Nu het bijna Valentijnsdag is, kan het best zijn dat je net wat vaker aan de liefde denkt dan anders. Misschien wel omdat je liefde mist en verlangt naar een partner, naar warmte en geborgenheid in je leven. Zoals ik in de blog met foute valentijnskaarten al schreef kan ik me niet herinneren dat ik ooit een kaart met Valentijn heb ontvangen. Rond mijn 15de dacht ik sowieso dat niemand interesse in me had. Er werd nauwelijks met me geflirt en niemand vroeg me ooit verkering. Toen het toch één keer gebeurde lachte de halve school me uit. Ik voelde me enorm minderwaardig en had het idee dat ik raar, anders en lelijk was.
Ik denk dat ik op een gegeven moment voor mezelf ook gewoon besloten heb dat de liefde in ieder geval in die tijd niet voor me weggelegd was. Ernaar op zoek gaan deed ik al nauwelijks, maar iets verwachten of ergens op hopen deed ik vanaf dat moment ook niet meer. Ik stond niet meer open voor de liefde, wat me een veilig gevoel gaf, maar tegelijkertijd kil en eenzaam maakte. Dit heeft aardig wat jaren geduurd.
Ik was mezelf nauwelijks bewust van het feit dat ikzelf heel gesloten was en niet open stond voor interesse van anderen. Ik sloot me er voor af. Hierdoor kreeg ik tegelijkertijd waar ik bang voor was: Ik was bang dat ik niet leuk genoeg was en doordat ik me zo gesloten opstelde toonde niemand interesse en dus ging ik geloven dat ik niet leuk genoeg was. Liefde afstoten en niet openstaan voor de liefde zonder dat je je hier echt bewust van bent kan door verschillende dingen worden veroorzaakt. In deze blog zal ik 9 van deze dingen beschrijven. Misschien heb je er iets aan ♥ Sta jij wel open voor de liefde?
♥ Niet bij je gevoel kunnen
Het klinkt misschien wat zweverig, maar ik denk dat heel veel mensen heel rationeel worden opgevoed in de huidige maatschappij. Prestaties zijn belangrijk en daarvoor moet je je hersens gebruiken. Je moet goede cijfers halen en hard werken. Hierdoor gaan we nogal eens voorbij aan onze gevoelens. Leren praten over je gevoelens, je gevoelens uiten, dat hoort niet altijd bij de opvoeding. Dat is niet voor iedereen eenvoudig, zeker niet als je met veel negatieve gevoelens hebt moeten dealen en deze hebt leren wegstoppen als een soort overlevingsmechanisme.
Hoe meer je je afsluit voor je gevoel en hier nauwelijks over praat, hoe lastiger zal het ook zijn om open te staan voor liefde en liefde te geven. Bij het delen van de liefde, is het zo belangrijk dat je dichtbij je gevoel staat. Dan kan je écht voelen wat iemand je geeft en écht warmte en liefde teruggeven.
♥ Over van alles negatief zijn
Met een negatieve houding in het leven staan is nooit goed voor je, maar zeker niet als je op zoek bent naar liefde. Liefde ontvang je en voel je als je er voor open staat en een negatieve instelling zorgt bij voorbaat al voor een gesloten houding. Als je lacht en positief bent zullen mensen veel liever bij je in de buurt willen zijn. Wandel maar eens over straat en onderzoek het verschil wanneer je naar een voorbijganger lacht en wanneer je chagrijnig kijkt. Roepen dat mannen stom zijn en vrouwen zeuren gaat je niet aan een leuke nieuwe partner helpen. Sta open voor de liefde en ga dit positief tegemoet.
♥ Hetzelfde blijven doen
Als je altijd blijft doen, want je altijd hebt gedaan, blijft gebeuren, wat altijd is gebeurd. Kortom: als je al jaren weinig tot geen liefde ontvangt, dan moet je misschien eens iets gaan veranderen. Ga bij jezelf te rade wat JIJ kan veranderen. De mensen om je heen kun je niet veranderen, maar jij jouzelf wel.
