Ieder jaar zijn er verschillende verjaardagen waar we naar toe moeten. In sommige verjaardag heb je super veel zin, terwijl andere verjaardagen meer aanvoelen als een verplichting. Hoe dan ook, een paar keer per jaar bezoek je zo’n verjaardagsfeestje. Tijdens zo’n feestje zijn er verschillende dingen waar je tegenaan kunt lopen. Het zijn van die ongemakkelijke situaties waar we er allemaal wel eentje van kennen. Situaties waarbij we niet goed weten wat te doen of hoe iets aan te pakken.
In deze blog beschrijf ik 10 herkenbare situaties op verjaardagen. Zelf heb ik alle 10 deze situaties weleens meegemaakt. Hoe vaker je ze meemaakt, hoe slimmer de oplossing die je ervoor bedenkt. Wij zijn natuurlijk benieuwd in hoeverre jij onderstaande situaties herkent en hoe jij ze oplost.
1. Feliciteren
Je komt aan bij een verjaardag, stapt het huis binnen en in de woonkamer zie je een horde aan mensen staan en zitten. Wat doe je? Roep je in één keer ‘GEFELICITEERD ALLEMAAL!’ tegen de groep of ga je iedereen persoonlijk een handje geven? Stel je je aan de groep voor als geheel of moet je wel nog even persoonlijk kennismaken met de familie van de jarige? Zoen je die familie of kan je het af met een handje? En wat doe je met die man met die dikke baard, moet je die ook zoenen? Ikzelf kies er meestal voor om gewoon de kamer binnen te wandelen en iedereen in één keer te feliciteren. Als het gaat om de ouders van een vriendin, dan geef ik die wel even persoonlijk een handje. Toch voelt het dan altijd wat ongemakkelijk om die wel een hand te geven maar bijvoorbeeld de neefjes, opa’s en oma’s en aangetrouwde weetikveelwat niet.
2. Waar ga je zitten?
Eenmaal iedereen gefeliciteerd moet je besluiten waar te gaan zitten. Ga je op die ene vrije stoel zitten of ga je op die driezitter bank zitten waar al twee andere mensen zitten die je nauwelijks kent, iemand van jou leeftijd en een vrouw van rond de 45. Naast die vrije stoel, waar je wat ruimer kunt zitten zonder dat je wordt aangeraakt, zit links echter de oma van de jarige. Ze lijkt het allemaal niet meer zo goed te begrijpen. Rechts ernaast zit een man van zo’n 50 jaar oud. Je hebt geen idee wie dat is. Waar moet je nou gaan zitten? Je kunt geen vijf minuten blijven twijfelen, dat staat raar. Uiteindelijk kies je voor de veiligste optie: op de stoel.
3. Het cadeau
Je komt er vervolgens achter dat je nog met het cadeau voor de jarige in je handen loopt. Wanneer moet je dit eigenlijk geven? Je kijkt om je heen en ziet dat er nog meer mensen met een cadeau naast zich zitten. Voor je zie je echter ook een grote tafel waarop taart staat en allerlei uitgepakte cadeautjes liggen. Ja, het is raar om nu ineens weer op te staan om het alsnog te geven. Zou er een moment komen waarop iedereen de cadeautjes tegelijk geeft? Maar wat als dat moment pas heel laat is en je voor die tijd alweer naar huis wilt? Had ik dat cadeau maar direct bij de deur gegeven!
4. Drinken vergeten
Net toen je ging zitten vroeg iemand, waarschijnlijk een zusje van, of je wat wilde drinken. Je had aangegeven wel wat fris of koffie te willen, maar op één of andere manier zit je nu al ruim een kwartier op dat drankje te wachten. Zijn ze je nou vergeten? Het meisje wat het aan je had gevraagd begeeft zich allang niet meer in de buurt van de keuken, maar is inmiddels druk in gesprek met iemand anders. Je hebt best zin in wat te drinken, bovendien zorgt dat glas drinken voor de nodige afleiding en houvast. Zou ze het zich zo direct nog herinneren? Moet je haar eraan herinneren of kan je het beter gewoon even zelf pakken?
5. Stiltes
Niets is zo ongemakkelijk op een verjaardag als stiltes. Een groep mensen die weinig met elkaar heeft of gewoonweg niet weet waarover te praten en een gangmaker die ontbreekt. Iemand die de stilte ongemakkelijk probeert te doorbreken door opmerkingen à la ‘En, voel je je al 25?’ of ‘Nou, wat een mooi weer op je verjaardag hè!’ NOOooo. Stiltes op verjaardagen zijn zo vervelend.
