Een baby betalen: We hebben alles opgeteld, de kosten. Wat een kind, een baby krijgen, ons in totaal gaat kosten. Vreemd om dat te doen. Ook iets wat ik me anders had voorgesteld. Kinderlijk blijf ik me vaak vasthouden aan een perfect filmbeeld waarin twee mensen op vreselijk romantische wijze op een mooie zomerdag met de ramen open en de geur van wilde bloemen op een white-wash bed met witte lakens bedrukt met bloemen de liefde met elkaar bedrijven om zo een kindje te laten ontstaan.
6750 euro
Geeft de rekenmachine weer. Wiskundig is het woord wat hierbij past, maar ook precies het woord dat niet past bij mijn romantisch puur nature beeld van een kindje krijgen. Het zou fijn zijn als we dit stukje beetje bij beetje bij elkaar kunnen sprokkelen, dat geeft dan toch een klein gevoel van samen iets bouwen, knus, fijn, liefdevol… maar daarvoor moeten we eerst meer weten… meer weten van een instantie die zich gedraagt als een slechte GGZ instantie, als het gemiddelde UVW kantoor.
Precies zoals ik had verwacht. We zijn niet gebeld. Het is daar exact zo slecht geregeld als in de GGZ instanties waar ik geweest ben. Ze vergeten je of de mensen die je moeten bellen zijn ziek. Zo wacht je weken gespannen op iets, een antwoord, een goedkeuring, een go. Zo krijg je simpel te horen dat je nog maar even wat langer moet wachten, met onze excuses voor het ongemak. Die excuses voor het ongemak is er één meer dan die werd gemaakt bij de GGZ instanties waarmee ik ervaring heb. Daar werd de schuld gewoon buiten hen gelegd als zijnde overmacht, we kunnen er niets aan doen, we hebben het al zo druk, je moet nog maar even geduld hebben.
Het verschil is dat ik er nu op voorbereid ben, in tegenstelling tot een aantal jaar geleden toen ik hierin nog naïef was en de hulp hard nodig had. Nu gaat het minder om een wanhopig verlangen naar hulp, maar toch gaat het om een afhankelijkheid. Een afhankelijkheid die ik eigenlijk helemaal niet wil hebben. Een afhankelijkheid richting een instantie die ik jaren geleden heb afgezworen omdat ik me nooit meer zo waardeloos en klein wil voelen. Laat staan als het gaat om het wel of niet op aarde brengen van een kindje. Dat is iets wat tussen 2 mensen hoort te spelen, iets wat je samen doet, waarvoor je de liefde van elkaar nodig hebt, niet de papieren en goedkeuring van een instantie die op de eerste dag jouw dossier al verwisseld met een ander stel.
Ik vind het naar. Naar dat het op deze manier moet gaan, al kies ik er zelf voor. Ik maak zelf de keuze om samen met een vrouw zwanger te willen worden, iets wat van nature niet mogelijk is. Toch had ik in eerste instantie niet verwacht dat het op deze, voor mijn gevoel veel te zakelijke, manier gaat. Dat zou niet mogen bij zoiets bijzonders, zoiets liefdevols.
De grap is nu helemaal groot, want nadat ik eindelijk gebeld werd door de baby-fabriek en ze me vertelden dat we – ik had niet anders verwacht – eerst nog een gesprek met de psycholoog zouden krijgen, werd me ook medegedeeld dat de psycholoog voor langere periode ziek was. Ziek? Overspannen? Depressief? Wat zou het zijn? Gelukkig hoef ik me deze keer, in tegenstelling tot een aantal jaar geleden, niet af te vragen of ik de oorzaak ben van haar overspannenheid.
Los hiervan hield dit alles in dat we maar weer een weekje moesten wachten om te bespreken wat er nu ging gebeuren. Het lijkt wel of we in een verborgen camera programma zitten. Zo’n programma van MTV Boiling Points waarin ze mensen van de straat voor de gek houden en kijken hoe lang ze hun kalmte kunnen bewaren.
