Heb ik ADD? Deze vraag stel ik mezelf sinds een aantal weken. Waarom ik twijfel of ik ADD heb lees je in dit verhaal. “Begin vast aan je nieuwe blog?”, zegt Scarlet die als eerste met de dame meeloopt. Ik zou me het laatste halfuur toevoegen aan het gesprek en tot die tijd in de wachtkamer wachten met de laptop en het VT Wonen magazine om mezelf te vermaken. Even hier kijken, daar kijken, Facebook checken, door Instagram scrollen. Ik merk dat ik me nergens echt op kan focussen. Ik voel me rusteloos, wil van alles doen, maar kan me nergens echt toe zetten. Ik voel nauwelijks de rust om op die stoel te blijven zitten.

Toen we een tijdje geleden op visite waren bij een vriend en we het kregen over zijn ADD, ging er bij Scarlet  een lampje branden. “Ik denk dat ik weet wat jij hebt!”, zei ze gekscherend, terwijl we terugliepen richting de auto. Beiden zijn we helemaal niet van het labelen, maar wat hij vertelde kwam zo ontzettend overeen met de dingen waar ik zelf tegenaan loop. Het moeite hebben met plannen en contacten onderhouden, dromerig en afwezig zijn, dingen vaak vergeten, snel afgeleid zijn…. en ga zo maar door.

Heb ik ADD?

Als klein kind kon ik me altijd best goed concentreren in de klas, maar naarmate ik meer richting puberteit ging, kwam hier verandering in. Ik kon me slecht focussen en was in mijn hoofd constant bezig met allerlei andere zaken dan schoolwerk. Terwijl ik toch best goed kon leren, daalden mijn cijfers enorm voor de vakken waarvoor er minder interesse was.

De afgelopen dagen heb ik een beetje rond zitten struinen op het web en wat informatie verzameld. Aangezien ik denk dat ieder persoon wel overeenkomsten heeft met bepaalde psychische aandoeningen, heb ik samen met Scarlet meerdere lijstjes doorgenomen en een zelftest gedaan om te kijken of de kenmerken niet ook gewoon bij haar overeenkwamen. Dit was niet het geval. Waar bij haar slechts een paar kenmerken overeenkwamen, kon ik zo goed als elk lijstje volledig aanvinken.

ADD is een subtype (type 2: het overwegend onoplettende type) van het bekende ADHD. Je weet wel, van ‘die kinderen’ die de hele dag hyperactief rond rennen en schreeuwen en waarbij je direct lekker oppervlakkig denkt: “Aaah, daar heb je weer zo’n ADHD’er!”. Een diagnose die deze kinderen tegenwoordig misschien net iets te snel en te vaak krijgen? In diverse media wordt het soms een soort modeverschijnsel genoemd. Tegenwoordig krijgen alle net iets te drukke kinderen dit label al snel opgeplakt, waarna ze vervolgens volgestopt worden met Ritalin. In Nederland slikken meer dan 125.000 kinderen Ritalin, dat is 4,5 procent van de kinderen tussen de 6 en 18 jaar. In tien jaar tijd is dit een toename van maar liefst 400 procent!

Heb ik ADD?

Zoals je ziet, mist ADD de H van het hyperactieve. Had ik die H maar, dan was ik een stuk productiever geweest in mijn leven 😉 Waar mensen met ADHD vooral extern druk zijn, zijn mensen met ADD vooral intern druk. Druk in het hoofd dus. Constante wisselingen van gedachten, waardoor het focussen vaak erg lastig is.

Hieronder een lijst met de meest voorkomende kenmerken van ADD:

    • moeilijk concentreren
    • erg vergeetachtig
    • snel ergens op uitgekeken
    • druk in het hoofd
    • stemmingswisselingen/ depressiviteit
    • perfectionistisch
    • moeite met het onderhouden van relaties en vriendschappen
    • graag op de achtergrond
    • goed gevoel voor humor 😉
    • erg gevoelig en emotioneel betrokken
    • snel geestelijk overprikkeld
    • moeite met opbrengen van motivatie/ uitstelgedrag
    • bruisen van ideeën en plannen, maar er niet aan beginnen of het niet afmaken
    • bij interesse ergens volledig in opgaan
    • een eigen kijk op de wereld
    • moeite hebben met het laten zien van gevoelens

Hoewel er voornamelijk onderzoek wordt gedaan naar ADD bij mannen en kinderen, blijkt het juist ook heel veel voor te komen bij (volwassen) vrouwen. De diagnose wordt alleen pas laat gesteld, omdat het goed wordt verhuld door trucjes die door de jaren heen zijn bedacht en doordat de kenmerken van ADD ook vaak voorkomen bij andere psychische problemen, zoals depressie en persoonlijkheid problematiek.

Ik ben benieuwd of dit mij zo ook het geval is. Gedurende mijn hele leven heb ik vele diagnoses naar mijn oren geslingerd gekregen, van allerlei fobieën tot aan een dysthyme stoornis. Wat nou als alles te herleiden is naar simpelweg één diagnose: ADD.

Heb ik ADD?

De oorzaak van ADD ligt volgens alle stukken die ik heb gelezen zowel bij een (erfelijke) neurobiologische stoornis, als bij omgevingsfactoren. De neurotransmitter dopamine (geluksstofje) die we normaal gesproken allemaal bezitten, is bij mensen met ADD beperkter aanwezig, waardoor de communicatie in het brein niet helemaal lekker verloopt en je moeilijk tot activiteit kunt komen. Het vaak voorgeschreven middel Ritalin zorgt voor de afgifte van dopamine en noradrenaline en heeft daarmee een stimulerende werking.

Dus ja, en nu dan? Als ik alle online verhalen en zelf diagnose tests moet geloven, heb ik er een nieuw label bij, maar heb ik er iets aan? Om het zeker te weten zou ik opnieuw allerlei testen moeten doen om het officieel in mijn paspoort te laten stempelen, zodat ik vervolgens een recept voor wat Ritalin kan aanvragen? Wil ik dat? Om heel eerlijk te zijn zit ik niet echt te wachten op een nieuw stapeltje testjes en naar wat ik heb gelezen is Ritalin nou ook geen heerlijk makend middeltje. In veel gevallen geeft het veel vervelende bijwerkingen.

Tegelijkertijd zou het natuurlijk ook zot zijn om de komende jaren onder te presteren en een negatievere stemming dan nodig te hebben, als iets als Ritalin dat grotendeels op kan lossen. Wat te doen? Zal ik hierover eens contact opnemen met mijn huisarts? Het met een psycholoog of psychiater bespreken? Een test laten doen? Of gewoon alles laten voor wat het is, deze kennis meenemen als wijze bagage en ‘gewoon’ verder leven zoals ik leef….? You tell me!</em