6. Verplicht taart
….en dan komt de taartvraag. In de meeste gevallen heb je best zin in een stukje taart, maar heel soms gewoon niet. Simpelweg omdat je zelf net ontbeten hebt of omdat je bijvoorbeeld net hebt gegeten of omdat je de taart die je ziet staan niet lekker vindt. Met een beetje extra pech staat er een diepvries taart op je te wachten die nog net niet helemaal ontdooid is. Wil je een stukje taart? Je kunt dan gewoonweg niet weigeren op een verjaardag en zit vervolgens opgescheept met een mega stuk half bevroren slagroom kleffe cake taart. Hoe krijg je dit weg? Heb je wel het lef om te zeggen dat je echt nog even geen behoefte hebt aan taart, dan zal er al snel gereageerd worden ‘Nou, dat is ook niet gezellig, je kan het prima hebben hoor!’
7. Je gesprekspartner
Met of zonder drankje, je komt er al snel achter dat je naast iemand zit waar je helemaal niets mee hebt. Jullie interesses en karakter sluiten 0,0 aan bij elkaar, waardoor je geen idee hebt waar je met die persoon over moet praten. Dit zorgt voor een ongemakkelijk en verplicht gesprekje, waar je het liefst zo snel van af bent…. maar hoe dan? Na wat moeite te hebben gedaan lukt het je om in gesprek te komen met de persoon die aan de andere kant naast je zit. Deze overlaadt je binnen no-time met de meest uiteenlopende vragen: wat doe je, hoe oud ben je, studeer je nog, werk je, heb je een vriend, waar woon je. Het gaat maar door, het lijkt wel een ondervraging.
8. Het toilet
Je bent een uurtje op de verjaardag en merkt ineens dat je eigenlijk wel heel nodig naar het toilet moet. Waar zou dat zijn? Zou je dat zelf kunnen vinden of is het raar om ineens zonder iets te zeggen de woonkamer te verlaten? Misschien weet de persoon naast je waar het toilet is. Probleem is dan nog wel: Ben je je plekje niet kwijt als je naar het toilet gaat. Het kan immers best dat er dan ineens iemand anders op je stoel gaat zitten. Wat te doen?
9. Wie pakt de nootjes?
Ver van het toilet worden er verschillende bakjes nootjes en chips op tafel gezet. Oeh, eindelijk! Daar heb je flink trek in. Waarom pakt nou niemand wat? Je zit verlekkerd naar die bakjes te kijken, maar niemand neemt als eerste wat uit die bakjes. Is het raar als jij als eerste iets pakt? Dat ziet er misschien heel gulzig uit? Je hebt er onwijs zin in. Schiet nou op; IEMAND, PAK WAT!
10. Wanneer weer weg?
Na een paar uur bij het verjaardagsfeestje aanwezig te zijn geweest houd je het wel voor gezien. Het is genoeg geweest. Je verlangt ernaar om weer lekker naar je eigen vertrouwde huisje te gaan. Alleen, hoe ga je nu weer weg? Je vraagt je af of het raar is om nu alweer weg te gaan. Je wilt namelijk niet dat de jarige denkt dat je het niet leuk of gezellig vond. Tenslotte weet je niet zo goed hoe te vertrekken: Gewoon opstaan en in één keer tegen iedereen gedag zeggen? Een reden geven voor je vertrek? Iemand nog een handje geven om te bedanken? Weet je, je wacht wel gewoon tot er nog iemand weggaat en dan doe je hetzelfde. Hopelijk duurt dat niet meer al te lang….
Wat herken jij?
35 Comments
Lisse
Ik herken ALLES! Ik heb zelf – onder andere door de bovenstaande redenen – echt een bloedhekel aan verjaardagen. Al die mensen bij elkaar die elkaar niet kennen (en dus niet met elkaar praten) vind ik killing en daar doe ik niemand een plezier mee. Als ik zelf jarig ben, ga ik dus lekker gewoon uit eten met de mensen die dichtbij me staan en verder vier ik het niet. Dan maar iets minder cadeautjes, maar zo heb ik wel een gezellige dag!
D.
Hahaha, ja, precies dat!
Shanna
Haha hier nog 1!!
Mirjam
Precies! Heb ook een hekel aan Kerst en bruiloften :’) helaas ben ik op dezelfde dag als mijn zwager jarig en “‘moet” ik het dan toch een beetje vieren. Vreselijk!
Sophie
Wat betreft het eten is heeeeel herkenbaar. Ik vraag me altijd af wanneer iemand nu eens wat gaat pakken van al die lekkere dingen haha!
