Wat onze ouders ons wijsmaakten

Als (hopelijk) toekomstige ouders hebben wij uiteraard als voornemen altijd eerlijk te zijn tegen ons kroost. Is dat wel zo realistisch? Een leugentje om bestwil kan misschien geen kwaad? Je kinderen iets wijsmaken voor een positief doel is misschien ook niet zo erg? Denk aan Sinterklaas… Toen we hier eens wat langer over na gingen denken, kwamen we binnen no-time uit bij allerlei dingen die onze ouders ons wijsmaakten als kind, maar wat later eigenlijk gewoon onzin bleek te zijn. Gelukkig waren het allemaal leugentjes voor ons eigen bestwil, maar ik weet niet of wij deze leugentjes later opnieuw gaan verkopen aan ons kind.

In deze blog deel ik wat onze ouders ons wijsmaakten en waar wij stom genoeg ook nog eens heilig in geloofden. We herkenden meerdere dingen van elkaar. Blijkbaar is er dus een trend op dat gebied. Tegenwoordig weet ik niet of ouders dit soort leugentjes nog verkopen aan hun kinderen, of dat kinderen daar vandaag de dag te slim voor zijn. Ik ben benieuwd welke dingen jij herkent én welke dingen jouw ouders je nog meer wijsmaakten. Deel dit gerust onder deze blog of op onze Facebook pagina.

♥ Cola en je tanden
In het weekend mocht ik vroeger 1 fles prik uitkiezen om te drinken. Doordeweeks dronken we enkel Taksi, Djoez of water met Roosvicee. Cola drinken was uit den boze. Ik mocht dus iedere fles prik kiezen die ik wilde, behalve Cola. Waarom? Omdat Cola heel slecht was voor je tanden. Als je een tand in een glas cola zou leggen en een nachtje wacht, dan was de tand de volgende dag opgelost. Wauw, dat is inderdaad wel slecht! …dacht ik als kind. Toen we dit experiment ooit met een melktand uitprobeerden, was er de volgende niets gebeurd met de tand. Als kind geloofde ik dit verhaaltje echter volledig.

♥ Vierkante ogen
Televisie kijken mocht ik vroeger maar heel weinig. Even naar het jeugdjournaal en het klokhuis. Veel meer dan dat zat er niet in. GTST mocht ik niet kijken en was ook niet mogelijk, want we woonden in het bos en beschikten niet over kabel televisie of een schotel. Op zaterdag en zondag keek ik naar The Flying Doctors, Dr. Quinn of naar Black Beauty. Mijn ouders wilden niet dat ik iedere dag te lang televisie keek. Dit gold ook voor computeren. Ik mocht best even een uurtje achter de computer zitten, maar dan was het genoeg. Zat ik te lang achter de computer of achter de televisie dan riepen mijn ouders dat als ik nóg langer zou kijken, ik vierkante ogen zou krijgen!

♥ De politie belt me
Op de fiets naar school verveelde ik me vrij snel en daarom ging ik trucjes uithalen. Met losse handen fietsen, mijn benen op het stuur leggen, op mijn bagagedrager staan, staand fietsen, slalommen om de strepen op de weg… en ga zo maar door. Van mijn ouders mocht ik uiteraard niet met losse handen fietsen en al dit soort trucjes uithalen op de fiets. Ik beloofde voordat ik alleen naar school mocht fietsen dan ook plechtig niet gek te doen. Uiteraard deed ik dit stiekem wel… en dat wist mijn vader. Hij maakte me bij tergkomst dan ook wijs dat hij contact had gehad met de politie en dat die me had zien fietsen met mijn handen los en benen op het stuur. Ik schrok daar zo van, dat ik iedere volgende keer zo oplette dat er niemand in de buurt was als ik trucjes uit ging halen op de fiets.

♥ We zijn er bijna
Ja, we zijn er bijna, zei m’n moeder na drie uurtjes rijden op weg naar Frankrijk. We hadden nog zo’n 9 uur te gaan, maar à la… als zij zei dat we er bijna waren, stopten we weer even met zeuren en hadden we weer wat hoop

♥ Het smaakt naar kip
Als kind moest ik vroeger met regelmaat nieuwe etenswaren uitproberen. In een wild restaurant, tijdens kerst, ergens op bezoek. Sommige dingen durfde ik echt niet te eten of leken me heel vies, zeker als het ging om allerlei vlees. Toen we in Frankrijk slakken gingen eten, maakten mijn ouders me wijs dat het gewoon smaakte naar kip… . Dat gold trouwens voor meer vreemd vlees dat ik niet durfde te eten: het leek zogenaamd allemaal op kip.

♥ We gaan weg zonder jou!
Als ik niet opschiette of ergens nog wilde blijven, terwijl mijn ouders weg wilden riepen ze “Nu komen Scarlet, anders gaan we weg zonder jou!” PANIEK. Ik was doodsbang alleen en wilde absoluut niet dat ze weg zouden gaan zonder mij. Kortom: SNEL, toch mee…. Lachwekkend dat ik dit geloofde. No way dat mijn ouders zonder mij waren vertrokken.

