Zoals je in de vorige blog hebt kunnen lezen, zijn we inmiddels een jaar verder zonder resultaat. Twaalf mislukte pogingen, slechte communicatie bij de instantie en een groot vraagteken boven ons hoofd. Hoe gaan we vanaf hier verder? De bloeduitslag van Scarlet gaf uiteindelijk geen bijzonderheden aan. We zouden eventueel nog een aanvullend eileider onderzoek kunnen aanvragen, maar de arts raadde ons dit af, gezien het een niet heel erg prettig onderzoek blijkt te zijn en hij niet verwacht dat er iets mis is. Gaan we door met insemineren en wachten we op goed geluk, kiezen we voor verder onderzoek of wordt het toch tijd voor de wissel?

Het is zo lastig wanneer het allemaal lijkt tegen te zitten. Insemineren is al geen pretje voor Scarlet, laat staan allerlei andere inwendige onderzoeken waar eendenbekken aan te pas moeten komen. Ondanks dat het allemaal zo moeizaam verloopt en alles tegen lijkt te zitten, is het toch ontzettend moeilijk voor Scarlet om dan maar te zeggen: ‘Ik stop ermee, ga jij maar verder’.

nooit moeder worden of ivfWe hebben deze vraag vaak gekregen: “Waarom gaat Joyce het kindje niet dragen als het bij jou zo moeilijk gaat?” Nou, heel simpel. Of eigenlijk helemaal niet niet zo simpel, want we hebben dan wel twee baarmoeders, maar dat zou betekenen dat Scarlet het opgeeft en zeer waarschijnlijk nooit een “eigen” kindje zal krijgen. In een eerdere blog hebben we al verteld dat het voor Scarlet veel betekent om zelf een kindje op de wereld te mogen zetten. Kiezen om te stoppen omdat het allemaal niet wil lukken is dan ook best pijnlijk en verdrietig. Zal Scarlet dan nooit moeder worden?

Naast verder onderzoek, blijven aanmodderen of wisselen is er nog een andere optie. Deze andere en laatste optie zou dan IVF zijn. Voor sommigen misschien bekend, maar voor diegenen met vraagtekens: bij IVF vindt de bevruchting buiten de baarmoeder plaats. Er worden eicellen uit je lichaam gehaald en deze worden in een laboratorium samengebracht met zaadcellen. Vindt er dan bevruchting plaats, dan worden er maximaal twee embryo’s weer teruggeplaatst in de baarmoeder. Klinkt simpel, maar dat is het absoluut niet. Bij IVF is het de bedoeling dat er in plaats van 1, nu meerdere eicellen tot rijping komen, om de slagingskans te vergroten. Om dit te laten gebeuren zal Scarlet hormonen moeten slikken en spuiten die behoorlijk wat bijwerkingen kunnen meebrengen. Ook de manier waarop de eicellen uit je lichaam worden gehaald is behoorlijk pijnlijk en mocht je dit allemaal hebben overleefd, dan is er alsnog een kans dat het allemaal mislukt.

Nooit moeder wordenTja, niet heel eenvoudig dus en ik weet ook niet of ik dit zelf allemaal zou zien zitten. Zo ook het zwanger worden. Wat nou als we er echt voor kiezen om te wisselen? Ik vind het een eng idee om zwanger te worden en ik weet ook helemaal niet of ik daar wel klaar voor ben. Aan de andere kant vind ik het zwak om na al Scarlets doorzettingsvermogen te zeggen dat ik dat niet ben. Ik wil net zo graag als haar een kindje en zal er dan ook net zoals haar het een en ander voor over moeten hebben, toch?

We weten het gewoon even niet meer. Wat is wijsheid en een logische volgende stap? Misschien moeten we gewoon even wat rust en tijd nemen om na te denken.

Liefs, Joyce

Volg ons ook via Bloglovin’ , Twitter, Instagram, YouTube of Facebook

In deze terugkerende, wekelijkse blog delen we onze ervaringen met het hebben van een kinderwens.  Hierin wordt teruggegrepen naar een tijdje geleden.