Sinds we gestart zijn met onze blog krijgen we wekelijks wel een paar e-mails met daarin de vraag: Ben ik lesbisch? Een eenvoudige vraag, maar voor ons ingewikkeld om te beantwoorden. Wij kennen degenen die mailen immers niet goed en kunnen op basis van één mailtje lastig bepalen of iemand lesbisch is of niet. Omdat we iedereen die mailt wel graag willen helpen, hebben we besloten om een blog te schrijven over dit onderwerp. Hierin vertellen we globaal hoe wij erachter kwamen en we geven je wat tips hoe je erachter kunt komen of je lesbisch bent of niet. We hopen dat jullie er iets aan hebben!

Ik heb heel lang getwijfeld of ik op mannen of vrouwen viel. Op de middelbare school voelde ik vrij weinig tot niets voor de jongens die bij me in de klas zaten. Ik zag wel een beetje wie er knap was en wie niet, maar meer dan dat vond ik niet interessant. Ikzelf was ook erg gesloten en in die tijd nog helemaal niet echt toe aan vriendjes of vriendinnetjes. In die tijd had ik wel veel oog voor vrouwen, dit waren alleen allemaal wel wat oudere vrouwen, waardoor ik ze meer als moederfiguren zag dan als potentiële vriendinnen. Op straat was mijn aandacht ook meer gericht op vrouwen en meisjes dan op jongens. Ik weet niet of dit kwam doordat ik hier meer interesse in had of doordat ik onzeker was en mezelf voortdurend met andere meisjes vergeleek.

Ben ik lesbisch?

Joyce: Ik zag er in mijn jeugd niet alleen uit als een jongen, maar kwam er ook al vrij vroeg achter dat mijn interesse in meisjes groter was dan die van andere meiden. In groep 8 van de basisschool werd ik zelfs verliefd op een meisje uit een klas lager. Ik dacht steeds aan haar en had dan ook een soort van vlinders in mijn buik.

Mijn eerste vriendje kreeg ik toen ik ongeveer 15 jaar oud was. Dit was van korte duur, want langer dan 10 dagen hield ik het niet vol. Ik had als snel door dat zoenen hoorde bij verkering hebben en dat was hetgeen ik helemaal niet prettig vond. Vooral wanneer hij met zijn tong in de weer ging vond ik dat vreselijk vies. Ik deed het omdat het erbij hoorde, maar niet omdat ik het leuk vond. Mijn twijfel of ik stiekem niet eigenlijk op vrouwen viel werd toen groter. Ik had alleen geen idee hoe dit aan te pakken en kende ook niemand die lesbisch was. Bovendien had ik van lesbiennes toch een beetje dat prototype beeld ‘lompe pot’ en daar kon ik mezelf helemaal niet aan meten.

Er volgden nog wat vieze zoenpartijtjes en toen ik eenmaal op kamers woonde kreeg ik opnieuw een relatie. Ik hield het deze keer ietsje langer vol, maar ook dit keer voelde het niet goed. Opnieuw zoende ik omdat het erbij hoorde. Ook het intiem zijn met hem was niet prettig. Het ging allemaal te snel en ik was er – opnieuw – nog helemaal niet klaar voor. Dit laatste maakte het extra lastig om te bepalen of ik lesbisch was of hetero. Misschien was ik wel gewoon bang voor mannen en voelde het daarom niet goed?

Ben ik lesbisch?

Joyce: Op de middelbare school, toen ik een jaar of 12/13 was, volgden er een aantal vriendjes. Ik deed dit meer omdat het hoorde en niet buiten de groep wilde vallen. Ook durfde ik de jongens die mij vroegen niet af te wijzen. Ik vond het allemaal prima en gezellig totdat het moment kwam dat ze wilden zoenen. Ik verzon dan altijd wel een smoes om eronderuit te komen. Een paar dagen later maakte ik het dan meestal alsnog uit met het excuus dat ik er nog niet klaar voor was.

