Waar ik later spijt van krijg? Als ik terugdenk aan het verloop van mijn jeugd, dan zijn er een heleboel dingen die ik graag anders had gezien. Ik zou willen dat ik mezelf, ondanks alle gebeurtenissen, wat meer had gewaardeerd zodat ik andere keuzes had kunnen maken. Ik had willen genieten van mijn jeugd. Terugdenkend aan die jaren kan ik me vaak enkel bedenken wat ik heb gemist en mezelf destijds onbewust heb ontnomen.

Inmiddels jaren later, doe ik eigenlijk vaak nog steeds waar ik nu juist spijt van heb. Bezig zijn met gedachten die mijn leven blokkeren en stilzetten. Gedachten waardoor ik over nog eens 30 jaar zeer waarschijnlijk nog steeds denk: ….Had ik maar….

♥ Door angst laten leiden
Ik kan het niet, ik durf het niet, het is nu toch al te laat, ik heb er geen geld voor, ik ben te moe, komt later wel…. Ik ken ze allemaal, want ze zijn allen minimaal een keer mijn mond gepasseerd. Allemaal excuses om niet uit je comfortzone te hoeven stappen, zodat het niet kan mislukken en je je niet nog waardelozer hoeft te voelen dan je al doet. De vraag is alleen waardoor je je uiteindelijk echt waardelozer voelt. Wat zeker is, is dat je geen zelfwaardering opbouwt door niks te doen en de jaren langzaam zullen doortikken totdat het echt te laat is. Het perfecte moment om te beginnen met leven bestaat niet. Er zullen altijd tegenslagen, angsten en excuses zijn die de weg blokkeren, maar door het aan te gaan zal je er steeds beter overheen kunnen springen. Het leven is zeker niet makkelijk en vaste gewoontes zijn moeilijk te doorbreken, maar je bent tot meer in staat dan je denkt.

♥ Jezelf niet serieus nemen
Dit heeft eigenlijk ook te maken met een kloppend en positief zelfbeeld. Ik denk vrij vaak minderwaardig over mezelf, waardoor ik te vaak denk dat ik voor allerlei dingen niet goed genoeg ben. Ik maak hierdoor grapjes van serieuze zaken of denk dat ik ergens toch niet slim, sterk, leuk of interessant genoeg ben. Dit zorgt er indirect voor dat andere mensen dit ook gaan vinden. Als ik mezelf niet leuk en mooi vindt, waarom zouden andere mensen dat dan wel vinden? Het is een soort self fullfilling prophecy. Ik neem mijn waarde als mens niet serieus en daarom neemt een ander mij ook minder serieus. Iets waar ik later waarschijnlijk wel spijt ga krijgen, want hierdoor ontneem ik mezelf ook waardevolle kansen. Soms zou ik meer voor mijzelf mogen opkomen en mijzelf serieuzer mogen nemen. Ik hoop dat ik hier de komende jaren steeds meer in kan groeien.

♥ Aandacht voor wat je niet hebt
Het gezegde “You don’t know what you’ve got till it’s gone”, gaat zeker voor mij op. Ik ben het grootste deel van de tijd zo erg bezig met bedenken wat ik niet heb, dat ik te vaak vergeet wat ik wel allemaal heb. Totdat het er eventueel niet meer is, en ik me pas besef dat wat ik al had, helemaal zo gek nog niet was. Het is goed om te bedenken wat je nog meer wilt in het leven, maar het is nog beter om stil te staan bij de doelen die je al wel hebt bereikt en jezelf daar de credits voor te geven. Iets wat ik moet leren, voordat het te laat is…

Waar ik later spijt van krijg♥ Studeren
Als kind wilde ik heel graag politieman (met de nadruk op man) worden, maar wat jaren verder, zo rond de middelbare school, was daar nog weinig van te merken. Ik had niet zoveel met studeren, ambitie en toekomstdromen. Mijn onzekere gedachten en depressieve stemming hielden me zodanig bezig, dat ik mijn beste vriendin maar achterna ging de verzorging in. Prima natuurlijk als daar je ambities liggen, maar ik deed het uit gemak. Net zoals het stoppen van alle volgende studies, omdat het te lastig was of toch niet helemaal in mijn straatje lag. Ik ben heel erg blij met mijn afgeronde studie als dierenarts assistente, maar als ik denk aan al die verspilde studie jaren, dan baal ik dat ik niet eerder wat meer heb doorgezet om verder te studeren. Ik had dan wellicht veel meer kunnen bereiken.

♥ Te weinig aandacht voor waardevolle mensen
Ik ben wel bang dat ik later spijt krijg van het te weinig aandacht besteden aan mensen die écht waardevol zijn. Soms ben ik te veel tijd kwijt aan mensen die maar tijdelijk in mijn leven zijn. Gewoon omdat het even goed voelt, voor de korte termijn, een soort rush geeft. Mensen waarmee ik makkelijk contact leg en die mijn zelfbeeld even een boost geven. Ik weet dat ik beter tijd en energie kan steken in mensen waarmee ik voor langere tijd een goede band kan hebben en die écht het beste met me voor hebben. Ik hoop dat het me lukt om hierin steeds beter onderscheid te maken. Ik heb dit soms te laat door….

