Er hebben meer mensen last van dan je denkt, waaronder ikzelf. Een overgeeffobie. Bang zijn om ziek te worden en extreme angst voor overgeven. Een poos geleden schreef ik er al een persoonlijke blog over, maar vandaag heb ik 10 punten waarvan ik zeker weet dat mensen met overgeef angst ze zullen herkennen. Ik heb er tegenwoordig gelukkig stukken minder last van dan voorheen, maar in alle onderstaande punten herken ik mezelf.

Het lijkt heel onbenullig, maar bang zijn om over te geven kan je leven behoorlijk in de weg zitten. Je bent er de hele dag mee bezig en je kan jezelf helemaal gek maken. Mensen die bang zijn om over te geven hebben een aantal vaste ritueeltjes en plekken die ze maar al te graag liever uit de weg gaan.

1. Uren tellen
Een van de eerste dingen die ik opzocht toen ik nog extreme angst had om over te geven was: “hoe lang blijft een maaltijd in de maag?” Wanneer je tenslotte net hebt gegeten, kan al die zooi er ook weer uit komen. Door te weten hoe lang het duurde voordat mijn maag weer leeg was, wist ik wanneer ik weer rustig adem kon halen en ik weer een maaltijd had overleefd zonder een voedselvergiftiging op te lopen.

angst voor overgeven2. Uit eten
Wanneer je bang bent om ziek te worden, ga je ook extreem opletten wat je allemaal in je lichaam stopt. Nu kan je dat in je eigen huis prima controleren wanneer je je voedsel klaar maakt, maar wat nou als je buiten de deur gaat eten? Of je nou bij vrienden of in een restaurant gaat eten, er is geen controle en geen controle betekent: HELPP!! Je weet niet wanneer de producten zijn gekocht, hoe lang het al openstaat en of het überhaupt nog wel in orde is. Misschien vindt zij het prima om iets te eten wat een dag over de datum is, maar no way dat dat in jouw lichaam terecht komt.

3. Kinderen
Ik vind kinderen persoonlijk heel erg leuk omdat ze zo lekker puur zijn, maar het nadeel van kinderen is dat ze random kotsen. Je hebt kinderen die nauwelijks ziek zijn, maar je hebt ook kinderen die om het minste of geringste alles eruit spugen. Na het eten een beetje te wild gespeeld of ‘s nachts ineens een kind naast je bed hebben staan die er helemaal onder zit. Ik ga ervan uit dat ik dit bij mijn eigen kind (hopelijk later) niet erg zal vinden, maar toch is het iets waar ik me nog wel druk over kan maken. Een dagje peuterklas is dan ook niet echt voor mij weggelegd denk ik. Naast bestaande kinderen is het krijgen van kinderen ook nog een probleem. Bij zwangerschap hoort namelijk zwangerschapsmisselijkheid.

4. You’re on your own!
Niet alleen vind je het eng en vreselijk om zelf over te geven, ook van anderen hoef je dat niet te zien of te horen. Anderen die ziek zijn hoeven dan ook niet te rekenen op jouw steun. Niet omdat je dat niet wilt, maar een ander zien overgeven is echt to much to handle. Ik vind het vreselijk wanneer Scarlet ziek is. Ik zou haar moeten helpen en troosten, maar het enige wat ik op dat moment kan doen is in paniek raken en ervoor zorgen dat ik het niet zie, hoor of ruik. IEHHH!

angst voor overgeven5. Ik voel iets….
Alle pijntjes en ongemakken vallen op en wijd je aan een eventuele voedselvergiftiging of griep. Je maag borrelt (HELP), je laat een boer (HELP), buikpijn (HELP)… Bij alles wat je voelt in je lichaam ben je bang dat er iets mis is en kan leiden tot het moeten overgeven. Ieder minuscuul gevoel wat er normaal niet hoort te zijn, laat je in shock toestand verkeren.

6. Say whut??
“Wanneer je misselijk bent moet je gewoon even overgeven, want dan voel je je gelijk beter” …Uhmm, say whut???!! Jezelf laten overgeven? Oh hell no. Ik snap echt niet dat sommige mensen dat kunnen. Je vriendin die zojuist tegen je vertelt dat ze ziek is of heeft overgegeven is ook echt een NO GO! Ze moet dan ook vooral lekker uit jouw buurt blijven en pas weer terugkomen wanneer de incubatietijd verstreken is.

7. Misselijk door ziekte, misselijk van angst of misselijk door honger?
Om even op punt 5 terug te komen. Je voelt niet alleen alles, maar het is ook nog eens vreselijk irritant om al die gevoelens ergens onder te plaatsen. Heb je nou buikpijn omdat je buikgriep krijgt, of moet je gewoon ongesteld worden? Voel je je een beetje misselijk omdat je trek hebt, of ben je misselijk omdat je ziek wordt? Of maak je jezelf alleen maar misselijk omdat je de hele tijd bang bent om te moeten overgeven? Erg ingewikkeld en irritant. Wanneer ik een beetje misselijk was en niet zeker wist of ik gewoon trek had of misselijk was omdat ik moest overgeven, dacht ik altijd aan eten. Ik probeerde dan te bedenken of ik zin had in iets lekkers zoals bijvoorbeeld een frietje. Als dat het geval was, dan was ik waarschijnlijk gewoon misselijk omdat ik trek had en te weinig had gegeten.

8. Openbaar vervoer en theater
Wanneer ik misselijk ben, heb ik in het openbaar graag een vluchtroute. Dit geldt denk ik voor de meeste mensen met een overgeef fobie. Misselijk zijn, in paniek raken en niet weg kunnen uit die situatie is echt worst nightmare. Een ritje met de bus of trein is dan ook een hele opgave. De bus kan je nog regelmatig laten stoppen, maar de trein is weer een heel ander verhaal. Je zal echt moeten wachten tot het volgende station en dat is geen pretje wanneer je in paniek bent. Ook het theater en de bioscoop zijn een hele uitdaging. Wat nou als je tijdens het stuk of de film misselijk wordt? Weglopen vind je ook ongemakkelijk, dus dan maar gewoon niet gaan.

angst voor overgeven9. T.H.T
Check, check, dubbel check! Alles in huis en in de winkel wordt driedubbel gecontroleerd. Je moet er niet aan denken dat je iets in huis hebt wat tot diezelfde dag houdbaar is, want dat gaat linea recta de prullenbak in. Ik was vroeger heel extreem met houdbaarheidsdata. Melk wat eigenlijk nog gewoon 2 dagen goed was, dronk ik absoluut niet meer.

10. Pillen
Bijna iedereen die extreem bang is om over te geven, zal deze pillen thuis ruim op voorraad hebben. Gelukkig gebruik ik ze allang niet meer, maar er was een tijd dat ik bij elk misselijk gevoel direct naar de anti-emetica pillen greep. Dit zijn pillen die ervoor zorgen dat je niet hoeft over te geven en je maag sneller leeg is. Soms was alleen het idee dat je de pil kon nemen al genoeg om minder misselijk te zijn. Ik voelde me vaak al beter wanneer ik de pil net inslikte. Het kan dan helemaal nog niet werken natuurlijk, maar het placebo effect was soms al voldoende.