Toen ik gisteravond keek of er nog iets leuks op tv was, viel mijn oog op een documentaire over Youp van ‘t hek met de titel ‘Niemand weet hoe laat het is’. Ik was direct geraakt door de titel omdat dit iets is wat me regelmatig bezighoudt. Ik bedoel dan dat de eindigheid van het leven me bezighoudt. Eergisteren nog. Ik werd ‘s morgens wakker uit een nare droom. Ik had gedroomd dat ik voortdurend een hartinfarct kreeg en dat Joyce me daarom goed in de gaten moest houden. Het was een hele angstige droom die ervoor zorgde dat ik diezelfde dag moeite had om te gaan slapen, want wat als mijn droom geen bedrog was maar een voorspelling en ik die nacht een hartinfarct zou krijgen? Niemand weet hoe laat het werkelijk is in het leven. Niemand weet wanneer zijn klok stopt met tikken.

Morgen verschuift de 4 naar de 5. We wandelen met elkaar het jaar 2014 uit en lopen 2015 binnen. Als het goed is, want niemand weet wie er voor die klokslag 12 uur, voor die ontkurkende champagne knallen nog een ongeluk krijgt. Ik realiseer me dit, maar toch ook niet, want ik maak me druk om de kleinste dingen. Ik heb discussies met mijn moeder over niets. Ik zeur over zaken die er zo niet toe doen en ik leef soms meer in mijn hoofd dan in het nu. En dat terwijl het morgen afgelopen kan zijn.

Ik heb het idee dat mijn vader zich dit meer als ooit realiseert. Hij benadrukt regelmatig dat ik volop moet leven en iedere dag zoveel mogelijk moet proberen te genieten. Ik vind het mooi om te zien dat hij dit zelf ook doet. Hij geniet van vakanties, lekker eten, werken in de tuin en zijn vrouw. Hij weet dat het zomaar afgelopen kan zijn en dat hij iedere dag die hij heeft een cadeau is, hoe afgezaagd dit ook moge klinken. Ik voel dit ook als ik samen met hem ben. Ik voel het iedere keer weer als hij voor een paar weken naar het buitenland gaat. Ik voel de angst voor ieder afscheid, omdat ieder afscheid het laatste afscheid kan zijn.

niemand weet hoe laat het is

Nu een jaarwisseling nadert wil ik mezelf herinneren aan het feit dat ik meer in het nu moet leven, dat ik meer moet genieten en me minder druk moet maken om kleine, onbelangrijke zaken. Iedere keer als ik me ergens druk om maak, moet ik mezelf afvragen of me dit over 10 jaar nog zou interesseren. Of dit of 10 jaar nog iets is dat belangrijk voor mij is. Is dat het niet, dan moet ik het loslaten. Ik wil me meer gaan richten op de dingen die ik echt leuk vind om te doen. Dingen waar ik echt plezier en energie uithaal, niet omdat anderen dat goed of knap van me vinden, maar omdat ik er zelf oprecht van geniet.

Ruzie maken om niks, onaardig tegen jezelf doen, constant ontevreden zijn met je uiterlijk, altijd maar kritiek hebben op jezelf en anderen, roddelen, online onaardige reacties achterlaten, discussies uitlokken…. wat levert dit je allemaal op als morgen je laatste levensdag kan zijn? Is dit dan waar je kostbare tijd in had willen steken? Oh nee, ik ben geen heilige, ook ik maak me schuldig aan een aantal van voorgaande zaken. Tegelijkertijd hoop ik ook dat ik dit minder zal doen in 2015. Hoe ouder ik word, hoe meer ik mezelf ontwikkel en hoe blijer ik met mezelf kan zijn. Je zal merken dat hoe meer je voorgaande zaken los durft te laten, hoe prettiger je zult leven. Het geeft rust en het geeft ruimte voor de écht waardevolle dingen in het leven.

niemand weet hoe laat het is

Een aantal tips die je hierbij kunnen helpen:

♥ Wees alert op de kleine dingen
Juist die kleine dingen in het leven, kunnen het leven mooi maken. Er wordt niet voor niets gezegd dat geluk in de kleine dingen zit. Kijk iedere dag naar die kleine geluksmomentjes. Die heerlijke chocoladereep die je voor jezelf hebt gekocht, dat fijne tijdschrift wat je relaxed om de bank hebt gelezen, die verslavende soap waar je weer van hebt genoten en ga zo maar door. Hoe meer je je bewust wordt van dit soort kleine momentjes, hoe tevredener je zal worden.