Ik wacht wel…
Ik wilde graag een Amerikaanse Donor. Gewoon, omdat ik dat wil. We kunnen echter – wanneer we een donor kiezen van The European sperm bank – enkel kiezen voor Scandinavische donoren. Ik heb de babybank – het juiste woord kan ik nog niet typen – gemaild, iets wat ik me nooit had voorgesteld ooit te doen. In vijf minuten had ik een Engels mailtje opgesteld om te verzenden. Ze werken in Nederland met andere regels waardoor Amerikaanse donoren helaas niet mogelijk zijn, kreeg ik terug.
Deense mannen hebben gemiddeld een hogere opleiding dan Hollandse mannen. Daarbij komt Lego uit Denemarken en mijn broer is dol op Lego en zijn zoontjes ook, dus dat moet wel iets goeds zijn. Ook is Denemarken een rijk land. Allemaal mooi, behalve de taal, die is oerlelijk en niet te begrijpen.
….Zitten we dan, over ruim 18 jaar, met een Deense medewerker van de Legofabriek die enkel Deens praat, in ons huis. Kijk, dit is Dönekröne JusMömp, jouw papa, leuk hè? Zeg maar wat tegen hem, hij verstaat je toch niet.
Voorlopig zitten we nog met zijn tweetjes op de bank en bewaren we ons geduld… ik leer steeds beter tot tien tellen, nu nog in het Deens
et
to
tre
fire
fem
seks
syv
otte
ni,
ti.
In deze terugkerende, wekelijkse blog delen we onze ervaringen met het hebben van een kinderwens. Hierin wordt teruggegrepen naar een tijdje geleden.
Wij, Joyce en Scarlet, zijn de twee vrouwen die deze blog bijhouden. We hebben sinds 2007 een relatie. We houden van het leven, maar tegelijkertijd is het onze grootste uitdaging.
17 Comments
Kim
Pff.. lijkt me heel moeilijk voor jullie. Hopelijk horen jullie gauw meer!
Suus
oeh dat verloopt niet soepel zeg!!! Vervelend en ook wat onprofessioneel.
Wel weer prachtig verwoord!
hannah
Ahw wat moeilijk allemaal zeg! Sterkte lieffies!
Wendy
Pff… Ik ken het, heb het traject ook voor een deel doorlopen.
Die instanties, die vinden dat ze het recht hebben om te bepalen of “wij” als vrouwelijk stel wel of geen kinderen “mogen” krijgen!
Want, geld is natuurlijk véél belangrijker dan een liefdevol gezin. En laten we vooral niet vergeten dat 16 jarige meisjes een kind “kunnen” krijgen, terwijl wij daarvoor eerst maar eens 6 screenings door moeten.
Want stel je voor dat de thuis situatie niet goed is. Want de onderbuurvrouw heeft 4 kinderen, 5 honden, 10 katten en is alleenstaand, maar een koophuis, zaken goed op orde en een hele grote kinderwens mag niet?!
Ik snap de maatschappij gewoon niet altijd. Of gewoon niet eigenlijk..
Ik hoop voor jullie dat jullie wel snel een antwoord gaan krijgen! En er zijn meerdere mogelijkheden mbt een “babybank”. Waar keuze iets groter is, dan haarkleur..
Iets, welteverstaan. En alles komt met een prijs. Uiteraard. Want kinderen, die zijn niet goedkoop, en zeker niet te koop..
Of toch wel?!
Noah
Wat naar dat het allemaal zo moeizaam verloopt, maar Scarlet, ik moet je wel nageven dat je het ontzettend komisch kunt verwoorden. 😉
Nikki
Prajtoge blog, heel mooi beschreven.
Ik wens jullie veel sterkte, het lijkt me moeilijk. Maar ik hoop van harte dat er uiteindelijk uit deze moeilijke periode ies heel kleins en liefs mag komen.
Laura
Wat een gedoe zeg.
In feite mag iedere idioot kinderen krijgen en als lesbisch stel moet je ineens allerlei testen afleggen om te bewijzen dat je je kind (waar je ontzettend veel moeite voor moet doen) wel kunt opvoeden en onderhouden.
Op zich is dat niet verkeerd misschien maar misschien is het beter dat voor hetero stellen ook in te voeren.
Ik
Je omschrijft het zo gevat, pakkend en met een grappige ondertoon, maar de inhoud.. Het verhaal achter de blog… Ik vind het ronduit zeer verdrietig en ik word dat dan ook. Naast boos!
