Weinig waardering voor mijn werk

Suzanne (34) woont met haar twee cavia’s in een huurwoning. Tijdens haar studie (SPH) kwam ze terecht in een burn-out, waardoor ze bijna driekwart jaar thuis heeft gezeten. Toen het weer wat beter met haar ging, schreef ze zich als vakantiekracht in bij een schoonmaakbedrijf. Het werk beviel haar zo goed dat ze haar studie niet meer heeft opgekapt. Inmiddels werkt ze ruim negen jaar als schoonmaakster.

Atheneum

In het begin merkte ik wel bij familie en vrienden dat ze het jammer vonden dat ik mijn studie had opgegeven. Door de manier waarop ze hun vragen stelden, voelde ik naast interesse ook wel een soort teleurstelling. Ik heb zes jaar op het Atheneum gezeten, dus ze hadden hoge verwachtingen. Na de burn-out is mijn kijk op het leven veranderd, dat maakte het makkelijker om hiermee om te gaan. 

“Aanzien, geld en succes zijn niet zo belangrijk meer. De jaren gaan zo snel! Ik gebruik de tijd liever om met familie en vrienden mooie momenten te maken. Om heerlijk een stuk te wandelen en de natuur in mij op te nemen en stil te staan bij het feit dat alleen ik mijn leven richting geef en niet hoef te voldoen aan verwachtingen van de maatschappij. Dat geeft mij een erg vrij gevoel. “

Schoonmaken tijdens de crisis

Veel klanten waar ik voor werkte moesten noodgedwongen sluiten. Hierdoor raakte ik een groot gedeelte van mijn uren kwijt. Gelukkig zijn er ook klanten die juist extra schoonmaak inkopen in verband met het corona virus. Op dit moment werk ik in een zorginstelling en ondersteun ik de huishoudelijke hulpen.

Bij de klanten waar het werk wel gewoon doorgaat letten we nu extra goed op het schoonhouden van contactpunten. In de praktijk komt dit neer op extra werk in dezelfde tijd. Ik heb nog geen collega horen klagen. We doen dit graag om het aantal besmettingen zo laag mogelijk te houden!

Een praatje tegen de eenzaamheid

Ik ben er voornamelijk voor extra hygiëne, maar je hebt natuurlijk wel contact met de bewoners. Als ze een gesprek met mij beginnen dan neem ik daar zeker even de tijd voor. Ik geloof graag dat het ze goed doet om even een nieuw gezicht te zien en een praatje te maken. Op dit moment mogen ze geen bezoek ontvangen van familie, dus ze zien alleen elkaar en de verpleging.  

Weinig waardering

Ik denk dat mijn beroep op dit moment wat zichtbaarder is dan voor de crisis. Het werk dat wij doen blijft vaak onopgemerkt. Pas als de schoonmaak niet gebeurt en er nog koffievlekken op het bureau zijn of kruimels van een saucijzenbroodje op de stoel liggen, dan valt het op wat wij allemaal doen. Ik merk persoonlijk dat we nu meer waardering krijgen. Klanten en medewerkers van bedrijven bedanken ons nu geregeld als we aan het werk zijn. Het belang van ons werk wordt nu echt gezien. Ik vind het ook fijn om een bijdrage te kunnen leveren tijdens deze crisis.

Angst verbindt

Om eerlijk te zijn, denk ik niet dat die waardering en zichtbaarheid standhouden na de crisis. Op dit moment regeert er vooral angst, en angst verbindt. Maar hoe langer deze situatie duurt, hoe meer gewenning er zal komen. Ik merk dit ook al bij mijzelf. Als we straks met zijn allen ons normale leven weer mogen oppakken, dan gaan we verder zoals we voor de crisis deden, denk ik.

Veilig werken

Ik werkte altijd al met handschoenen aan. Dat wordt door onze werkgever nu nog eens extra benadrukt. Tijdens onze opleiding hebben we veel geleerd over persoonlijke hygiëne tijdens het schoonmaken. Deze maatregelen zijn hetzelfde als de adviezen van het RIVM. Mijn werkgever is erg betrokken en ik kan er terecht met al mijn vragen over veilig werken. 

“I know I was born and I know that I’ll die, the inbetween is mine. I am mine.”
(Pearl Jam)

Niet minder mens dan jij

Het corona virus maakt geen onderscheid in leeftijdsgroep, bevolkingsgroep of beroepsgroep. We zijn allemaal mensen, dus laten we elkaar behandelen zoals je zelf graag behandeld wilt worden. Als individu en niet alleen als het beroep dat je uitoefent… Wat zijn jouw wensen voor de toekomst? 

Druk maken om niets

Ik hoop dat wij na deze crisis beseffen hoe goed we het eigenlijk hebben. Hoe cliché het ook klinkt, maar genieten van de kleine momenten en de omgang met familie en vrienden is veel belangrijker dan alle andere dingen waar we ons druk om maken. De wereld draait namelijk ook wel door zonder ons!