Autisme en omgaan met het onbekende

Anna is 18 jaar en heeft autisme. Ze woont nog thuis bij haar ouders, broertje en twee konijnen. Ze heeft haar vmbo diploma behaald, deed daarna de havo, maar is in havo 4 uitgevallen. Toen heeft ze een jaar thuis gezeten. Sinds januari gaat ze drie ochtenden in de week naar een leerwerkplek waar ze grafisch werk doet. Daar wordt ook met haar gezocht naar een passende school of baan voor erna.

Autisme en de coronacrisis

Door mijn autisme kan ik slecht tegen geluid en veranderingen. Structuur is voor mij erg belangrijk. Deze crisis vind ik lastig. Alles is veranderd, mijn leerwerkplek is dicht. Ik kan ook niet veel thuis werken. Ik krijg wel opdrachten voor thuis, maar niet genoeg om 3 ochtenden mee te vullen. Bovendien is het voor mij ook erg lastig om thuis te werken, ik raak afgeleid en het lukt niet om aan mijn werk te beginnen.

Voor de coronacrisis ging ik om 8:20 uur thuis weg, heb dan nog even de tijd om wat drinken te pakken en om 9:00 uur starten we de dag gezamenlijk, waarna we allemaal aan het werk gaan. Thuis kan ik wel vaste tijden met mezelf afspreken, maar niemand die mij verwacht en werk hoort op het werk, niet thuis. Thuiswerken is voor mij daarom erg lastig en is de meeste keren dus ook niet gelukt.

Naast het snel afgeleid raken en moeite hebben om aan het werk te beginnen, loop ik vooral in het begin van een opdracht vaak vast. Dan weet ik niet hoe ik verder moet, wordt het te ingewikkeld, ben ik het zat en stop ik.

Begeleiding via Skype

Mijn begeleiding, waar ik normaal 1 keer per week heen ging, moet nu via skype. De meeste dingen lukken gelukkig wel via skype, maar sommige dingen zijn lastig of bespreek ik simpelweg liever face to face.

Het niet weten is het meest moeilijk

Ik hoor liever dat dit tot eind mei zo is en dat dan alles weer langzaam ‘normaal’ wordt, dan dat er een kans bestaat dat na april alles normaal wordt, want dat is onduidelijk. Ik wil graag duidelijkheid. Het niet weten is misschien nog wel het meest moeilijk.

Wat iemand met autisme nu nodig heeft?

Volgens mij zijn de dingen die ik nodig heb niet mogelijk. Althans, ik vind van wel, maar anderen niet. Ik heb vooral rust, duidelijkheid, structuur en daginvulling nodig. Dat is precies wat er nu niet is…

Iedereen is thuis, niemand kan mij vertellen hoelang dit nog duurt en of er nog meer dingen zullen veranderen. De structuur die ik net opgebouwd had is volledig overhoop gegooid. De eerste week dat alles veranderde zou de eerste week zijn dat ik 5 dagen in de week, een halve dag, iets te doen had.

Ik was zo trots op mezelf dat ik eindelijk ook voor die laatste lege dag iets gevonden had en dat ik het aankon om elke dag een halve dag weg te zijn. En toen werd alles overhoop gegooid…

Wat vind je fijn deze periode?

Ondanks dat het druk is, is het soms ook fijn dat er altijd iemand thuis is. De winkels zijn vaak ook lekker rustig, al maken alle strepen op de grond, vaste looproutes, mensen die verspreid over de winkel staan, omdat ze afstand moeten houden, het allemaal wel erg chaotischer. Deze periode is eigenlijk gewoon verre van fijn, het zou het fijnst zijn als alles weer ‘normaal’ is…