Jarenlang heb ik me er tegen verzet. Verzet tegen dat gevoel waar ik op mijn 6e voor het eerst mee geconfronteerd werd. Verzet tegen mijn geaardheid. Het idee dat ik nooit in dat ‘ideale plaatje’ zal gaan passen maakte me bang. Hoe zal de omgeving reageren? En mijn familie dan? Zouden ze het allemaal wel begrijpen en accepteren? Honderdduizenden vragen die door mijn hoofd spookte. Jarenlang heb ik mezelf aangepraat dat ik in een fase leefde en heb ik mezelf proberen te veranderen. Maar het lukte me niet…
Ik kwam er achter dat ik mezelf niet kon veranderen, maar dat ik mezelf wel kon leren accepteren. Dit heeft heel erg lang geduurd, maar nu kan ik met heel heel heel veel trots zeggen dat ik op vrouwen val en niet langer hoef te liegen over mijn geaardheid.
Na heel lang twijfelen heb ik vorig jaar op mijn 17de mijn pleegmoeder verteld dat ik bi-seksueel ben. Het was een hele opluchting dat het hoge woord eruit was, maar zelf wist ik eigenlijk wel zeker dat ik niet bi-seksueel was maar lesbisch. Alleen hoopte ik op deze manier dat het minder zwaar zal vallen voor mijn omgeving. Dat ze konden hopen dat het nog ‘goed’ kwam. Want ja, helaas reageerde sommige mensen zo..
Gelukkig reageerde mijn pleegmoeder heel fijn. Het was geen verrassing voor haar en het was oke, zolang ik maar gelukkig ben. Door haar reactie kon ik mezelf ook meer accepteren. Nu al die andere mensen nog…
Ongeveer 3 maanden later heb ik aan 2 vriendinnen verteld dat ik op vrouwen val en ze pakten het onwijs goed op. Ik had er weer een positieve ervaring bij en dat hielp me om mezelf te accepteren. Toen ik eindelijk voor iedereen uit de kast kwam, kreeg ik ook veel negatieve reacties, waardoor ik gelijk al weer spijt had. Ik haatte mezelf, waarom kon ik nou niet gewoon hetero zijn?
De coming out voor mijn huisgenootjes vorig jaar zal ik nooit vergeten. Na veel negatieve reacties wilde ik het eerst verborgen houden voor hun, maar ik wilde tegelijkertijd ook mezelf kunnen zijn dus ik besloot het te vertellen. Ik ben volgens mij nog nooit zo zenuwachtig geweest. In tranen vertelde ik het ze, die achteraf niet nodig waren want iedereen vond het eigenlijk heel normaal en oke. Kort daarop was het paarse vrijdag. Die dag was ik ziek maar toen ik beneden kwam was ik helemaal overdonderd. Iedereen was speciaal voor mij in het paars en alles was paars versierd. Dit was het moment dat ik me echt voor de volle 100% geaccepteerd voelde. Ik krijg nog kippenvel als ik hier aan terug denk.
Langzamerhand kwam ik er ook voor uit dat ik alleen op meisjes val en niet op beiden. Veel mensen in mijn omgeving vinden het nog steeds een beetje raar want ik ‘zie er niet gay uit’…Dat zijn opmerkingen die ik haat maar ook het ene oor in gaan en vervolgens mijn andere oor weer uit gaan. Net zoals de vraag waarom ik het niet verteld heb dat ik op vrouwen val. Jij hoeft mij toch ook niet te vertellen dat je hetero bent?
Toch raakt het me soms weer ontzettend. Veel mensen denken dat homoseksualiteit in deze maatschappij door iedereen geaccepteerd wordt, maar helaas blijkt het tegendeel waar. Er zijn nog zo ontzettend veel mensen die het niet accepteren. Voor bepaalde mensen in mijn omgeving doe ik ook maar alsof ik gewoon hetero ben, omdat ik 0,0% geaccepteerd word. Ik hoop dat, dat ooit mag veranderen want het doet pijn..
Met mijn vriendin durf ik niet eens overal hand in hand over straat te lopen, want het is veiliger om het niet te doen, zeker na alle haat reacties die ik ervaren heb. De vraag waarom mensen het niet accepteren, zal mij denk ik altijd bezig houden.
Naast al deze negatieve ervaringen, heb ik gelukkig hele lieve mensen om me heen die mij wel volledig accepteren zoals ik ben. Hier ben ik die mensen ook onwijs dankbaar voor! Iedereen moet namelijk zijn zoals hij of zij is. Of je nou blond haar hebt of zwart haar, pukkels of sproetjes, klein of groot, hetero of gay, jij bent altijd de beste versie van jezelf, en dat kan niemand veranderen <3
Amaya ♥
Zou jij ook een gastblog voor ikVrouwvanJou willen schrijven? Dit mag gaan over alles rondom lesbisch zijn. Denk bijvoorbeeld aan jouw coming out, jouw geloof, lesbische ouders of kinderwens. Mail ons gerust even op ikvrouwvanjou@gmail.com. Verder praten over dit onderwerp of gewoon zin om een potje te kletsen? Meld je dan aan op ons forum.
Wij, Joyce en Scarlet, zijn de twee vrouwen die deze blog bijhouden. We hebben sinds 2007 een relatie. We houden van het leven, maar tegelijkertijd is het onze grootste uitdaging.
8 Comments
Marijke
Super mooie blog!!! Ik haat het ook altijd als mensen zeggen waarom ik ze het niet heb verteld. Jij zegt toch ook niet dat je hetero bent!!! En superlief van je huisgenootjes om de kamer helemaal paars te maken
Sophie
Wat een mooie boodschap!
karel-willem jaarsveld
Ik denk er zelfs geen seconde bij na, als ik twee jongens (/mannen) of twee meisjes (/vrouwen) hand in hand zie lopen.
Thuis is er ook nooit over gepraat, maar is het altijd als volslagen normaal beschouwd. Dat terwijl mijn ouders (1921 en 1924) toch van een totaal andere generatie waren, waarin ‘dergelijke dingen’ vrijwel onbespreekbaar waren. Ik heb een vriendin, die nu een goede vriend is, een neef die nu mijn nicht is, en vrienden en vriendinnen van alle geaardheden. Gewoon, omdat het gewoon is.
xhannaaa369
TOPWIJF dat je bent Amaya, je hebt helemaal recht om je eigen leven te gaan leiden na alles wat je hebt moeten doorstaan en meemaken.
Ilona | inspiration for you
Wauw, wat mooi geschreven!
lotje29
Wat een mooie blog!
Ik leef helemaal met je mee. En die uitspraak van; jij hoeft mij toch ook niet te vertellen dat je hetero bent!, vind ik heel erg mooi. Het is eigenlijk helemaal waar. Alle mensen zijn gelijk, ook mannen en vrouwen. Wat maakt het dan uit op welke van de twee je valt? Soms snap ik de mens echt niet.
Mirte
Erg mooie blog! Je hebt helemaal gelijk wat betreft jouw reactie op wat andere mensen van jouw geaardheid vinden! Dat mag je toch zeker zelf bepalen?!
Rianne
Mooi verwoord! Het is ontzettend moeilijk om negatieve reacties te krijgen. Ik ben blij dat je lieve mensen om je heen hebt die jou wel volledig accepteren, zoals het hoort.