Een paar jaar later – ik ben een laatbloeier – besloot ik voor mezelf op onderzoek uit te gaan. Als ik erachter wilde komen of ik lesbisch of hetero was, dan moest ik hierin zelf stappen zetten. Ik meldde me aan bij relatieplanet en zette in mijn profiel dat ik zowel op mannen als op vrouwen viel. Toen ging ik rondneuzen en omdat ik een gratis profiel had enkele hartjes versturen naar meisjes die ik er leuk uit vond zien. Eén daarvan was Joyce en met haar had ik maanden later het lef om af te spreken.

Erkennen dat ik op vrouwen viel, was niet eenvoudig. Niet omdat ik homo’s en lesbiennes raar of stom vind, maar omdat ik dan weer ergens ‘anders’ in was. Ik voelde me mijn hele leven al anders dan mijn klasgenoten en nu kwam hier nog een schepje bovenop. Waarom kon ik nou nooit eens ‘normaal’ zijn? Gewoon zoals de meeste mensen? Waarom maak ik het mezelf altijd extra ingewikkeld. Kon ik niet beter gewoon met een man gaan, ook al voelde ik daar minder voor? Het heeft een tijd geduurd voordat ik mezelf hierin accepteerde en zeker nu het zwanger worden zo ingewikkeld gaat kan ik het ‘lesbisch zijn’ mezelf nog weleens kwalijk nemen.

Ben ik lesbisch?

Joyce: Naarmate de jaren voorbij gingen werd het me steeds duidelijker dat mijn interesse toch echt bij vrouwen lag en niet bij mannen. Met mannen kan ik lachen en het gezellig hebben, maar ik krijg er geen vlinders van in mijn buik. Dit gevoel had ik wel gehad bij een aantal meiden. Ook wanneer ik dacht aan het intiem zijn met een persoon, dacht ik daarbij alleen aan vrouwen. Op mijn 18de werd ik ontzettend verliefd op een meisje die ik regelmatig op school en in de kroeg tegenkwam. Ik had al het vermoeden dat zij ook op vrouwen viel en na wat ongemakkelijke praatjes werd dat bevestigd. Mijn eerste zoen met een vrouw was met haar. Toen wist ik het 100% zeker…

Nu inmiddels 7 jaar later zijn we nog steeds samen. Ik kwam er door te experimenten achter dat ik inderdaad ook en meer gevoelens kan hebben voor vrouwen. Ik kan mannen nog steeds aantrekkelijk vinden, maar voel me bij een vrouw, bij Joyce, het fijnst en het meest op mijn gemak. Ik vind het voor het eerst prettig om te zoenen en geniet van aanraking, iets waar ik me voorheen vreselijk ongemakkelijk bij voelde. Natuurlijk heeft dit ook bij Joyce tijd nodig gehad, maar ik kon het die tijd geven en voelde me hier ook op mijn gemak bij.

Joyce: Ik was niet echt het type om wekelijks in een gaybar rond te hangen en besloot me daarom op verschillende fora en chatrooms aan te melden om zo wat makkelijker contact te maken met vrouwen die ook op vrouwen vallen. Ik sprak zo nu en dan met iemand af en kreeg uiteindelijk mijn eerste echte vriendin. In tegenstelling tot Scarlet heb ik voordat wij elkaar ontmoetten, wel een aantal relaties gehad met vrouwen.

Ik had niet van de ene op de andere dag een relatie met Joyce. Hier is veel tijd overheen gegaan, onder andere doordat ik zo twijfelde aan mezelf. Val ik wel echt op vrouwen? Is dit wel echt wat ik wil? Ook mijn omgeving moest aan het idee wennen en vroeg zich soms af of dit niet enkel een fase was. ‘Over een paar jaar woont ze vast samen met een leuke man’. Ik begrijp de gedachtes, maar deze reacties zorgen bij mij wel voor extra twijfel over mijn geaardheid. Dat is niet erg, want zo leerde ik mijzelf beter kennen en leerde ik mijzelf en hetgeen ik deed meer accepteren. Ik heb mezelf, voordat ik samen met Joyce deze blog oprichtte nooit uitgesproken lesbisch genoemd. Waarom niet? Omdat ik het helemaal niet belangrijk vind. Ik ben een mens en ik voel liefde voor andere mensen. Wat maakt het nou uit of dit een man of vrouw is?

