den Haag naar Rotterdam. En idd de stress van file Enz pff.. Gelukkig kunnen wij daar altijd terecht. Weekend avond maakt niet uit,dat scheelt wel.
Succes meiden!
Jorien
Hi Mireille,
Wij zijn ook in Rotterdam in behandeling! Ik ben benieuwd hoe ‘t jullie ‘bevalt’. Wij moeten nog even wachten op de daadwerkelijke behandelingen – zaad is duur! 😉 – , maar hebben ‘t volledige voortraject nu afgerond.
Succes!
wendy
OEEEEEH SPANNEND!! kan niet wachten tot niet volgende update!
Natalie
Wat een ellende. Welke kliniek gaan jullie? Geertgen? Daar ben ik zelf ook een aantal jaar onder behandeling geweest. Was vreselijk. Is er geen ziekenhuis waar je terecht kunt?
Charlotte
Ik hoop elke keer zo op goed nieuws… Wat een gebeuren toch steeds, ik gun jullie zo dat het nou eens meezit! Maar daar heb ik alle vertrouwen in <3
Nadia
Ben benieuwd of het nog gelukt is. Wat frustrerend allemaal…
Jorien
Meiden, ik lees en leef met jullie mee. Wat stoer dat jullie dit alles met ons delen en heel veel sterkte en succes <3