♥ Wees dankbaar en relativeer
Het is heel makkelijk om over allerlei dingen te klagen en soms een stuk minder makkelijk om eens na te denken over wat je allemaal wél hebt. Toch levert dit laatste je veel meer positiviteit op. Nee, ik ben nog niet zwanger en nee ik rijd niet in een BMW, maar ik woon daarentegen wel samen met een superlieve vrouw, ik heb een geweldige hond en een vaste baan. Dat zijn allemaal dingen om enorm dankbaar voor te zijn. Oké, ik heb een slechte huid en enorm vaak last van pukkels, maar is dat echt zo vreselijk? Is dat levensbedreigend? Nee. Het is belangrijk om bepaalde problemen zo nu en dan even te relativeren.

♥ Ja maar zij….
Ja, maar zij is wel zwanger. Ja maar zij rijdt wel in een luxe auto. Ja maar zij heeft wel een strakke huid. Het is heel eenvoudig om mensen te vinden die dingen hebben die ikzelf zou willen hebben, maar wat levert me dat op? Niks. Bovendien kan het best zijn dat het meisje dat wél zwanger is een verdomd slechte relatie heeft of nauwelijks geld heeft om babykleren te kopen en ga zo maar door. Niemand heeft een perfect leven, ook al lijkt dit soms wel zo.

[videos file=”https://www.youtube.com/watch?v=qrvgasCJfJM” width=”100%” height=”350″][/videos]

♥ Doe wat je energie geeft
Om echt te kunnen genieten is het belangrijk om te onderzoeken wat je energie geeft. Waar word je blij van? Sommige dingen putten mij uit, maar andere dingen, zoals bloggen en video’s maken, geven mij energie. Hier kan ik soms, als het goed gaat, uren mee doorgaan. Het is goed om te onderzoeken wat jou energie geeft. Dat is een belangrijke graadmeter, belangrijker dan wat anderen vinden van wat jij doet.

♥ Kom uit je hoofd
Ik zit zelf veel te vaak in mijn hoofd in plaats van in mijn gevoel. Ik ben daardoor in mijn hoofd druk met duizend en één dingen terwijl mijn leven aan me voorbij gaat. Het is heel belangrijk om regelmatig tijdens een dag even stil te staan bij dat moment. Waar ben ik? Wat zie ik? Waar ben ik mee bezig? Wil ik dit? Hoe voel ik me? Waardevolle vragen die je kunnen helpen bij het besef of dit de weg is die je wilt bewandelen.

niemand weet hoe laat het isIn 2015 wil ik proberen om mijn irritatiegrens een flink stuk te verhogen. Ik irriteer me veelal heel snel, wat me het tegenovergestelde van rust en geluk oplevert. Ik wil dus meer langs me heen laten gaan, hoe stom ik sommige dingen ook kan vinden. Daarnaast wil ik nog minder proberen te oordelen. Dit doe ik al veel minder dan vroeger, maar het kan nog minder. Hoe minder ik (te snel) oordeel over zaken en andere mensen, hoe meer ik hiervoor open sta en hoe meer ik hiervan kan leren. Bovendien maakt minder oordelen me een mooier mens. Tenslotte wil ik meer gaan kijken naar wat ik op een dag allemaal doe. Ik ben heel kritisch ten opzichte van mezelf (en anderen), maar wil in 2015 wat milder worden. Ook dit maakt me niet alleen gelukkiger, het maakt me ook een aangenamer mens om mee om te gaan.

Volg ons via Bloglovin’ , Twitter, Instagram, YouTube of Facebook

liefs scarlet