Ben ik lesbisch?

Het is voor ons lastig te bepalen of iemand anders lesbisch is of niet. Ik denk dat je je ook niet te druk moet maken om die vraag. Laat het gebeuren, onderzoek en laat het ontstaan. Als het goed voelt, dan voelt het goed, of je nou lesbisch bent, bi of hetero bent, dat is slechts een etiket. Ik kan daarentegen natuurlijk begrijpen dat je zelf graag wilt weten waar nou je voorkeur ligt. Dat is immers ook gewoon prettiger ‘rondkijken’ als je op zoek bent naar de liefde van je leven. Het beste dat ik je dan kan aanraden is een cliché tekst, namelijk: Volg je hart, volg je gevoel. Misschien voelt het nu alsof je op vrouwen valt, maar kom je erachter na een date met een meisje, dat dit toch helemaal niet is wat je ervan had verwacht. Prima, dan ben je een ervaring rijker en weet je waar je aan toe bent. Dat is ook hetgeen ik heb moeten doen om erachter te komen of ik op vrouwen viel of niet. Doen, gewoon doen. Ik bedoel daarmee natuurlijk niet met het eerste de beste meisje of eerste de beste jongen het bed in te duiken, doe alsjeblieft rustig aan, je hebt geen haast.

Tenslotte zou je jezelf nog een aantal vragen kunnen stellen. Nee, dit is niet een toets naar het onthullende antwoord of jij lesbisch bent of niet, maar de vragen kunnen jouzelf wel meer inzicht geven in jouw seksuele voorkeur op dit moment. Denk eens rustig na over de vragen, wees eerlijk richting jezelf en doe deze vragenlijst eventueel eens samen met een vriendin/vriend, gewoon voor de fun en omdat het interessant is om elkaar ook op dat vlak beter te leren kennen.

Stel jezelf de volgende vragen eens:

1. Met wie lijkt het je fijner om te zoenen, een jongen of een meisje?
2. Welke celebrity vind jij heel aantrekkelijk?
3. Denk je bij het luisteren van een liefdesliedje aan een jongen of een meisje?
4. 24 uur lang op een tropisch eiland, met wie?
5. Als je met een meisje bent waar je je tot aangetrokken voelt, heb je dan vlinders in je buik?

Ben ik lesbisch?

Dit zijn natuurlijk geen vragen waarbij je met 5 “JA” antwoorden in een tabelletje kan checken of je lesbisch bent, maar het kan je wel helpen nadenken. Denk alsjeblieft niet dat je met iemand naar bed moet gaan om erachter te komen op welk geslacht je valt. Seks is een deel van seksuele geaardheid maar het is niet het enige onderdeel. Luister ook naar je hart en je hoofd. Probeer het te bespreken met een goede vriendin die je vertrouwt. Praten over je gevoelens lucht op en zorgt ervoor dat je niet eenzaam en depressief alles opkropt. Er zijn zoveel anderen die ook met deze gevoelens in de knoop zitten. Leg niet te veel druk op jezelf, je komt er echt vanzelf achter of je op mannen of vrouwen valt, of misschien wel op beiden. Probeer jezelf ook niet in een hokje te plaatsen. Je wordt vanzelf verliefd op iemand, of dat nou een man of een vrouw is. Wat van belang is, is dat je gelukkig bent.

Les bi happy!

Wil je met elkaar praten over dit onderwerp, geaardheid, liefde, toekomst of over andere gezellige onderwerpen , dan kan je vanaf nu een potje kletsen op ons forum

liefs joyce en scarlet