Mirjam
Ik pak het gewoon :’) ben ook altijd de eerste die aan de wijn gaat 😛 ook met uit eten… Hetzelfde als het eerste stokbroodje pakken 😛
Amber
Herkenbaar. Haha, ik sla zelf de taart vaak af. Vroeger was ik nog heel dun en dacht iedereen gelijk dat ik het liet staan om zo dun te blijven, als ik dan ook nog water wilde i.p.v. cola was het helemaal het gespreksonderwerp van de komende 10 minuten. Ik houd nu eenmaal niet zo van taart en zoetigheid, sorry. >.< En inderdaad dat 'Dat is ook niet gezellig', dat is zo irritant. Net of mijn gezelligheid afhangt van taart eten of niet. Ik wachtte altijd op de hapjes, daar keek ik zo naar uit, maar tegen die tijd had ik vaak zo'n trek dat ik ook gelijk wilde pakken terwijl de rest dat niet deed. Tegenwoordig heb ik niet zoveel verjaardagen meer, in ieder geval geen verjaardagen waar veel mensen zijn, hooguit opa's en oma's en ouders, dus het is dan allemaal wat gemakkelijker want ik ken iedereen goed.
Nathalie
Ik heb echt een hekel aan verjaardagen inclusief mijn eigen verjaardag, maar als ik de taart niets vind zeg ik eerlijk dat ik het niet lust. In de familie van mijn stiefvader was het normaal dat de mannen aan de achter tafel samen gingen zitten en de vrouwen in een kringetje op/rond de bank dat vond ik helemaal erg. Als het even kan sla ik verjaardagen over.
marije
Of je gaat in een doos zitten ik vind het altijd zo awkward als mensen je gaan zoenen… Maar bij jullie niet haha
Eilish
Wat ben ik blij dat ik lang niet alles herken. Misschien heb ik gewoon geluk met verjaardagen. Maar het waar moet ik zitten probleem is nog wel eens lastig!
Fleur
Hahaha dit is zo herkenbaar! Wat ik ook vaak heb gehad is dat ik zelf ‘gefeliciteerd’ zei tegen iemand die mij juist wilde feliciteren omdat ik jarig was 😛
Martine
Haha, super grappig en heel herkenbaar! Leuk geschreven!
Vale
hahahaha 100% herkenbaar! vooral dat afscheid nemen en binnenkomen, dat vind ik de moeilijkste momenten. Ja, vooral het weggaan. Ik blijf altijd veel te lang omdat ik niet durf op te stappen en hoe doe je dat met groeten enzo.. pfft dacht dat ik de enige was voor wie dat zo’n ding was..
Esther
Allemaal heeeel herkenbaar!! Met name ‘ongemakkelijk nummer 10’. Als je op een verjaardag/feestje bent en je wilt graag naar huis. Heeft iemand daar een goede tip voor?
Shanna
Haha! Dat ken ik…meestal wacht ik ook tot er anderen weg gaan…
Jiska
Haha vooral de eerste vind ik zo vreselijk.. Die 3 verplichte zoenen! Meestal geef ik alleen de jarige en de echt directe familie een handje, tegen de rest zeg ik gewoon in het algemeen gefeliciteerd. Stiltes heb ik nooit zo’n last van, ik ben niet echt verlegen dus meestal gooi ik er gewoon een opmerking of grapje in en dan is het ijs wel gebroken. Maar die 3 verplichte zoenen blijf ik een ramp vinden.. Vooral op je eigen verjaardag kom je daar gewoon niet onder uit 🙁 haha.
joyce
Heel herkenbaar! Vooral omdat ik mijn familie niet heel vaak zie aangezien we gewoon niet heel hecht zijn.. En als we dan bij elkaar zitten omdat er iemand jarig is is echt zovan oke ja jongens en nu? Heel ongemakkelijk! Dan maar over koetjes en kalfjes praten en zeggen hoe lekker de taart is waarover je dan maar lang doorgaat omdat je dan tenminste wat te zeggen hebt.
Justme
Ik ben nog maar 17 en ik vind verjaardagen altijd heel leuk! Nieuwe vrienden van vrienden ontmoeten. Het klikt vaak wel, omdat je beiden vrienden bent van die persoon dus meestal al een beetje hetzelfde karakter hebt. Vaak is een verjaardag gewoon met een van mijn vriendengroepen, dus dat is ook gezellig. Ik vind het wel stom als ik naar verjaardagen ga met mijn vader, maar dat hoeft de laatste tijd niet meer. Ik blijf gewoon thuis als ik geen zin heb.