♥ Te weinig of te veel sparen
Vroeger heb ik veel te weinig gespaard, waardoor ik best wat problemen met mijn financiën kreeg rond mijn 20ste. Daar heb ik vrij veel spijt van gehad. Sparen is best eenvoudig. Iedere maand een heel klein bedragje automatisch laten overmaken en na een jaar heb je weer een leuk bedrag gespaard. Vaak merk je dit niet eens, maar na een paar jaar ben je blij dat je dit gedaan hebt. Nu doe ik heel erg mijn best om te sparen en spaar ik soms wat te veel. Ik zou best wat meer geld aan mijzelf en anderen mogen uitgeven in plaats van alles op te potten. Iets waar ik laten wellicht spijt van kan krijgen…

♥ Reizen
Reizen is iets wat ik heel graag zou willen doen, maar vaak voor me uitschuif omdat er altijd wel iets is waardoor het niet kan. Niet genoeg geld, geen tijd, welk land? Beter gezegd, wij bedenken altijd wel iets waardoor het uiteindelijk niet doorgaat. Er kan namelijk heus wel tijd gemaakt worden en gespaard worden, maar eigenlijk vinden we het gewoon een beetje eng en gezien we het beiden eng vinden is er niemand die het voortouw neemt en de ander meesleept het avontuur in. Heel erg zonde, want er is zo veel meer moois te zien op de wereld. Andere natuur en cultuur. Een waardevolle toevoeging aan je leven naar mijn idee. Er zijn nog behoorlijk wat landen af te strepen, dus ik hoop zeker dat we de komende jaren wat meer ons best gaan doen.

♥ Te snel opgeven
Ja, ik geef soms te snel op. Uit angt en uit een gevoel van minderwaardigheid. Zonde, want in de meeste gevallen zou ik de dingen die ik op zo’n moment niet doorzet waarschijnlijk best kunnen. Ik pies dan gewoon in m’n broek van de angst. Zo vond ik het bijvoorbeeld extreem eng om een radio interview te doen voor onze blog of een interview voor de krant. Ik verzin dan duizend smoesjes waarom Scarlet het moet doen, kom met 100 vormen van vermijdingsgedrag… Gelukkig is het me de laatste weken gelukt om dit wél te doen en niet op te geven. Dat geldt ook voor mijn studie. Ik ben deze in het verleden twee keer gestaakt omdat ik het niet meer zag zitten. Iets waar ik achteraf zeker spijt van had. Had ik maar even wat langer volgehouden…. Gelukkig heb ik uiteindelijk mijn studie weer opgepakt en deze afgerond. Ik hoop dat het me de komende jaren lukt om steeds minder dingen op te geven en er gewoon in te volharden, ondanks mijn angsten en gevoelens van minderwaardigheid.

Waar ik later spijt van krijg♥ Te veel aantrekken van anderen
Ja, dat is zeker iets wat ik doe. Inmiddels gelukkig al een stuk minder dan vroeger. Toen hoefde maar één iemand tegen me te zeggen dat mijn haar niet goed zat of ik zat de volgende dag al bij de kapper. Iemand die zei dat mijn broek te chique was en ik droeg hem nooit meer. Het lukt me steeds beter op mijn eigen plan te trekken en gewoon te doen wat ikzelf wil. Toch is dit zeker nog iets waar ik dagelijks mee struglle, de mening van anderen. Ik trek me hier nog te veel van aan, door onzekerheid en soms het niet goed weten wat mijn eigen mening erover is.

♥ Te weinig in het hier en nu leven
Vaak ben ik zo druk of te veel gericht op het halve glas leeg in plaats van het halve glas vol dat ik niet geniet van het leven NU. Ik besef me dan te weinig wat ik allemaal wel heb en hoe dankbaar ik mag zijn hoe ik nu leef. Ik ben te veel in mijn hoofd bezig en te druk met mijn werk en alles wat ik nog meer moet doen, terwijl er zoveel is om van te genieten: mijn vriendin, mijn hond, huis, kat, auto, de natuur, de zon… en ga zo maar door. Dat zou ik iedere dag eigenlijk even bij stil moeten staan, anders vrees ik dat ik later echt spijt krijg dat ik te weinig heb genoten van mijn leven.

♥ Jezelf niet mooi genoeg vinden
Te vaak ben ik ontevreden over hoe ik eruit zie. Mijn haar is te pluizig, mijn gezicht niet smooth genoeg, ik wil wittere tanden en die kleine zwembandjes moeten er voor de zomer echt eens vanaf. Alle perfecte plaatjes op Instagram en verbouwde tanden en lippen, kunnen me wat onzeker maken. Als zij zich al moeten verbouwen, wat moet ik dan? Het grappige is dat wanneer ik foto’s van eerder terugkijk, ik bij mezelf denk: “Wat zeurde je eigenlijk?” Dat waren hele leuke foto’s! Erg zonde om dat pas jaren later te beseffen. Als ik 70 ben, kromloop en echt rimpels en een hoofd vol grijs haar heb, heb ik spijt van alle jaren waarin ik niet heb genoten van een prima uiterlijk en een goed functionerend lichaam.

Waar denk jij later spijt van te krijgen?