Zoals ik elke dag doe, wel meerdere keren overigens, open ik ook vandaag mijn mail. Genoeg mailtjes om te beantwoorden, maar één daarvan trekt gelijk mijn aandacht. Het is namelijk een mailtje van onze donor. Zo heel af en toe mailen we elkaar om te bespreken hoe het gaat in de kliniek met de inseminaties. Een paar dagen ervoor hadden we hem met enige angst voor afwijzing gevraagd of hij opnieuw voor ons wilde doneren. We hadden al meer dan 12 keer gebruik gemaakt van zijn eerste donatie en deze was nu bijna op. Toen ik zag dat hij ons gemaild had, wilde ik daarom direct weten of hij positief had geantwoord. Ik open de mail en zie naast een positief antwoord ook de zin ‘We zijn failliet’. Sorry, wat…? Wie is failliet?

Aandachtig en vol verbazing lees ik wat hij ons schrijft. Het was dit keer naast een positieve mail, een mail waarvan ik figuurlijk en bijna letterlijk van mijn stoel viel. Ik moet mijn ogen de volgende zin een aantal keer laten scannen om door te laten dringen of ik dit nu werkelijk zojuist heb gelezen: “Hebben jullie het al gehoord of gelezen? Stichting Geertgen is failliet”.

Joyce ikvrouwvanjouStichting Geertgen failliet? Dat moet hij verkeerd hebben gehoord of gelezen. Een seconde later open ik de website van de stichting en zie tot mijn verbazing dat het inderdaad klopt wat ik zojuist heb gelezen. Hoe kon dit waar zijn? Waarom weten wij hier niks van en moet onze donor ons hierover infomeren? We hebben veel dingen meegemaakt met de kliniek, maar dat het nog gekker kon worden? Dat hadden we niet verwacht. Nog steeds dringt het niet echt tot me door en voelt het als een hele slechte grap.

En nu? Wat gebeurd er met onze resterende zaadjes die daar liggen opgeslagen? Zijn we nu alles kwijt? We struinen de hele website af naar zo veel mogelijk informatie. Stichting Geertgen bestond blijkbaar uit meerdere BV’s, waarvan alleen de stichting zelf failliet is. De afdeling waar alles ligt opgeslagen valt daar niet onder. Met onze zaadjes is dus alles in orde, maar hoe en op welke manier we verder kunnen met insemineren is een raadsel. Onder het kopje “nieuws” staat een hele uitleg waarin wordt verteld dat er een brief met uitleg en informatie naar alle cliënten is gestuurd. Het verbaast me inmiddels niets dat net wij die brief niet hebben ontvangen.

Omdat ik geen idee heb wat we nu moeten doen en of we nog verder kunnen met de behandeling probeer ik de stichting maar te bellen. Tegen alle verwachting in krijg ik iemand aan de lijn. Ik vertel de mevrouw aan de andere kant van de lijn dat ik het erg vervelend vind dat ik niet op de hoogte ben gesteld van het faillissement en geen brief heb mogen ontvangen. Ik probeer wat duidelijkheid te krijgen in de situatie, maar veel kan ze me niet vertellen.

Joyce ikvrouwvanjouHet is nog niet bekend of de stichting een doorstart kan maken en door het faillissement zijn de contracten met alle zorgverzekeraars verbroken. Mochten ze uiteindelijk wel een doorstart kunnen maken, dan is het dus nog maar de vraag of onze zorgverzekering zich weer aansluit bij Geertgen. Voor nu moeten we maar gewoon afwachten. We konden eventueel wel verder met de behandeling totdat er duidelijkheid was, maar dan kwam een groot deel van de kosten bij onszelf terecht. Onze donor wacht in ieder geval nog even met opnieuw doneren bij deze kliniek. Wachten. Hij wacht en ook wij wachten tot er meer duidelijkheid is. Het scheelt dat ons geduld het afgelopen jaar al behoorlijk op de proef is gesteld…

Liefs Joyce

Volg ons ook via Bloglovin’ , Twitter, Instagram, YouTube of Facebook

In deze terugkerende, wekelijkse blog delen we onze ervaringen met het hebben van een kinderwens.  Hierin wordt teruggegrepen naar een tijdje geleden.