♥ Bij onweer en bliksem
Om ons gerust te stellen tijdens flink onweer en bliksem zeiden mijn ouders dat er niets aan de hand was, dat enkel de goden boos op elkaar waren en dat dat die knallen waren. Het geflits was trouwens gewoon een fototoestel. Uhmm ja, creatief.

♥ Donker lezen: ogen slecht
Als ik ‘s avonds naar bed moest, had ik vaak nog geen zin om te gaan slapen. Ik ging dan nog muziek luisteren, met mijn knuffels spelen óf lezen. Mijn ouders vonden dat uiteraard niet oké en zeiden dan ook dat als ik met een zaklamp onder de dekens stiekem nog ging lezen, ik hele slechte ogen zou krijgen! Als kind hechtte ik hier niet zoveel waarde aan “Dat zal wel meevallen” …en dus las ik gewoon stug verder onder de dekens. Ik geloofde echter wel dat het niet goed voor je ogen was om in het half donker te lezen.

♥ Kauwgom boom in je buik
Kauwgom aten we vroeger nauwelijks, maar als ik het dan zelf eens had gekocht, dan werd me heel duidelijk gemaakt dat ik het écht niet moest doorslikken. Als kind geloofde ik dat er dan een kauwgomboom in mijn buik zou groeien en wat later dat dit in je maag nooit zou verteren en er eeuwig bleef zitten.

♥ Raar kijken, klok 12 uur of te lang
Als kind trok ik weleens de nodige gekke bekken. Soms vonden mijn ouders dit leuk, soms hadden ze hier wel even genoeg van. Tijdens die momenten dat ze er wel even klaar mee waren, zeiden ze dat als ik mijn gezicht nog langer in die houding zou hebben of als de klok zou slaan, het vast zou blijven zitten en ik voor altijd met dat gekke gezicht moest rondlopen. Uhm… oké, ik kijk wel weer normaal.

♥ Tenen niet goed drogen: champignons
Drie keer per dag tanden poetsen, na het buiten spelen handen wassen en iedere avond douchen. Het waren van die dingen die vast stonden thuis en waar je niet omheen kon. Net als dat je écht niet moest vergeten om tussen je tenen af te drogen met je handdoek. Deed je dit namelijk niet, dan zouden er champignons ofwel paddenstoelen tussen je tenen gaan groeien. Ik dacht oprecht dat dit zo was. Pas veel later kwam ik erachter dat zogeheten voetschimmel gewoon heel besmettelijk is en deels genetisch bepaalt en dat ik, hoe hard ik die tenen ook droog wreef, dit sowieso wel van mi vader zou erven. Thanx dad 😉

♥ Op bezoek bij de koningin
Vroeger wilde ik alles het liefst zo gezellig mogelijk hebben. Mijn ouders hechtten echter vrij veel waarde aan manieren en de juiste etiquette. De tafel werd netjes gedekt, we moesten rechtop zitten, de kaarsen werden aangestoken, het bestek lag recht en we hadden allemaal een netjes opgevouwen servet. Mijn bestek moest ik op de juiste manier vasthouden, ik mocht niet met elleboog op tafel eten en niet praten met volle mond. Ik vond dat vroeger allemaal vrij veel gedoe. Kunnen we niet gewoon gezellig eten met pan op tafel? Nee, want het was belangrijk dat ik wist hoe het hoorde, want als ik ooit bij de koningin zou eten, zou ik dat wel moeten weten…. Hoe vaak ik die redenatie wel niet gehoord hebt. Als kind ga je er op een gegeven moment in geloven dat er een keer komt dat je in je leven bij de koningin gaat eten. Not gonna happen.

♥ Appelboom
Als ik uit school kwam, kreeg ik van mijn moeder vaak een appel in partjes. Soms at ik gewoon een appel uit de hand. Sommige klasgenootjes aten een appel met klokhuis en al op. Dat vond ik zo raar! Mijn ouders hadden me namelijk wijsgemaakt dat als je telkens de pitten van een appel zou opeten, er een appelboom in je buik zou groeien. Dat wilde ik natuurlijk niet!

♥ Bord niet op….
Mijn bord leegeten was vroeger nogal eens een issue. Niet omdat ik weinig wilde eten of omdat ik af wilde vallen, maar gewoonweg omdat ik traag at en niet altijd mijn eten op kon. Mijn ouders vonden echter dat ik gewoon mijn bord op moest eten en dus zat ik regelmatig tot 20:00 uur te zwoegen aan tafel. Bovendien maakten ze me wijs dat als ik mijn bord niet op zou eten, ik altijd klein zou blijven. Ik weet niet of me dat werkelijk wat boeide in die tijd eigenlijk….

♥ De auto kan vliegen
Mijn vader maakte mij vroeger altijd wijs dat hij een speciale auto had waarmee die zo hard kon, dat hij opsteeg. Zijn auto kon vliegen en daarom was hij altijd binnen no-time weer thuis. Yup, ik dacht écht dat dat kon.

Wat maakten jouw ouders je vroeger wijs?