Ik hang door hoe je schrijft aan je letters, proef het verdriet in elke zin die je typte. Voel dan mee… Heel erg mee…
Ik zie twee jonge vrouwen die hun liefde willen delen met en geven aan hun eigenheid; hun kindje. Ik zie een mama to be op de foto (prachtige styling) wier (of is het wiens?) ogen zo vragend kijken… “Waarom zo? Wij zijn lief. Wij willen met alle goede bedoelingen een kindje. Alleen maar dat. Toe, toe nou, iemand?”
En ze zou niet vragend moeten kijken. Ze zou moeten kijken, dat heus, maar naar beneden; naar haar groeiende buik waar, omdat zij het met haar partner wil, een kindje groeit. Hun leven, hun lichaam, hun wens, hun keuze,… Hun liefde!
Nu gaat energie verloren aan bekrompen geneuzel van instanties die denken te weten wat kan en mag terwijl ze zelf hun eigen ongeschreven regels maken. Zieke psych = wachten. Oh, wrom? Vervanger of zo??? Gaat hier niet om een pak suiker. Maar zij weten op hun beurt dat er aan de andere kant wordt gezweet. Dat niemand ook maar half tegen hen in zal gaan uit angst helemaal niet meer geholpen te worden. Afhankelijkheid. En dat bij een grote liefdeswens; een kindje mogen krijgen. Hoe pijnlijk.
Laat dit niet ten koste gaan van jullie liefde, wil en wens. Please hang in there en loop nog even het pad dat ‘nodig’ is. Erna is het weer jullie weg. En dan wandelen jullie met een kindje in het midden. Ik hoor het kinderlachje al.
Wendy
Ik heb geen idee hoe jullie dit traject ingaan maar is dit via een Fertiliteitscentrum?! Wij zijn zelf bij het fertiliteitscentrum in Zwolle, en hebben een eigen donor die heeft gedoneerd in het ziekenhuis, maar de wachttijd schijnt in het ziekenhuis in Arnhem korter te zijn, als je een onbekende (denk wel Nederlandse) donor wilt.
Wij hadden by the way geen psygologich onderzoek. In ieder geval heel veel suc6 in dit proces.
Marlieke
Heel pakkend en ontroerend beschreven. Zo lijkt het krijgen van een kind inderdaad niets romantisch te zijn maar bijna ‘gemaakt’ of ‘gekocht’. Want in hoeverre kun jij je als moeder (of vader) dan opstellen naar het kind? Als je keer op keer tegenslagen krijgt van deze instantie en het meer een optelsom wordt van narigheden en dat het echt iets oplevert. Zoiets zou toch simpeler moeten gaan? Het is iets waar ik mij onbewust ook mee bezig houd…. wat als ik ooit kinderen wil. Ga ik dan deze zelfde ‘het-kind-wordt-voor-u-gemaakt’ weg?
De documentaire ‘wij willen ook een kind’ heeft mij ook heel erg geraakt. Het is denk ik voor jullie ook heel herkenbaar. Zij gaan wel een andere weg en kiezen voor een bekende donor. Maar is het dan wel prettig als het kind twee moeder en nog een vader heeft in een ander huwelijk? het blijft een puzzel die maar moeilijk kan kloppen. Het zou mooi zijn als de techniek zo ver kan komen dat uit twee eicellen een kind ‘gemaakt’ kan worden. Dan nog is het gemaakt maar geeft meer het gevoel van ‘samen’ een kind hebben. Ik hoop dat deze weg jullie iets heel moois biedt. Sterkte en succes!
Ties
Waar komt die gedachtegang vandaan dat je door geografische ligging of bepaalde afkomst invloed kunt uitwerken op de intelligentie, het uiterlijk en de capaciteiten van een kind voortkomend uit de bevruchting met het donor zaad ?
Als er gemiddeld genomen één achterlijk land bestaat is het de VS wel.
Tevens wat als je nou een tweeling krijgt en de ene blijkt briljant maar de ander achterlijk of erger de ene is ernstig gehandicapt terwijl de ander kern gezond is ?!
Beetje jammer Scarlet.
Als trotse Nederlandse zaaddrager voel ik me wel een beetje gekrenkt in mijn eer. 😉
Eilish
Wow, ik ben er even stil van. Heftig.. heel heftig.. Geef niet op meiden!
