Is een leven zonder kind incompleet? Dit is een vraag die wij ons de afgelopen weken meerdere malen hebben gesteld. We zijn al een flinke tijd gestopt met de inseminaties en weten niet hoe we verder willen. Daar komt bij dat we het door onze blog en ons YouTube kanaal zo druk hebben gekregen, dat we op dit moment ook niet zouden weten waar we de tijd vandaan moeten halen om ook nog eens voor een kindje te zorgen. Toch moeten we niet te lang wachten met keuzes maken. We blijven niet eeuwig jong en moeder worden kan niet pas over 10 jaar. Stel dat we die keuze niet kunnen maken en voor altijd kindloos blijven, is ons leven dan incompleet?

Ik heb lang nagedacht over deze vraag, mede omdat ik vroeger nooit het verlangen heb gehad om moeder te worden. Naarmate ik ouder word, merk ik toch dat de waarde van het leven zit in hele ‘kleine’ dingen en niet in prestaties en uiterlijkheden. Mijn leven is nooit écht beter geworden door de prestaties die ik behaalde of de spullen die ik kon kopen. Natuurlijk maakte het mijn leven soms wel wat aangenamer of leverde het me tijdelijke trots, maar op de lange termijn zijn het hele andere dingen die me gelukkig maken. Liefde, warmte, veiligheid en gezelligheid. Eigenlijk allemaal dingen die horen bij een fijne familie. De familie die ik graag zelf zou creëren.

leven zonder kind incompleetMijn antwoord op de vraag ‘Is een leven zonder kind incompleet?’ is, ja míjn leven wel. Ikzelf denk toch dat er dan iets mist. Ik denk dat we vandaag de dag nog zoveel meer dan vroeger leven in uiterlijkheden. Alles moet er leuk en perfect uitzien. Op social media plaatsen we met zijn allen feestjes, dagjes uit, overwinningen, prestaties en de meer mooie foto’s van onszelf. We doen aardig tegen mensen die we helemaal niet mogen en zeggen dat iets enorm leuk was, terwijl er eigenlijk geen bal aan was. In de bloggerswereld doen we hier met zijn allen nog een schepje bovenop.

Leven met zoveel uiterlijkheden en geveinsde perfectie laat me soms leeg voelen. Een soort gevoel van doelloosheid. Toen onze vorige hond overleed had ik spijt dat ik me tijdens zijn leven uren had beziggehouden met dom winkelen. Kijken naar kleding om mezelf nog leuker te maken. Kleding waar ik al zakken vol in mijn kast van had liggen. Keer op keer gingen we weer die stad in om nieuwe spullen te kopen. Ik voelde me schuldig als ik thuiskwam met de zoveelste tas vol kleding. Maanden later vond ik de kleding al niet meer mooi en moest ik opnieuw de stad in. Een nutteloze bezigheid die ik had kunnen verruilen voor het samenzijn met mijn hond. Een blonde goedzak die me liefde wilde geven in ruil voor een beetje aandacht. Ik zette dit op de tweede plaats. Ik heb hier, 3 jaar later, nog spijt van.

bobDie spijt wil ik niet hebben als ik ooit 50 mag worden. Spijt dat ik mijn leven heb gewijd aan uiterlijkheden, aan leuk gevonden worden, aan presteren. Spijt dat ik niet koos voor de liefde en die tijd niet meer terug kan draaien. Betekent dit dan ook dat een vrouw die geen kinderen wil, niet kiest voor de liefde, maar voor uiterlijk, werk en prestaties? Is het dan niet egoïstisch dat je enkel voor jezelf kiest en alleen met jezelf bezig bent? Ik kan niet oordelen, zoals Paus Fransicus dat wel doet en zeggen dat bewust kindloos blijven egoïstisch is, omdat ik denk dat het iets heel persoonlijks is. Iemand anders zijn leven kan volkomen compleet zijn zonder kind.

leven zonder kind incompleetKeuzes maken is iets waar Joyce en ik beiden niet heel erg goed in zijn. We willen genieten van de tijd en vrijheid die we nu hebben, maar willen ook zeker onze liefde, kennis en warmte doorgeven aan een bijzonder klein persoontje. Dat lijkt ons geweldig, maar ook beangstigend. Ons leven zal met gezinsuitbreiding behoorlijk gaan veranderen. Zal het ons leven compleet maken? Of zal ons leven altijd incompleet aanvoelen als we nooit kinderen krijgen?

Ik ben benieuwd hoe jij hierover denkt. Is een leven zonder kinderen incompleet?


In deze terugkerende, wekelijkse blog delen we onze ervaringen met het hebben van een kinderwens.  Hierin wordt teruggegrepen naar een tijdje geleden.