Vroeger vond ik het jammer dat er nooit eens een jongen tegen me praatte. Ik bleef afwachten en ik bleef hierdoor als het ware mezelf teleurstellen. Ik veranderde zelf namelijk niets en verwachtte wel dat jongens op miraculeuze wijze ineens wel op me af zouden komen. Hoezo dan? Pas toen ik een meer open houding aannam, vriendelijke lachte als er iemand naar me keek (ipv een resten bitch face) of zelf initiatief nam, veranderde er iets.
♥ Met oude liefdes bezig blijven
Verder gaan na een mislukte relatie is niet makkelijk. Het heeft waarschijnlijk veel verdriet en pijn opgeleverd en je blijft lange tijd in je hoofd met die ander. Bewust of onbewust blijf je nieuwe contacten hierdoor vergelijken met je vorige relatie. Dat is niet eerlijk richting de nieuwe mensen die je ontmoet én je hebt er zelf ook niets aan. Het houdt je waarschijnlijk enkel tegen om verder te gaan. Het is belangrijk dat je eerst het verlies van je oude liefde accepteert en verwerkt alvorens je verder gaat. Dan zal je ook weer echt open staan voor nieuwe liefdes.
♥ Negatief over jezelf denken
Een hele belangrijke reden waardoor je wellicht niet open staat voor de liefde, is een negatief zelfbeeld. Ik heb hier flink lang last van gehad en het geen liefde ontvangen zorgde ervoor dat het werd versterkt. “Zie je wel, ik ben niks waard, er is zelfs niemand die me liefde wil geven”. Ik vond mezelf maar een sukkel en minderwaardig ten opzichte van alle andere vrouwen om mij heen. Zij waren knapper, leuker, waren sexy-er en durfden vast ook veel meer dan ik. Hierdoor geloofde ik ook niet dat iemand werkelijk interesse in mij kon hebben.
Toen ik in Arnhem op de kunstacademie zat, was een huisgenoot geïnteresseerd in mij. Hij wilde wel een relatie met me. Ik geloofde er niets van. Ik dacht dat hij een geintje met me uithaalde of een weddenschap met vrienden had. Telkens dacht ik dat hij zou zeggen: “Hahahaha, denk je nou echt dat ik jou leuk vind? No way!” Ik stond niet open voor de liefde, omdat ik mijzelf niet eens lief had. Ik verlangde wel heel erg naar warmte, geborgenheid, liefde en bevestiging, maar was er in die tijd eigenlijk nog helemaal niet klaar voor. Ik moest eerst vrede met mijzelf sluiten, alvorens ik liefde met iemand anders kon delen.
♥ Niet jezelf laten zien
Een goede vriendin van mij denkt tijdens het daten regelmatig dat ze niet leuk genoeg is en beter moet zijn dan ze is. Hoe vaak ik ook al heb gezegd dat ze leuk genoeg is, ze gelooft het niet. Dit zorgt ervoor dat ze zich keer op keer anders voordoet dan ze werkelijk is. Ze zoekt partners uit van chique families en gaat zichzelf dan gedragen alsof ze ook heel chique opgevoed is. Ze gaat zelfs bekakter praten. Zo zonde, want na een paar maanden moet ze toch eerlijk zijn. Bovendien zorgt je anders voordoen dan je bent ervoor dat je niet dichtbij jezelf blijft en dat heeft weer effect op de liefde die je kunt geven én ontvangen. Sta je als persoon werkelijk open voor de liefde als je je voordoet als ander persoon…?
♥ Te kritisch zijn
Natuurlijk is het belangrijk om niet met de eerste de beste man of vrouw het bed in te duiken, maar je kan daarentegen ook té kritisch zijn. Zo heb ik een goede kennis die al jaren geen partner heeft. Het is een enorm leuke vrouw, stoer, zelfstandig, lief, zorgzaam… die een enorm leuke vent verdient. Maar op de een of andere manier, vindt ze die maar niet. Dit komt omdat ze veel te kritisch is. Mannen worden al afgewezen enkel op basis van het dragen van een bril of het niet hebben van de juiste hobby. Vaak ben je zo kritisch naar anderen als je ook zo kritisch naar jezelf bent.
Leg jij de lat voor jezelf extreem hoog? Misschien doe je dat dan ook wel voor de mensen om je heen. Soms is dat goed om verder te komen, maar wanneer het ervoor zorgt dat je nauwelijks meer open kunt staan voor liefde, dan is het niet meer goed. Niemand is perfect. Jijzelf niet en al die potentiële partners ook niet. Geef hem of haar een kans… wie weet word je verrast!
