Is het raar om een babywinkel binnen te gaan als je nog helemaal niet zwanger bent? Is het raar om kinderwagens te kijken, om babymeubeltjes te kijken en de mooiste op te schrijven, om babykleertjes te bewonderen? Is dat niet de omgekeerde volgorde? Voor ons is het dat niet, maar voor de meeste allicht wel. Geheel op mijn gemak voel ik me dan ook niet wanneer ik met mijn slanke figuur over de drempel stap om de baby-land winkel te betreden.

Overal lopen stelletjes waarvan de vrouw een dikke buik heeft alsof ze ieder moment kan bevallen. Overal staan bevolkte kinderwagens. Bijna zonder mezelf ervan bewust te zijn, doe ik mijn handen in mijn jaszakken om deze vervolgens ietwat omhoog te bewegen. Zo lijkt het misschien een heel klein beetje alsof ik en mijn vriendin hier ook thuishoren.

Ergens in de hoek staat nog een lesbisch stel. De ene vrouw zeer lomp, groot en mannelijk praat met luid accent tegen de goed gevulde, zullen we maar zeggen, blonde dame die duidelijk als eerste zwanger is van het stel. We kijken beiden want angstig richting de hoek en bewegen ons samen snel richting de ideale babykamer: mooi afgeschuurd grijs hout, met Nijntje knuffels en flesjes Zwitsal overal.

babywinkel

Om ons heen zien we vrouwen kinderwagens uittesten. Zo ver zijn we nog niet, althans ik niet. Mijn vriendin zou het allemaal zo doen, denk ik. Even schiet de angst weer door mijn hoofd: wat als dit allemaal nooit werkelijkheid wordt? Wat als ik niet zwanger word? Gelukkig struikel ik tegen een Woezel en Pip schommelding aan waardoor de angst wegvliegt en plaats maakt voor “aaaaah, kijk wat lief, deze moeten we hebben!”

Oké oké, ik geef toe, we zijn wat voorbarig. Maar als je je eenmaal als “wannabe” moeders bevindt in een babywinkel of op de baby-afdeling van de IKEA of H&M, zorg dan maar eens dat je niets koopt. Ons lukte het in ieder geval niet. Naast dat we al een lief klein groen Kermit de kikker rompertje hebben, hebben we nu bijpassende baby-slofjes, type kikker.

Wie onze daadwerkelijke donor wordt, weten we nog niet eens, maar deze zachte groene stappertjes wisten we prima te vinden. Afgelopen week hebben we nog wat heen en weer gemaild met de twee mannen die ons benaderd hebben via onze oproep. We hebben in ieder geval met één van de twee mannen afgesproken om nader kennis te maken. Toch jaagt de onzekerheid van het grotendeels moeten vertrouwen op iemand die je nauwelijks kent, mij angst aan. Maar goed, over een week hebben we onze eerste afspraak in een restaurant, langs de snelweg, met een potentiële zaaddonor. Bruin haar, groene ogen, 1,90 meter en 34 jaar oud.

babywinkel

Tenslotte vloog er nog een nieuwe donor mail onze mailbox in.

Donor mail!

ik wil je graag een kind geven,waar ik genoeg van bezit wil ik wel met jou delen, wwar ik aan moet voldoen,bruine haren enz klopt wel ongeveer,ik wil jullie blij maken met een bengeltje,was ik zelf vroeger ook,mijn mailadres is  xx@ziggo.nl

ik heb een paar keer een vrouw geschreven,en dan krijg ik altijd een bericht terug,dat de mail niet bezorgd kan worden,volgens mij zitten daar die klenieken achter, zouden jullie wel wat krijgen laat het me aub weten,nog een fijne dag,en veel succes.

groetjes Joop

Nee, dat wordt ‘m niet.

In deze terugkerende, wekelijkse blog delen we onze ervaringen met het hebben van een kinderwens.  Hierin wordt teruggegrepen naar een tijdje geleden.