Sabine
Hahaha zo herkenbaar en ook extreem typisch Hollands. Toen mijn vriend voor het eerst meeging naar zo een typisch Nederlandse verjaardag moest ik hem vertellen dat het hier gebruikelijk is om iedereen te feliciteren en zelfs een handje te schudden. Dat heeft hij toen braaf gedaan, maar volgens mij was hij volledig in shock hahaha. Echt zó raar vond hij dat 😛
Anne
hahaha topfoto’s erbij, en inderdaad: heeeeel herkenbaar
Tim Traas
Ik herken sommige punten, ik mis nog het kussen.
Sommige mensen die wil je gewoon niet kussen. Dus die krijgen dan een zuinige hand van mij.
Dionne
Haha! Zo ontzettend leuk én herkenbaar!
linde
haha, deze dingen zijn echt super ongemakkelijk!! XD
Anouk
Hahah ohh met dat drinken is zo ongemakkelijk. Of wanneer je gaat eten dat ze vergeten om voor jou op te scheppen omdat je net naar het toilet was toen ze gingen tellen hoeveel borden ze nodig hebben. Altijd fijn die verjaardagen haha
Nadia
Hahaha, héél erg herkenbaar allemaal!
Karlien
Vier mijn verjaardag nooit maar nu met kinderen vieren we hun verjaardagen wel. Volgende blog over ongemakken van het vieren van je eigen verjaardag 😉
Priscilla
Verjaardagen zijn zo niet mijn ding. Ja een avondje met vrienden onder elkaar vind ik wel leuk maar familie hoeft van mij niet. Ik vierde het zelf ook jaren niet, maar dat schijnt mijn schoonfamilie niet te snappen. En nu hebben we ook nog die kinderverjaardagen. Mijn babydaddy flipt hem ook altijd wanneer we een verjaardag hebben bij ons thuis van de organisatie stress. Is het dus altijd ongezellig.
My Creative Life - Marìs
Haha heel herkenbaar, vooral de ‘waar zal ik gaan zitten’. Weggaan vind ik idd ook een lastig puntje. Meestal loop ik gewoon naar de jarige toe om te zeggen dat ik weer ga, zeg ik de ouders gedag en roep doei in het algemeen en weg.
Cadeautje geven doe ik altijd gelijk bij binnenkomst. Dan ben ik er maar weer vanaf, haha.
Laura
Herkenbaar allemaal!!
Ik ga alleen naar verjaardagen van de familie en geef ik iedereen een hand of de 3 kussen. Vrienden heb ik niet, dus de verjaardagen waar ik dan naartoe ga zijn wel redelijk veilig.
Mirjam
Zo herkenbaar! Doordat mijn ouders een eigen banketbakkerij hebben gehad, ben ik ook verwend als het om gebak gaat. Ik hoef gewoon echt geen Hema taart met nepslagroom. Met feestdagen al helemaal een ramp. Kruidnoten of speculaas.. Oliebollen met oud en nieuw… Ben gewoon verpest :’)
Merel
Zo herkenbaar!
Sara
Alles is herkenbaar…daarom zweren wij verjaardagen af. Gewoon met een of twee vrienden iets leuks doen waar je echt iets mee hebt.
Charlotte bakket
Wij vieren onze verjaardagen al jaren niet meer. Het was altijd een rompslomp en hoop georganiseerd. Soms lieten mensen het gewoon afweten omdat ze het te druk hadden met andere dingen en prioriteiten moesten stellen. En omdat wij onze eigen verjaardagen niet vieren gaan wij ook niet op die van anderen. Want dat vinden wij profiteren en het gaat tegelijkertijd verplichtingen scheppen.
Iris
Ohhh dit is dus precies waarom ik mn verjaardag niet vier en het vreselijk vind om naar zo’n nederlandse kringverjaardag te moeten.
Wij hebben veel buitenlandse vrienden en die beginnen altijd over de “weird Circle Parties” wat wij onze verjaardag noemen. De Nederlandse opzet (met zn allen in een bij elkaar geschoven kringetje om een tafel met nootjes) is zooooo ongemakkelijk.
dirk schutte
ik moest vroeger altijd bij de visite gaan zitten van mijn ouders en daar had ik helemaal geen zin in.kon niet tegen die drukte maar dan zat de hele kamer vol.en die punten heel herkenbaar.vier alleen van mijn broers 50 60 en 65 zeg maar die leeftijden voor de rest niet meer.