Lisanne
Jeetje, wat een gedoe zeg… Ik hoop dat de bureaucratie jullie niet tegen gaan werken, ik hoor zo veel verhalen. Wij hebben het geluk met een ‘bekende’ donor, waardoor we al die zaken niet door hoefden te lopen. Jee, wat voel ik me nu goed bedeeld zeg… Succes meiden!
Lisa
Heel erg mooi verwoord alle blogs. Ik vind het zonde dat alleen deze blogs op deze website staan, want wekelijks of maandelijks een blog in een of ander tijdschrift zou niet misstaan. Helaas ben ik geen redactrice.
Ik word verdrietig en kwaad om te zien hoeveel kracht het kost om een kindje te kunnen krijgen als 2 vrouwen zijnde. Ik was verbaasd over hetgeen hoe het eraan toe gaat bij zoon instanties: de manier waarop ze zo omgaan met mensen. zoals dossiers verwisselen en dan heb ik het nog niet eens over de procedure op zichzelf staand gehad, zoals psychologische testen, de uiterst lange wachttijd en gebrek aan informatie waar je aan toe bent.Waarom wordt het zo dermate moeilijk gemaakt? Er zijn zoveel mama’s en papa’s op deze wereld die het zijn, maar niet verdienen te zijn door diverse problematische problematiek en dan wordt het zo lastig gemaakt voor 2 vrouwen die een kindje willen krijgen die het absoluut verdienen, maar alleen omdat het van nature niet mogelijk is, afhankelijk zijn van een of andere ‘goed geregelde’ instantie met de zo de ‘verantwoorde’ bijbehorende procedure.
Bundel jullie krachten, adem in en adem uit, tel tot 50 in het Deens (tot 10 tellen in het Deens zal tekort zijn om de wanhoop te teisteren) en houd jullie kindje voor ogen, want ja die komt er vast en zeker!
Eva
Wat naar Scarlet en Joyce. Heel onprofessioneel en inderdaad niet meer romantisch. Jammer dat er zo mee omgegaan wordt als je niet ‘zoals anderen’ bent en ‘gewoon’ een kind kan krijgen. Want dit zou gewoon makkelijk mogelijk moeten zijn want het is zeker geen rare vraag. Hier ben ik ook altijd bang voor, ik zou zo ontzettend graag een kind willen later maar ik ben bang dat die er nooit zal komen. Blijven volhouden meiden!
Jullie schrijven beiden ook zo ontzettend mooi en ik ben blij dat ik jullie heb ‘ontdekt’. Bedankt.
En ik heb toch stiekem wel moeten lachen om het laatste stukje, dat krijgen jullie altijd weer voor elkaar bij mij haha.
Liefs xx
Celeste
Erg vervelend dat het allemaal niet zo soepel loopt allemaal zeg. Hopelijk komt het allemaal snel goed. Kan me niet anders voorstellen dan dat jullie twee geweldige mama’s zullen zijn. Bij het bureau zouden ze juist blij moeten zijn met jullie in plaats van allemaal gesprekken en tijdrekken, twee betere mama’s zullen ze echt niet snel vinden.
Complimenten trouwens voor jullie schrijfkunsten, jullie krijgen het iedere keer weer voor elkaar om alle posts zo mooi te verwoorden, heel erg inspirerend.
Liefs xx
linda
Wat triest voor woorden hé? Fuck die instanties! Die bemoeienis! Ik word er zo boos om.
Zo ging ik met mijn lovedone naar een kliniek waar er bij de intake werd gevraagd of we dit wel met onze ouders hadden besproken. .. (ik was destijds 28 jaar oud) en gaven ze de hetero s voorrang (?) en zouden wij op de maandagochtendvergadering besproken worden of wij geschikt zouden zijn. Na akkoord hebben we lachend gezegd dat ze erin konden zakken. Je sluit daarmee een deur, maar zo blijf je dicht bij je gevoel en kom je op het juiste pad van de manier die bij jullie past.
Anyhoe, ik zou mijn hele persoonlijke verhaal hier willen vertellen maar daar val ik jullie niet mee lastig. Onze kindjes zijn er inmiddels en maakt eigenlijk niks meer uit.