♥ Te druk zijn
Als je je leven helemaal volplant met werk, studie, sport, hobby en vrienden, dan is de vraag of je nog wel ruimte hebt voor nieuwe contacten. Hoe drukker je bent, hoe meer je ‘in je hoofd en niet in je hart’ zit. Om te voelen is tijd en ruimte nodig. Pas als je de tijd hebt om een beetje bij jezelf te komen, om bij je gevoel te komen, zal je ook meer open kunnen staan voor de liefde.
♥ Blijven afwachten
Van binnen zitten, naar school/je werk gaan en weer naar huis gaan, ga je geen leuke partner ontmoeten. Natuurlijk zijn er soms gelukstreffers, maar daar moet je niet vanuit gaan. Als jij graag liefde wilt, dan zal je hier ook iets voor moeten doen. Je zult in actie moeten komen en initiatief moeten nemen.
Ik vond het vroeger best vervelend dat ik nog nooit een echte relatie had gehad. Het gaf me een minderwaardig gevoel. Nu kon ik daar jaren over blijven klagen, maar ik kon er ook iets aan gaan doen. Dat deed ik. Ik meldde me aan op een datingsite en ging wat chatten met mensen die me aanspraken. Hier kwam uiteindelijk een date uit voort…. met Joyce ♥
Fotografie: Nadja Tatar
Liefs, Scarlet
5 Comments
Dina
Ik snap goed wat je bedoeld! Ik kon me ook nooit voorstellen dat iemand mij leuk zou vinden om wie ik was. Was altijd one of The guys, de clown en de stoere meid die opkwam voor anderen maar met een hele gesloten houding. Tot ik 16 was en de liefde leerde kennen. Die overigens nog steeds voortduurt. Wat fijn Scarlet dat je Joyce hebt gevonden, en Joyce jou! Maar wat een strijd hebben jullie beide moeten leveren om hier te komen. Jullie zijn het zo waard om lief te hebben! Top blog weer hoor
Xx
Hanne
Ik ben nu 15 en in 95% van de dingen op deze blog herken ik mezelf.
Want ik ken iemand en die heeft iedere maand een nieuw vriendje.
Daarom vraag ik mezelf heel erg veel af wat heeft zij nu meer dan ik.
Er heeft mijn nog maar 1 iemand verkering gevraagd en dat was de allergrootste sukkel uit de hele school en sindsdien word ik daar mee uitgelachen nu 2 jaar later is dat nog zo…
Ik heb me vorige week ingeschreven op de site jong en out (door een blog van jullie)
stiekem in de hoop dat ik daar iemand leuk leer kennen.
Frédérique
Over het algemeen ben ik een erg open mens, maar heb ook leren beseffen dat indien iemand je niet accepteert zoals je bent dat ik daar niet te verdrietig om moet zijn. Dan is het gewoon niet de juiste daarvoor. Liefde is erg belangrijk en moet dan ook oprecht zijn! Leuke post 🙂
Ellis en Diana
Herkenbaar wel hoor. Nu niet meer zo, maar vooral vroeger. Denken dat je niet goed genoeg bent, niet leuk genoeg, te lelijk, te dom en ga zo maar door. Dat helpt niet echt mee. Bovendien was ik op de middelbare school ook helemaal niet bezig ermee. Klasgenoten wel, die gingen maar achter de jongens aan, schreven hun agenda’s vol met jongensnamen etc. Ik had er niks mee en ik stond er niet open voor. Achteraf misschien wel omdat ik helemaal niet zoveel met jongens had.
In het begin van mijn eerste echte relatie stond ik er ook niet open voor. Pas nu, met Diana, is er echt veel veranderd en sta ik er heel open voor. Alhoewel ik heus nog wel eens onzeker ben. Maar toch, er is een wereld voor me opengegaan en het voelt fijn!
nemo
wat n super blog! ik ben altijd wel heel open.. maar op een of andere manier krijg ik toch geen liefde in de zijn van een realatie met n jongen of meisje. In sommige dingen van deze blog kan ik me zeker wel interug vinden, en ik ga ook zeker mezelf (nog) meer open zetten voor andere al denk ik dat ik dat al do maar anyways..
Liefss X